Alle inzendingen over der Meridian folder

Gouden septemberlicht Doorklieft de nevel Juist voor ze Om kan slaan In dichte mist - Zilv'ren draden Gesponnen door Een jarige spin, Gouden stralen Vervullen de wereld Met warmte en licht: Het bronst en doet Met ons, in liefde Voor altijd mijn wicht…

Met ogen wijd open gesperd Star kijkend en niets zien, Oren goed open, Donderend lawaai - Hoor niets, doof voor alles Om me heen, Strek mijn vingers uit, Stel bloot mijn huid Om te voelen, Maar voel niets, Ik verlaten door alle gevoel, Voedsel zorgvuldig langs Mond en tong, Proef niets Dan ongevoeligheid - Neusvleugels…

ieders armen rusten sporen wat ons verlicht en wat zich uitbreid als we de helderste sterren gadeslaan een gouden stip aan de horizon van verre kusten, worden afstanden driedimensionaal overbrugd, dan ben je zwijgend uit het niets gegaan, in beide handen contouren van verhalen, aubade aan momenten waarin we ademhalen zijn die meridianen…

Er vallen minder folders in de bus Want folders die ons toch al niet bereiken Kan elk van ons ook elders niet bekijken Online bijvoorbeeld. Van die dingen dus Er is zoveel dat toch nooit opgepikt wordt Of iets nou weggeflíkkerd of -geklíkt wordt…

Voor stadse meid en Greetje uit de polder Voor breezerboy en 65+ Voor druktemakers, voor de scepticus Voor elk terreurmoment draagt u de folder En maakt u onverhoopt een aanslag mee Dan vernietigt deze folder zich gedwee…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Nederland is Stapels folders in de bus Maar nergens zie je meer een mus Slachten mag hier ook halal Partij van de dieren moet als logo een kwal…

Ik kreeg vandaag een folder uitgereikt Daar las ik in hoe ik me moet gedragen Een bil mag niet beknepen of geslagen En dat men ook niet overal maar zeikt Of straalbezopen over straat moet gaan Nou ja, zo is er toch geen bal meer aan!…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

Folders liggen overal verspreid Ieder jaar een hele strijd Waar we naar toe zullen gaan Wordt het ruige natuur Of historiche cultuur We bladeren en overwegen Komen vele opties tegen Varen, sporten, rusten Bergen, steden, kusten Zo zitten we te wikken te wegen We komen dé vakantie vast tegen…

Wrevelig wierp ik hem de folder toe waar de blauwe zee van afdroop. Ik keek naar de afgetrapte schoenen op mijn kurk droge vloer. Hij nam zijn hoed af en veegde met ranke handen denkbeeldige stof van zijn jas. Waarna hij de folder verscheurde, mij nog eenmaal doordringend in de ogen keek en verdween zoals hij kwam, zonder een woord.…

Er vielen actiefolders in de bus Mijn Pinksterdag-gevoel was plots doorbroken De rust leek met de feestdag goed te stroken Die folders strookten heel wat minder dus Zo werd een Pinksterdagdeel dat ik uitzat Getekend door de ALDI en 't Kruidvat…

Ik las de folders en opiniebladen, Bij wie kan ik alsnog gemeend te rade?…

zacht regeert de mystieke vleugelslag in kerken en tempels het vaak religieus onbekende straalt al van verre zijn hoop gebouwd op meridianen van kracht uit een lang vervlogen wetenschap gesticht om gezicht te geven aan hen die in geloof en liefde willen leven generaties gebeden mantra’s en offerandes gaan naar goddelijke handen…

Vingertoppen gegoten in levend dons vertragend zichtbaar slow motion in gewicht die met gevoel verplaatsen rillingen zonder koorts een huivering die loopt over treden van de ruggengraat dansend in het licht lopen via meridianen naar het diepste van de bron odyssee door de geest, verleiding tokkelt op de snaren van dwangmatige…

Gestrekte armen, je voeten samen, de ronding van je hoofd; meridianen om je te verdelen. Ik heb je niet geleerd op school, geen dwarsdoorsnede op het bord dunne lagen tijd, verstenend. We praten maar ik ken je grenzen niet de kanalen die je hebt gegraven niet nergens cirkels van je steden geen windroos in een hoek, geen vaan.…

Wanneer dan toch lamellen open gaan zie ik haar niet maar iemand die folders in mijn brievenbus wil stoppen. Terwijl de hond van de buren aanslaat, gaat mijn mobiel waarvan net de batterij is opgeladen. Voor Obama op het ochtendjournaal heb ik even geen tijd. ‘Met mij.’…

de tijdsoldaat voorbij de lege ruiten nestelt zich in parallellen en meridianen en vraagt mij om de ogen te sluiten doch in woekering en met psalmen kreunend durf ik mij niet te uiten de spiralen van het universum reiken mij meermalen de sluiers van het stof maar ik zet tegen beter weten in steeds weer de rouwmuur zonder vensters neer…

De Haagse karavaan trekt met veel tamtam al dagen door het land met rode rozen groene folders blijven bij mensen staan verkondigen hun plannen schudden hier en daar 'n hand om stemmen te winnen halen ze alles uit de kast als ze zijn gekozen de verkiezingsstrijd voorbij gaan ze in 't pluche verloren en zullen wij van de mooie woorden…

een aardbewoner staat voortdurend bloot aan hemelse gevaren die hun banen verlaten en langs onbekende lanen op ramkoers liggen met de aardse schoot die dreiging slaat de mensheid uit het lood maakt keerkringen van de meridianen en van de thuisplaneet een dal der tranen een inslag wordt gewis ons aller dood de telescopen zijn opnieuw vergroot…

De folder legt het uit, tweetalig. Hier liep een spoor. Dat is voormalig. Ooit hoorde je een treintje zoemen langs bermen vol van gele bloemen. Nu fiets je op een groene weg langs wijngaarden en wei en heg, door rivierdal en lichte bossen, langs muurtjes met bruinzwarte mossen. Witte kalveren liggen loom geschaard onder een schaduwboom.…

nog schetteren trompetten schreeuwen sprekers hun lof over de partij blazen bazuinen finale tot vendels en vlaggen worden gestreken en zonder peiling de uitslag wordt bekeken folders vertrapt ballonnen geknapt in achterkamers gonzen verhalen konkelarij giet water bij de wijn het etiket pluche kent zijn eigen venijn de coalitie…

Het loonde niet, aldus de folder en daardoor staat de boer schaakmat. Hij leeft er in zo’n boerengat en briest: “ dit is je reinste kolder. De politiek doet ook geen spat en ‘k voel me als een snoek op zolder. Want zonder openbaar vervoer verdwijnen onze jonge loten, dan ligt er leegloop op de loer.…

hij koopt een antieke unieke bundel met gedichten ’t is een liefhebber van de schone kunsten waarover hij zich zo graag verwondert en breekt z’n hoofd over welk exclusieve werk hij straks zal gaan kopen zij pluist de folders na en zoekt uit langs welke winkels ze voor de aanbiedingen moet lopen maar nee deze week moet zij zich al…

zoekt het in het kleine, verdiep je in de echtheid van de mensen, richt je op hun herontdekte schreden, in onbestaande mogelijkheden, misschien onechte treden beschildert ze met je eigen kleur van aardse waarheden, waaraan niet aan te ontkomen valt, het markeert de meridianen van het hart naar de ziel, as van het tijdswiel…

Vlieg maar, mijn onvoorwaardelijke liefde Ik zal er altijd voor jou zijn aan het einde van de verbinding Teken jouw eigengemaakte levenspad waarop ik meridianen zal trekken.…

Vlieg maar, mijn onvoorwaardelijke liefde Ik zal er altijd voor jou zijn aan het einde van de verbinding Teken jouw eigengemaakte levenspad waarop ik meridianen zal trekken.…

Creationisten springen in de bres. Ze willen dat de mensen gaan geloven, dat zonder evolutie God daar boven de wereld schiep en klaar was op dag zes. Bewijzen doen ze niks, ja toch, één ding: dat er iets schort aan hùn ontwikkeling.…

Hij leest een folder van de dokter over depressie. Is hij misschien depressief en vindt hij dat? Je weet het immers niet, kan zomaar zijn. Als je over een wandelpad loopt, vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel, of een aansteker of een blikje cola of een mooi boomblad, het hangt er van af.…

er hangt een uiting aan mijn poort ten teken ongevraagde kolder als zijnde promotie en folder ergens waar toorts niet brandt te steken val uit een toren breek doormidden met uw kompanenpolitiek klik ons Janjaapje steun mijn Driek blijf zulks niet bidden gij verrekte niet voor u zelve noch voor vriend kom hier niet vleien ga niet zeuren…