3298 resultaten.
Als gij mij leest, dan moet gij mededichten
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.877 Als gij mij leest, dan moet gij mededichten,
En algeheel in mijn gedicht opgaan,
Het moet gelijken op een zelf-verrichten,
Alsof niet ik, maar gij het had gedaan.
Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan,
En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; -
Het is een kleinigheid, een vers te dichten,
Al lezende, is het in u ontstaan.
Ik las het…
Dit zal het einde zijn
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.042 Dit zal het einde zijn: een witte doek
Wordt over mijn lichaam uitgevouwen,
Ik lig languit, de handen saamgevouwen,
Ik ben zeer ver, ergens op vreemd bezoek.
Ik moet daar lezen een oneindig boek
Vol marmeren tekens grillig uitgehouwen,
Bij iedre bladzij gaat mijn zien verflauwen;
Het wordt al donkerder in gindse hoek;
Ik zou wel willen,…
Treurige verandering
poëzie
2.0 met 9 stemmen 3.173 O! wat is mijn ziel veranderd
Door der liefde treurigheid!
Voortijds was ik altijd vrolijk,
Als Natuur mij open lag;
Blijde met een dansend mugje,
En een wemelende worm;
Gaf een maagre bloem der heide,
Gaf een blaadje mij vermaak;
In het rijk van plant en dieren
Was de bron van mijn genot;
‘k Dronk daaruit met volle teugen
’t Reinste vergenoegen…
Ik wilde dit voor uw leven
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.593 Voor mijn kinderen
Ik wilde dit voor uw leven geven,
Dat blad en boom en struik uw vrienden zijn,
En wolkenspel en blanke maneschijn.
Ik wilde dit zoet weten u toebrengen,
In lucht en zee en aardrijks diepe schacht,
Woont een geheim, dat op uw komen wacht.
Ik wilde dit licht schenken aan uw ogen,
Waar gij ook wacht of aarzelende staat,…
De verwachting
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.774 Zo ver van mijn alles,
Gans teder verlangen
Naar woorden der liefde,
Verheugt mij dit uur.
Ik zit aan mijn venster,
En tuur op de landweg,
Mijn ogen zo moede
Dat alles mij schemert.
Nu zie ik een briefpost
In ieder verschijnsel;
Mijn hart klopt reeds sneller,
Het ijlt hem al tegen,
En - ach het is mis.
Ik tel de minuten:…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Sauce piquante
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.022 De dwaas bemint de lof alleen,
De zoetste zoetigheden
En strooit ge er wat kritiek doorhêen
Hij ’s boos en ontevreden.
Wel, ’k min de- lof zo goed als hij,
Doch meng me vrij
Wat kritisch kruid er onder
Uw lof wordt door die specerij
Slechts eedler en gezonder!…
De maan
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.375 O! maan! gij die de schone schepping
Met zacht en kwijnend licht bestraalt,
En in dit stille heldre beekje,
Uw hemels beeld naar 't leven maalt.
Gij, die in 't loof verscholen hutten
Mij ginds in halve schaduw toont,
Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld
Bij stille vergenoeging woont.
Gij, die alom op berg en dalen,
Nu doodlijke…
Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 594 Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.668 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 507 Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend,
Al zien wij in uw duizendvoud' gelaat,
O Liefde, die te vroeg komt, of te laat,
En gaat van waar gij kwaamt, uzelf niet wetend.
Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad
De winden over, eigen gaav' niet wetend,
En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend,
Gaat gij een weg, en weet van goed…
Schilderkunst.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.007 O Lente, buig uw hooft, bekranst met schone bloemen,
Als gij de Schilderkunst ziet pralen of hoort noemen:
Uw kleuren, met de dauw des dageraads belaên,
Bezwijken voor de gloed der zomerzonneraên,
Daar in het tegendeel de glans der schilderverven
Onsterflijk is van aard, en alles hoedt voor sterven.
Hoe geestig wordt de zin betoverd en verlet…
dorpspad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 170 dorpspad
tussen grillige stammen
moeizaam in de mist
vol goede moed
slenter ik schoorvoetend
‘k vertel via de hobbels
verhalen van vroeger
aan kronkelige wortels
‘k ben groen van angst
honderden jaren lang
gewillig naast elkaar
herkenden mij niet meer
hoorden wel mijn liedjes
krakkemikkig en krom
bewegend op hun benen
met krakende…
Mocht het zo zijn?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 41 die al bestond wordt opgeteld,
wel of niet vermomd
zelfs een uitgebloeide roos
in de lijst van neergang
van z’n kracht, een inspiratie
oproept tot een nieuw meesterwerk
het is de eierschaal die door de
evolutie en de warme zon openbarst
waaruit het teerst en het sterkste in
een geel handgebaar zich verschijnen laat
je beschrijft de meridianen…
Bericht van het eiland Chaos
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.879 Hoelang zijn we hier nu al vrienden,
het was ooit bedoeld als vakantie,
maar wat het nu is -
We zagen de folder: Chaos, dames en heren,
Uw eiland; de glanzende foto's,
de helblauwe Chaotisch baai,
het krijtwitte vissersdorp Krisis.…
Aan de rand van de Beestenmarkt
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 753 Aan de rand van de Beestenmarkt
Stond een jongen en een meisje
Ik kreeg een folder in de hand
Van Thuiszorg ergens in het land
Hij bleef wat op de achtergrond
Maar zij vertelde bijna terstond
Dat ze haar toneelopleiding
Nog niet helemaal had afgerond
Ik vertelde haar ooit een gedicht
Over stoofpeertjes in een tehuis
En de effecten op het…
Seigneur?
gedicht
3.0 met 4 stemmen 9.033 Met mijn voet
schuif ik de folders in een hoek.
Daar zit geen reis bij die ik zoek.
Het is donker in het souterrain.
Ik sleep mijn leunstoel naar het raam.
Water ruist in buizen om mij heen.
De tuin is groen. Zo was het vroeger.
Ik oefen dus voor oude man.
De bel staat af.…
Een vogel in de hand
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 143 Op vakantie
waren wij
op reis in 'n deel
van onze buur: Duitsland
Uit folder en boek
hebben we ons
ingelezen
gezocht en gevonden
Waar bergwanden oprijzen
van hoogten
niets te vrezen
bezochten we
Hun kastelen
en paleizen met puntige daken
uit vervlogen tijden
zagen we er
Koene ridders te paard
en jonkvrouwen
die -in modern…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.783 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen 756 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 382 Laat woorden, laat zinnen, laat expressie
der hoogstaande intelligentie níet heersen!
Laat chique omgangsvormen, laat zogenaamd fatsoen
niet overheersen buiten goed en welgevallig doen.
Laat dan maar, over ons heen komen
de dromen der dagen,
onze dromen in vele vlagen
alle andere talen
lange tijd heersend, regerend
over deze wereldbol.
Ja,…
In de diepte van onze dagen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 241 Vroeger scheen het leven
voor mij en aan me
een stuk eenvoudiger.
Daarna kwamen pijn en verdriet
die ik nooit kende.
Ik vroeg om antwoorden; die kreeg ik, mocht ik
ontvangen en stimuleerde ik, blijkbaar
in de ander.
Men leerde van me, werd er gezegd.
Vroeger was vroeger.
Geen weg terug.
Ik ga verder heen, in de kern van mijn bestaan.
Het…
In de stad met het zilverig oogerondkijken
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.428 In de stad met het zilverig oogerondkijken,
de tere omhoge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijkel
van de blauw wittigbespeelde lucht.
Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.
Met moeie voeten, maar warm lepelende lucht;
stil langs de huizen, de lichtglazen, de donkerstenen,
dat donker geloop naast, er over henen…
Pierrot-in-blik
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.767 'K ben al met al een treurig mechaniekje
dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie
'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje
stopt. Zak reut'lend door de knie.
Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer
verroestte. En het meisje speelt niet meer.…
Als gij met uw zingend hart...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 294 Als gij met uw zingend hart, ziet naar
De mensen, naar de Zonnen, naar de Aarde,
Naar verschijnselen in het heelal,
Kunt gij alle werelden en mensen
Met uw zingend hart veranderen,
En de zonne maken tot de Aarde,
En de mensheid maken tot een Zon.…
Reconstructies
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 lichter dan een veer geworden
omhul ik mij met louter lucht
uit het zuiden, uit het noorden
zolang de wind me maar bevrucht
lichter dan een veer geworden
val ik in slow motion neer
en als je luistert hoor je woorden
die ik uitspreek keer op keer
kijk mij wuiven naar het broze
of naar reflecties in een plas
naar wat beweegt, vol is van…