Netgedichten

netgedicht (nr. 27.600):

Geboren onder zomerzon

Geboren onder zomerzon,
wanneer de dagen alweer slinken...
Je weet niet meer hoe 't al begon
maar leerde langzaam 't leven drinken.

Het leven dat geheimvol is,
dat telkens weer ons is gegeven;
wij zijn de gasten aan de dis
en proeven de verrukking even,

maar nooit zijn wij voorgoed voldaan;
en 't antwoord op de laatste vragen
het is zo ver van ons vandaan;
we gaan als blinden door de dagen.

En toch is 't goed zo, - alles went
alleen dat heimwee blijft maar branden.
Eén is er die ons hart echt kent,
wij staan steeds weer met lege handen.