Netgedichten

netgedicht (nr. 49.544):

Aandacht voor de aarde...

Prachtige bergen langs zonnestralen.
Het vallei daar beneden gelegen onder
een ijsblauwe hemel.
Serene stilte in de verte, een adelaar
die loert naar zijn buit.

De natuur vol groen, water, geur van limoen
elders.
En dan de stranden wit, zeeen helder en schoon.

Seizoenen sneuvelen als het leven.
Eenvoud in al haar pracht, vogelgezang en
sterren in de nacht die betekenis geven aan
een bestaan waar langs men beter kan gaan...

Rivieren die blijven stromen naar zee en oceaan.
De duinen en stranden of een laan met aan weerszij
populieren.
Maar men denkt te vaak de naaktheid van de natuur te
kunnen bestieren door trots en macht.

Adembenemende bergen vergen aandacht, deze aarde, de
wereld evenzo.
Het is noodzakelijk zuinig te zijn voor alle pracht
van de natuur elk uur, iedere dag.

Een hard gelag wordt het wanneer
men telkens meer wil vergaren.
Door zich vaak blind te staren op
materieele zaken.
'Gewoon' bewust zijn dat men leven mag !

... De mens heeft de natuur nodig om te leven, voor zijn gezondheid. Maar wordt deze overschaduwd door de economie/techniek dan is het van belang om hierin een zo optimaal mogelijk evenwicht te vinden. Het is een telkens terugkomend dilemma (we hebben met beiden te maken). Hier is het toch de natuur die echt aandacht nodig heeft. ...

Schrijver: martin valk, 18 oktober 2013