Alle inzendingen over dis

Aan het ontbijt begint hij met een ponjaard De koffie steekt hij weg met een floret Bij voorkeur neemt hij bij de lunch een kromzwaard De thee gebruikt hij met een bajonet Zijn rijk diner bestaat uit vele gangen Een keur aan messentuig versiert de dis Van dolken, sabels, degens tot klewangen Met als dessert een kronkelende kris Doch op…

En rond de dis van kreupelhout brult broeder Wout: “wel eten hoor” want anders worden we niet oud!…

verleidelijk winkelt de straat dringt ongemerkt haar kleuren op aan argeloze passanten warm vertellen geuren op delicate wijze hoe laat het is nodigen uit tot een kleine dis maar niet nadien etalages hun snuisterijen hebben getoond appellerend aan de smaak van de koper verlokkelijk is bling bling dat opgepoetst straalt en artistiek…

Maar wel dat het bevel ook hier kon gelden, aan deze feestelijke dis en wij vertrekken moesten, plotseling Om geteld of erger. Het kind, de kribbe de wijzen uit het Oosten vielen in het niet. Ik keek naar buiten. Nergens scheen de ster. Je stem leek ver, je las de oude woorden. En ik vreesde met grote vreze.…

Wij eten op tijd, maar niet aan dezelfde dis, jouw en mijn tafel staan daarvoor te ver uiteen, hoewel jouw tafelgenootschap veel groter is, nuttig jij en ik ook, de maaltijd heel alleen. Ik kom alle dagen je gezelschap zoeken, want ik wil zo, ja zo dolgraag bij je zijn, maar onze werelden zijn voorgoed gescheiden.…

jij wist als geen ander de sfeer te verhalen uit de dagen voor pasen in het land van de hoven kon men bogen op het familiair informele familie en vrienden die elkaar bedienden in de eerste avondkoelte bij het genieten van de dis waarbij de afstand het welkome gemis is om gezellig met elkaar in rust van alles te bespreken de…

Pour arriver je dis les mots qui produisent le son d'une bise. Toi et moi dans le monde.…

finzen yn myn eigen syktocht om neie fersen te skriuwen foar in elkenien op disse wunderlike ierde soms ferfelend mar de honger gnauwde oan it djipste ferlangen om nei de leste siken gapjend in utwei te jaen suntjes want stille wurden hawwe de grutste kreft Vertaling: gevangen in mijn…

Het leven dat geheimvol is, dat telkens weer ons is gegeven; wij zijn de gasten aan de dis en proeven de verrukking even, maar nooit zijn wij voorgoed voldaan; en 't antwoord op de laatste vragen het is zo ver van ons vandaan; we gaan als blinden door de dagen.…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Zie ook het snelsonnet 'Action' van Coenraedt van Meerenburgh _______________________________ COUNT...DOWN Apollo had geen mankement te duchten Bij hem was er geen vuiltje aan de lucht Maar voor zijn tweelingzus werd het een klucht Godin in 't voetspoor van haar broers maanvluchten Verslikte zich in nectar aan de dis Schoot met…

Liever gejuicht, dan elkander te kwellen, Beter gedarteld, dan kwaad te vertellen; Scharen wij ons om de vriendlijke dis, Als het genoegen de saus er van is. Hebben wij wijn - dan ons welzijn gedronken, Geeft het slechts water - ook daarmee geklonken.…

verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten zich eisend omhoog, een lange neus wordt opgehaald, of er niets beters is: lam in fijne groenten of zo, met een blaadje peterselie als toefje om het af te maken tot een aantrekkelijke dis…

dagelijks door: zeg ik, en zij komt nader more and more perhaps it’s cool under the skybox wij lachen hier en daar wat heen en weer dat Cornwall een tikkel subtropisch is in het Lake District waait de wind er meer Zeeland zonder palmen is groot gemis de Friese taal sounds English, keer op keer ze gnuift: I was there op een Christmas dis…

Laat Kerstmis zijn die periode van vergiffenis; die na de droefenis een liefdesmaaltijd delen wil aan een voor iedereen toegankelijke welvoorziene dis.…

Zij-zelf heeft deze dis bereid: Zij bracht ons hier bijeen. Elk roep' dan vrij met hart en mond: 'k Verzoek uw vriendschap, in het rond. Hoezee! Hoezee! Hoezee!…

verleden kon je je nog met zomer aankleden de liefde ontsprong met de natuur bruusk met geweldloos geweld de weerstand breken in spaanders knieën mennend naar het bekken en zo kuste hij haar met de aren in de haren men spaarde nog openbaring in ’t samen scharen een sperwer brak de mond van de horizon open haar gemalen zwaluwen spreidden de dis…

Je nieuwe mensen nieuw ziet doen, niet weten en wel willen weten, als weten dat nog niet vergeten in weten zit dat zit, de dis verteert van is en zal toch zeker. Dat rimpels in het vel van wie je liefhebt mooier vouwen ook dan die van jou, hoezeer ze lachen naar elkaar. Een kind een duur horloge mag, voor het de tijd kan lezen.…

Wel hem die eens, langs zijne levensbaan, het huis van zijn verlangen in mag gaan, waar teedre zorgen zijne komst verbeiden; waar, als waardin, ten drempel Liefde wacht, het welkom spreekt bij dis en haard en zacht haar blanke handen 't warme bedde spreiden.…

Wel hem die eens, langs zijne levensbaan, het huis van zijn verlangen in mag gaan, waar teedre zorgen zijne komst verbeiden; waar, als waardin, ten drempel Liefde wacht, het welkom spreekt bij dis en haard en zacht haar blanke handen 't warme bedde spreiden.…

Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis. De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in Gekir van een peuter zo schril gaat dat knap universum recht in.…

Scherven gericht op een te grauwe minnaar Fantoompijn blauwe maandag tonio Het brilletje van krielaars' dubbelspel Frank arion cliënt jeroen e. busken Hella s. aast op heren van de thee Op java met a. birney als de tolk Daar zijn indische duinen, a. van dis De nooteboom van cees z'n rituelen De vriendschap van I.M.…

Het huwelijk dat duurde het langst En zij heeft het op haar geweten Slechte vangst en weinig te eten Dan daar is het er voor je het weet De lang verwachte mooie aanbeet Er wordt geprezen en men heeft lol Bij het binnen draaien van een mini schol Verkleumt gaat men huiswaarts Verlangend naar vrouw en koffie Warmte van keuken de gedekte dis…

Zalig zij, die u ontberen, En hunkren naar de troost van uw gelaat, Zo ze in hun nood zich niet tot de aarde keren, En vragen 't aardse brood, dat niet verzaadt, Wier ziel zich aan de dis van uw begeren De honger stilt, de hete dorst verslaat.…

En bij een avondhemel, stil verkleurend, wacht hen de weide zacht en geurend, het frisse groen met bloemen overdekt, die hen tot dis en leger strekt.…

TUTORIAL noem ik een equinox een schijn van donker als de evennacht een spook verdwaald in een fata morgana een aards fantoom vertoevend in nirvana Equinox is equatoriaal de evennachtlijn splijt de korst der aarde voor mannelijk en vrouwelijk geaarde wezens - geen fantomen - naturaal Lui je dis 'tu es Toitoriaal, een baard groeit op je…

Ze groeiden op onze hopen mest en poep waar het gewoon zuur was van de pis voor op de boterham vers bij de dis groentjes als vitamientjes in de soep Rond boerderijen werd vrij los gelopen door beesten nu allemaal vast op stal wij zeken zelf ook nog normaal overal tot normen hier kruisopwaarts kropen Zijn wij niet doorgeslagen in cultuur…

daar hoor ik ze niet stuiven over het parket plassend in 't bad het kindergewas onder het plafond een ruisen het kiemen van wasdom wijl ik afdaal tot de onderbuik wortelend in de kille keukenvloer de pit een want van warm aardappelvocht pompen van schuim tijd en dampende dis het broeden op doorknede sloffen sjokkend met aarden klompen…

de bedauwde morgen in een zuidenwind bracht slepend de dagelijkse droogte aan In de verre verte lokt klokgelui -boven rieten daken en onder de dreigende hemel- ze terug naar de hofstee Ze dralend en talmen staan moeizaam op ze scheurden de schrale akkers bijna gebroken hun gang Het avondlicht begeleidt de boerenstoet naar de warme dis…

Terwijl Adriaan van Dis alvast een plekje schuin naast jou heeft besteld zit jij nu ergens rustig te schrijven en herken jij de geheime deuren in jouw vroegere droomgebouw en speur je als vanouds in de diepste krochten van de menselijke ziel en nog steeds als zwaaiende heremiet maar op jouw herrezen schouders ontbreekt de loden last zoals je…