Alle inzendingen over de volheid van een c

ze zijn zo gelijk verschillend de dichters in het gedorste avondlicht het vuur draagt gezichten soms verborgen in een nachtverhaal dat dromen stolt tot onbegrepen stenen waarop het handschrift rilt en rolt maar ik hoor ook kleuren knetteren, gedachten die hangen als madeliefjes aan een hals een warme borst waait nog voorzichtig…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

Het rook er zo naar bloem en gras en nat en bloesem in de bomen een slingerpad van scherm in berm het koolzaad geel in 't groen als felle fijne franjes daarin het fluitenkruid als tere kant de kaarsen klaar van de kastanjes het water met bosschages aan de overkant. 'k Beklom de steile trap en zag uit raampjes van de vuurtoren de weiden…

Vannacht een droom een ruimte met geluid dreigend vanuit het niets je geboorte in licht oneindig is alles om je heen verbeelding is een droom maar wel alleen vannacht een droom zonder eind stopt nooit maar wel alleen vannacht droom eind…

Voor Jeannet Achtentwintig Viermaal zeven Dag van volheid In de eerste maand Van het nieuwe jaar Beeld van volheid, Van verdraagzaamheid En wederzijds respect Woord dat trouw houdt Voor altijd…

C KLEIN Alle zangkoren Zwijgen nu In C groot Maar gaan uiteindelijk In klein Weer beginnen Te zingen!!…

Waaraan jij nu moet wennen, vertrouw op je gevoel als de vlinder van nacht de vlam van mijn lichaam temt, maar doorgloeit in de ongeremde liefde van de werkelijkheid, die wij in een ademloze volheid hebben beklommen.…

In de volheid van mijn dromen hoop ik jou ooit weer eens tegen te komen. Hoop ik met jou weer geluk te delen; met iets van dat speelse glimlachende gezicht. Die onuitgesproken zoete beelden. Die sierkrullend letterlijk mijn gevoelens nimmer verveelden.…

Leegte nuttigt, Volheid zint.…

je schoonheid min je ogen noem ik a de geest die in je dartelt b je ogen c opgeteld en minstens een kwadraat gegeven: (a+b+c)2…

Het democratisch appel heeft haar C verloren de kiezers treuren en voelen de pijn want juist die C is het offer dat je brengt als je wil gedogen en regeren met partijen waar religie geen religie meer mag zijn…

Haar hoge C, Ennio Morricone, dank daarvoor.…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

In die stilte hoor ik jouw stem zacht eerbiedig, de volheid, wetend waarheen... Jouw licht in mijn duisternis onzichtbare kracht laat mij geloven, de volheid, wetend waarheen... Daden van jouw barmhachtigheid zet ik voort in levens van anderen, de volheid, wetend waarheen... ...de leegte voorbij.…

Als de ziel zingt De melodie van stilte ken ik inmiddels uit het hoofd omdat het ligt opgeslagen in de krochten van mijn ziel leegte en volheid komen daar ze tezamen het maakt me vrij daar ontwaarde ik dat eenzame leegte ook volheid van het leven kent de ziel vertaalt die melodie eens immers is mij die rozentuin beloofd een witte…

Geloof in mij Nu ik nog leef Zing ik naar mijn ouders Die er niet meer zijn Hou mij vast En geef me rust Op het strand dat vrede is - Waar geen verdriet is, geen gemis, Want weten moeten ze Dat ik ben uitgekust Regel 1-2: dank aan Harrie Jekkers (c) 1992 Regel 9-10: dank aan Frans Halsema (c) 1985…

Als een dor herfstblad in het hart van de zomer voel ik me misplaatst © C. Estmoi…

Zoveel woorden had je klaar zo van “kijk die eens” en “kijk daar” tegen alles wat “anders” was maakte je bezwaar toen het einde in zicht was verdwenen je oude inzichten ras maar in dit leven was er tijd tekort voor alle antwoorden je moest je onverkort gaan verantwoorden je bent snel gegaan te laat komen, daar deed je immers niet aan.…

Waarvoor is dat nou nodig, is mijn vraag ‘Corona’ schalt en vunst steeds door de ether Één zender voor het virusnieuws is beter Want nu groeit dit woord zelf óók uit tot plaag Gelukkig ben je dáárvan zo genezen: Zet fijn muziek op of ga boeken lezen…

Dat valt eigenlijk reuze mee Slik wat extra vitamine C…

Wijk C, Utrecht zo als het eens in zijn stadshart leefde. De Willemstraat, de Korte Koestraat, de Waterstraat; waar een volksbuurt zo met het centrum verweven, nabij het Vredenburg, iets van een klein geluk nastreefde.…

Soms is het nul, Soms is het alles, Soms leeg zoals Alleen leegte Zijn kan, Soms voller dan de volheid in de Hoorn des overvloeds…

Een Kazachstaanse taalpurist is volledig uit zijn dak gegaan toen hij Kazachstanen met een c in plaats van met een k zag staan.…

In elke traan verlies ik wat liefde, die niet mocht bestaan. Nu verdampen mijn wangen de hoop op geluk. Mijn geloof is gevangen, m'n verlangen is stuk. Met elke druppel die viel ontnamen mijn ogen me het licht naar mijn ziel.…

Het niets maakt alles kwetsbaar of volheid het niets creëert integerheid en leefbaarheid Het niets maakt de ruimten sereen alles beslaat of ontstaat uit niets, gemaakt uit de creatieve ziel van deelbaarheid.…

Midden in de nacht Laat ik de avond achter Met wat het donker bracht Het weer lijkt zelfs te slapen ' t Is stiller dan verwacht En precies wat ik nodig heb De TV en de telefoon - Alles staat hier uit En een man die zacht Een liedje zingt Is het enige geluid…

Volheid die te veel geworden was, Voelde me er door overlopen, Te vaak, te veel naar mijn zin Was mijn ik erbij ingeschoten, Tijd die als een vloedgolf Van aaneengeregen gebeurtenissen Over me heen sloeg En me platgeslagen achterliet - Koos er voor me uit de tomeloze Volheid terug te trekken, rust te vinden Waar ik die allang was…

ik voel het zachte van stilgevallen blaren waar onder een tapijt van vergankelijke kleuren het rusten is begonnen en mijn ziel zich al stervende bereidt op een mogelijk baren tussen het grijs van boven en de melange van benee voel ik me even zo heel opgenomen in een immense zee alsof ik mezelf met al het zijnde deel…

Verdwaald in golven Geen geluid waar te nemen Alleen verstilling. Wanneer in de vroege morgenschemering mijn aandacht wordt getrokken door een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid van waar de vage contouren van sil- houetten opdoemen terwijl gezichten en portretten lijken omhoog te zweven. Hoe het waas als een mist zonder…