Alle inzendingen over de omslag

zomers klokt de taille van haar rok op lome tast golft de omslag zonnige taf de rechte rug is rustplaats voor het lange haar ze voert een hondje aan de lijn als nietig tegenwicht van wat deze zomer is ze gaat door naar de zon de enkels vlechten op het keerpunt van de rok een tip wit secuur ze loopt zeker licht alsof ze beschikt…

zijn net gekapte haren verwaaien op de boulevard kuierend met verlangens in oogstrelende wellust in een flannel kostuum in verschillende kleurnuances de pantalon had smalle pijpen met omslag verfijnde schoonheid liefdesdorst oneindig koesterend eigen lijf en leven volledig mens in optima forma hij omhelst het leven in ijdeltuiterij…

Het was een heel dik boek, dat in een zwarte omslag als een baksteen op de hoek van de schoorsteenmantel lag. Het bindwerk was versleten, de rug van leesgenot gekromd, de bladen vet van 't vette eten.…

ik wist je in ontplooien adembenemend mooi het vergezicht met bergen dalen groen na warme dooi surfte snel en kon je bijna raken in groenblauwe golven die de hoogste omslag maakten voelde de hitte van je inwendig vuur wist de grootsheid in erupties aan je voet de stralende natuur zag je onder mij verglijden daalde langzaam door de…

je was me voor het gras groeit zijn tijd zand rust onder stenen niets is vatbaar voor herhaling, bewaring van het enige alle dagen achtereen tussen zon en avond langs vallende sterren woorden uit de mond ontdaan, verenigd in twijfel de omslag van een boek we keren ons tegemoet treffen halverwege stuiten op verzet onteigenen…

Morgen zal ik van je houden Vandaag doe ik nog rot Morgen komt er weer vertrouwen De ganse dag geen mot Ik zal dan laten zien Hoe mooi ik eigenlijk ben Het tegendeel bewijzen Mezelf dan haast niet meer herken Morgen mag je hopen Op een omslag, permanent Je beseft wat je hebt lopen Hoe je mazzelt met zo´n vent Een man van weinig woorden…

weer was er die omslag in je stem na het stilstaan van de tijd jij ging jezelf voorbij wilde terug de warmte in maar de messen waren geslepen het koude staal sneed in scherpzinnigheid de vriendschapsbanden door legde waarheid bloot van wankele pijlers waarop het samen rustte relaties stierven door de kou die nodeloos naar binnen…

de zon als Superman uit zijn overhemd breken Nog even en hij jaagt tussen de einders van het laagland met honderden reizigers naar een eindpunt Wat beweegt hen Wat laten ze achter Wie was de man die door gloeiende wolken de zon zag --------------------------------------------- Uit: 'Dit is hoe een storm ontstaat', 2013 Het omslag…

het is me op gaan vallen dat wanneer een pruleet, amauteur een tijdje meedraait in `t gezeur `t veelal een eender toontje vat eerst raakt het ietwat overstuur en neemt geen opmerking voor lief verloren gaat het schrijfgerief de lol wordt lul, plezier, pleezuur dan volgt de omslag naar `t gezeik waar hij/zij eerst fel tegen was waar het…

je scherpte aan het glad en rond bleef steeds meer staan ook in je stem liet jij de hoge tonen iets meer vrij je gebaarde sneller in vaak ongedurig zijn jouw haast voelde niet fijn tot jij mij sneed met je onzekerheid wij waren samen kwijt toch zijn wij teruggegaan op zoek naar waar het is ontstaan de omslag waarin rust door…

de living hier ligt er glanzend bij de laatste enveloppe op de kast morgen een andere familie ter onderhoud, de uitgewezen papieren worden eventueel nagestuurd in een officiële witte omslag, - ze wisten het niet…

*Voor een vriend* bij jou mag ik weifelen, twijfelen jij kent, bent het deelbare in een woord, een gebaar de bladzij uit een boek van vele levensvragen de kromme letters op regels die we samen dragen jij bent een geschenk kleurig als de omslag de band van vele delen gespeld door een lach de titel geponst met een laagje goud…

Zomaar een zondag zonder eigenheid, ergens verloren de vochtige lucht, als mistig verdriet kan niet bekoren, vadsig denk ik aan een bericht onder omslag. Even wazig als het weer, kleuren in besluiteloosheid en twijfel: verzenden of verscheuren het commando verschaft enkel hartzeer.…

De kunstenaar doorbreekt de regels, net een gesloten omslag met zegels. Je breekt die toch ook om te zien wat erin zit wie de regels doorbreekt heeft pit. Je uit je met hart en ziel. Jij besluit wat kunst is. Laat de anderen maar bezinnen Het is de kunstenaar die zijn borstel hanteert. Hij is het die deze techniek waardeert.…

lijken net niet echt zij dissoneren in hun valsheid naar elkaar weven met invallend licht een meer dimensionaal gezicht dat mij toeschreeuwt om meteen te stoppen met het openen van de hel het weefgetouw trekt aan de bel ik heb kinderen zien spinnen de fabrieken overvol wist heel diep van binnen hun jeugd geverfd door de wol de omslag…

Zonder herfstkleuren valt niet te leven herfst sluit haar boek de omslag wordt je door 'n windvlaag.... uit beide handen gerukt.…

jij bent het enige boek dat mijn hart sneller doet kloppen de titel is al een mysterie op zich opent vele werelden in droom en werkelijkheid jouw naam pontificaal op de omslag uitnodigend en innemend vol lading en passie er is geen proloog jij staat en de wereld verandert waar je ook bent of gaat ik lees je en leef in iedere…

Ik rende langs de oever Steeds zag ik iets in jou Spijt droop ten slotte van je gekartelde randen Haastig gemorst, vermoedelijk In demonstratieve zorgeloosheid Zoals onze jeugd het voorschrijft Verhalen zouden er met jou geschreven worden Ware verhalen van lijden en leven Maar daar sta je nu, uit steenkool gehouwen Te staren naar de omslag…

Eens, zeg je, Zullen ze allemaal Jan Arends kennen - Met gitzwarte, holle ogen Kijk je me aan vanaf De omslag van het boek Dat later over jouw leven Is geschreven - even later Zie ik je als een bezetene Roeren in de koffie Die jou maar niet met rust Wil laten - ik keer terug Naar het kaft van je biografie En zie je in het…

De zomerzon heeft lange benen en werpt lange zwarte palen achter de bomen vanaf de omslag aan de pijpen waar ze haar koelte in legt op het groen tapijt heeft de zon overal netjes gevouwen broeken liggen wereldwijd in de zoom van één van haar broeken vermei ik mij wereldvreemd verheugd over dit inzicht in de garderobe van de zon zie ik hoe…

Alleen ben ik niet een libelle vliegt naast mij musjes vragen mijn aandacht mijn oude hond wil spelen ik ben blij en glimlach zink zo niet weg de zon straalt wanneer komt de omslag wil ik het wel of kan ik niet anders verweven in mijmeringen dwaal ik verder niets verandert om mij heen en toch wil ik meer weten het hoe of wat is…

De achterzak zo lek als een vergiet en onder in de omslag zitten gaten. Twee bulten waar voorheen de vouwen zaten; het dragen waard? dat is maar hoe je ’t ziet. Mijn vrouw verstopt hem altijd weer voor mij diep onder in de zak met voddenkleren. Ik zoek me dan een poosje de kolere, bij ’t vinden ben ik als een kind zo blij.…

ik heb angst in de schepping gezien waar nog zon scheen waaide een donkere wind mat ruizelt blad aan takken die hangen in het kindergeluid zijn de blijde tonen er uit de omslag kwam als een dief in de nacht nog onvoorbereid bij het eerste begin van de dag het rampenbericht was snel verspreid in hoog opgelopen emoties golfde chaos…

en was de prijs van liefde zo allesomvattend in omslag van leven toen ik inzag wat jij werkelijk voor mij betekende besefte ik dat ware liefde nooit verkeerd kon zijn verloor ik mezelf in jou want jij plukte het verdriet en gooide alles over mijn schouder in woord van vriendschap en uit gebaar van liefde hoe ik leefde met het halve hart…

Zo vaak werd behagen met omslagen overwicht behangen om enkel greep op letters aan te dragen.…

aspecten moeten worden meegenomen als je niet bepaalde effecten voorkomt maar kunnen ook blijven liggen als vorm van antwoord zoals de schepping ook is bepaald die met mensen in de supermarkt al te toevallige offers heeft afgewend daar komen we onszelf tegen in de ethiek van het economisch leven zorgvuldig produceren en consumeren er is een omslag…

Ach, kwam ik uit de Pruikentijd of eerder nog, de Gouden Eeuw en was ik dan een man geweest met pijp en trotse pakken, mijn hand en hoofd gedreven door een ganzenveer Was ik erkend als Hogere Poëet, mijn fraaie schrijfsels - zwaar van diepzinnige gedachten - door dikke boeken opgezogen, de omslag goud op snee, scholieren zouden…

Nadert een kleine ijstijd, een onverwachte omslag en schaatstaferelen à la Avercamp voor de zondag?…

stapte maar kwam niet vooruit zwoegend ging mijn adem en de armen wiekten in een poging tot balans afgronden gaapten hun donkere gaten met overhangend talud benen trilden en sprankjes hoop waren vervlogen ooit gingen wij met zon de ochtend in het vredige ontwaken op paden die wij zelfs nog mochten smaken in alle rust de omslag…

Ik kijk maar zie niets Een film word afgespeeld in mijn hoofd Wil jij nog een kop thee Zittend achter het stuur , starend naar het stoplicht Waarom zijn er maar drie kleuren Auto’s schieten voorbij Nee dit word geen heldendicht Een jaar een jaar een dag een dag Van alles veel hetzelfde Geperst in een keurslijf Op zoek naar de omslag…