Alle inzendingen over de waarheid is dichterbij dan we denken want door simpel te zijn

Maar we vergeten soms dat iedere dag er toe doet, terwijl wij in wezen allemaal lopen in dezelfde stoet... Het ene moment nog naar een feest en even later naar een begrafenis van een bekende die daar ook is geweest.…

altijd denk ik aan jou en ik weet wel waarom maar hoe langer ik aan jou denk lijkt het of ik je verlies, simpel omdat je er niet meer bent…

Statistici zijn waarzeggers. Statistiek is wetenschap. Generaliseren is een vak. Er was eens een statisticus. Hij stak een riviertje over. Een meter diep. Gemiddeld. Hij verdronk. Tragisch. Jammer.…

Door bommen zijn al zestienduizend dood Maar nu worden de vluchtelingenkampen Getroffen door een reeks van trage rampen De kans dat cholera uitbreekt is groot Het zal geen oorlogszuchtige doen zwijgen Ze kunnen allemaal de klere krijgen…

Dichter is dit nu dichterbij of dichter meer gesloten of is het de dichter die dichterbij brengt contacten legt door versmelting van woorden in cadans van de eenvoud dus de dichter is de middenman die gedachten dichterbij brengt die door aaneengesloten woorden het samengaan van denken in gedichten overzet dus ga ik dichterbij in zinnen…

Alleen nog enkele kleine mankementen wat aangepaste verzekeringselementen en we zijn klaar om nooit nog een voetganger omver te rijden. Om elk euvel op de straat te mijden. Hij knalt nooit nog ergens tegen op alleen van een oude auto krijgt hij nog op zijn kop. Ik bekijk het met gemengde gevoelens.…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…

we komen dichterbij we naderen het eind van dit gedicht.…

klok hakt zich een weg door de nacht en knabbelt de seconden van mijn leven waarin niets gebeurt maar in ieder geval is de nacht gratis in de nacht of beter gezegd: de ingekeerde dag wanneer buiten de motor van de waanzin tikkend afkoelt en de aanwezigheid van de voorouders haast tastbaar is in mijn kamer en mijn schuldvraag zwaar weegt denk…

Uiting geven aan mijn diepste denken In gewone simpele kwatrijnen: Moet het pijn en eenzaamheid verzachten? Blijven binnen in te denken lijnen? Onbekende dingen lijken dwaling Hol van binnen, bol van overschatting Wachtend op toekomstige bepaling Maar de waarheid is! Meer dan een vatting!…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

Zo langzaam als een slak. Wandel ik over straat. Ik loop op mijn gemak. En niets dat mij ontgaat. Iedereen raast mij voorbij. Druk met de dingen van de dag. Kijkend naar hen voel ik mij vrij. En blij dat ik iets langzamer lopen mag. Want ik wandel als een slak. Ik kijk om mij heen en geniet. Ik wandel op mij gemak. En haal rust en blijdschap…

dood dier is fantasie realiteit kan zijn liefde toch alles overwint alles met alles samen hangt tijd alle wonden geneest kunnen we het simpel houden want we doen graag alsof realiteit is immers erg genoeg…

Als na ziekte het herstel door leugens de waarheid de pas wordt afgesneden zijn we verwijderd van werkelijk elk normbesef. Als een bond wel staat achter haar mensen, maar beslist geen doorbraak kan forceren dan is gerechtigheid niet aanwezig. Wat een lef. De dag dat ik ga wreken komt alsmaar dichterbij.…

Wie zijn ogen niet gelooft, en alleen nog denken kan, over wie of wat bedreigt. Zoals een oude dichter, die door blijft denken, en dus niet slapen kan, vannacht.…

Prachtige bergen langs zonnestralen. Het vallei daar beneden gelegen onder een ijsblauwe hemel. Serene stilte in de verte, een adelaar die loert naar zijn buit. De natuur vol groen, water, geur van limoen elders. En dan de stranden wit, zeeen helder en schoon. Seizoenen sneuvelen als het leven. Eenvoud in al haar pracht, vogelgezang en…

Ze beschuldigen anderen, ze denken het beter te weten, ze zeggen het beter te weten, ze denken de waarheid te weten, ze schelden anderen uit, maar zien de gevolgen niet.…

onze onmacht vlug de waarheid brengen ons grootvermogen in veiligheid we denken aan de mogelijke nood en verslapen het vertrek van de boot…

Het verlangen ernaar vertrekt van de gedachte dat werken vervreemdend is. Dat arbeid altijd een beetje dwangarbeid is. Mensen een zucht van verlichting slaken wanneer ze er eindelijk van verlost zijn, en zich samen met hun partner van ’s morgens tot ’s avonds, dicht bij elkaar, in huishoudelijke kwarweitjes. Deze genadige onderdompeling…

En natuurlijk mag dat, ineens is de dag anders, eten we zijn lievelings eten, wordt er ( teveel) gesnoept, zijn de discussies anders. Precies zoals het hoort. Het besef dat ik, als oma dit pleziertje nooit heb meegemaakt maakt dat het me dubbel raakt! Vanzelf We giechelen, we nemen Opa in de maling en We genieten!…

De ondeugd die uit je ogen sprankelt, de liefde die we kregen, was niet voldoende om te geven, bij ons en jouw leven. Zo laat je merken dat: je altijd in onze buurt bent en wij, wij zijn het al gewend, om telkens weer de klok aan te passen.... dag lieverd.…

Niet altijd leuk om eerlijk te zijn, voor de ander. Niet altijd makkelijk to the point te zijn, of het soms nodig is? Zeker wel. Of het hard is, vanzelf, want eerlijkheid komt bij een ander maar al te vaak aan als de spreekwoordelijke mokerslag. En toch is eerlijkheid nog altijd pure winst.…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Ik wil jou zo graag herkennen, ik wil alleen maar wat dichterbij. En wanneer jouw lichaam het mijne herkent, worden we gesust door het warme gevoel dat liefde heet.…

Bij de baard van de profeet De grond onder onze voeten Door heilig moeten Wordt het allengs te heet.…

Denk aan me, hou van me, maar kom niet dichterbij.…

Dichterbij Luierend aan het strand bedacht ik lieve flessenpost brieven welke door de onstuimige zee de golven zouden doorklieven met woorden doordrenkt van verlangen hoe wij destijds onbevangen onze liefde voor elkaar beklonken die opnieuw nog steeds lonken Met deze gedachten vol genegenheid genietend van de voorbijgaande wolken in het…

dichterbij elkaar in ongemaskerd verdriet we lachen samen…

ik dicht je zing je het liefst dichterbij ik licht je graag zo graag bij ik zwicht het liefst voor jou dicht ik jou en mij het liefst dicht ik zing ik ons dichter dichterbij elkaar…

Ver van jouw graf in de grond der geest dichterbij, sindsdien ben ik hier denk ik daar dag paThé, hier zijn mijn bloeiende woorden…