inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.515):

sacrale winterdis

daar hoor ik ze niet stuiven
over het parket
plassend in 't bad
het kindergewas
onder het plafond een ruisen
het kiemen van wasdom

wijl ik afdaal tot de onderbuik
wortelend in de kille keukenvloer
de pit een want van warm aardappelvocht
pompen van schuim tijd en dampende dis
het broeden op doorknede sloffen
sjokkend met aarden klompen

de kluiten schuren de vloeren tegels
waar ik er in godsnaam weer mee blijf
wederom waart het futiele in de sacrale momenten

want buiten heeft onherbergzame voeten
lente is als warme soep voor 't gebeente
vandaag ligt altijd op affuit van morgen
liever ligt het op zijn luimen tot het afruimen

en met de afgelikte duimpjes omhoog
knoop ik mijn hoofd in een gedicht
waarom de winter steeds meer eieren legt
alsof het speelterrein onder het kinderbed ligt

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 15 december 2010


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 423

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)