Alle inzendingen over doe-het-zelf

Dit ene doe ik. Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Het is gek hoe snel de nieuwe omgangsvormen ingang vinden. Ik betrapte me er zelf van toen ik in een filmpje hen zag kussen. Ik riep “neen niet doen”. Geen groepsknuffel! Onnozel is het, maar het went zomaar. Die sociale distancing die ingaat tegen alles waartoe wij als mensen geneigd zijn. Warmte, nabijheid, genegenheid. Tegelijk wint ook…

wat ook ik fout doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik…

Eeuwige, Als een vreemdeling op zoek naar woning sta ik aan uw poorten. Ik fluister uw Naam. Waarom bons ik niet op de deur? Sla ik niet op de trom? Roep ik U niet met luidde stem? Waarom toch…, fluister ik? Ben ik bang beschaamd tegenover U te staan? U die geen naam vergeet, geen mens veracht. Geen wezen met lege handen heen…

De eerste winst, was 't ontwaken vrijwel gelijk daarop de trance van een strijd, ongelijk, verloren het lied dat bij aanvang zijn refrein al inzette 'k Verloor de tijd in een leven niet veraf, dichtbij dood gelegen Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren buiten bewustzijn dat leven belette 'k Vlieg en zweef zonder motor rijt de regenwolken…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

Wie niet omzichtig omgaat met politicus Pieter Omtzigt die verliest elk vooruitzicht is definitief de zwartepiet…

Ik doe mijn best dat is niet altijd genoeg Ik doe mijn best, en ook als je me niks vroeg Doe ik mijn stinkende best En al doe ik mijn best, en is dat niet altijd genoeg Doe ik toch mijn best, ook al omdat je niks vroeg Maar ik ben het zat, dat je me door je dementie Me zo hartgrondig afkat, ik me voorneem Mijn stinkende best maar niet meer…

In de verte zie ik een licht Ik ren er naartoe maar ben net te laat Het licht vervaagt in de duisternis Ik voel mij machteloos klein en eenzaam Stemmen waar ik overdag niet naar luister Achtervolgen mij in mijn dromen Ik probeer rust te vinden maar word steeds gestoord door een achtervolgingsproces van geluiden Slapen…

kijkt Kan ik het je vertellen Zonder je te spreken Mijn gevoel Is wat ik wegstop Vergeet En nooit over praat Je vraagt niet meer Hoe het gaat Te veel gevraagd Naar de bekende leugen Wil niet meer Zwijgen in verdriet Wil je zeggen Het doet pijn Ik kan het niet alleen Heb je nodig Hier En nu Problemen Tranen Pijn Maar doe…

regen om mij heen doe mij zo'n dag doe mij dat avontuur…

een vloek weerkaatst in stilte brekend hout spattend bloed schreeuw van pijn vallende hamer blauwe duim…

Wat doe ik mezelf aan je ziet me wel staan maar toch laat je die ander nog niet gaan. Wat doe ik mezelf toch weer aan door jou laat ik anderen gaan die mij ook zien staan. Wanneer haal je me uit deze onzekerheid Wanneer ga je me vertellen dat je haar eindelijk heb laten gaan.…

Er was eens een man in Tallin, de rest vult u zelf maar in.…

Waarom Doe je zo Moet je zo Opvallen Waarom Ben je zo Moet je zo Het woord voeren Waarom Zal je zo Wil je zo Dat men je hoort Omdat je zo Opvallend doet Is er niemand Die werkelijk luistert Omdat je zo Je woordje zeggen zal Is er niemand Die werkelijk hoort Is er niemand Die werkelijk Om je geeft Ben je zo Eenzaam…

voel wat je denkt je hebt angst angst om met me te praten omdat ik ziek ben kanker en het leven moet laten is het zo moeilijk mens te zijn zoals je was open, frank en vrij ik voel wat je denkt ik heb je nodig praat toch tegen mij PRAAT, maar niet over mij ik heb al zoveel verteld telkens weer die vragen PRAAT, hoe het jou gaat doe…

Ik ben uit de parade van maskers gestapt ik zie ons nog marcheren met een stijve glimlach op de stappen afgemeten meermaals liep ik uit de pas clowns veranderden in pierrots muzikanten speelden treurmuziek ballerina’s maakten bokkesprongen houten klazen sloten de rij ik ben uit de parade van maskers gestapt, muziek klinkt in mijn oren…

Hoe te leven met een chique tragiek!? Van optimisme wordt je slechts een dwaas Het tegendeel biedt ook al geen soelaas De zwoele zwier van 't midden is paniek Het leven leven, bang zijn, vallen, opstaan... en ten slotte gruwelijk ter ziele gaan!…

Staar mij niet zo plagend aan Jij mooie man daar op het bed Raak mij toch niet steeds zo diep Wàt heb jij in gang gezet ? Jouw ogen boren zich tot in mijn ziel Zetten mijn lijf totaal in brand Hijgend vraag ik mezelf af Wàt is er met mij aan de hand ? Voel mezelf totaal verloren Starend in jouw zwoele blik Bloed bonkt door mijn hete lijf…

Zusje, waarom jij waarom maak jij je los van mij waarom, vraag ik mij af waarom ik jouw zus niet meer zijn mag waarom doe je dit zusje denk je niet dat ik ermee zit ben je dan zo'n grote meid zusje bedenk goed waar jij je niet op voorbereidt Ik hoop dat je gelukkig bent zusje, ik mis je daar maak ik je even op attent…

de dood van Pierlala duikt op bij iedereen alle poppen in de kast graait hij met zich mee speel toch poppedeinen lach, bemin, kies rollen de stofjas wordt verpulverd je ziel vliegt naar de sterren een nieuwe Jan Klaasen vecht al weer met een Katrijn…

zelf aangewezen Maar de routekaart van haar ziel Die kon ze niet begrijpend lezen Per ongeluk de verkeerde weg gekozen Een one way street wel te verstaan En niemand die haar daarom bloemen brengt Of simpelweg even aan haar graf blijft staan Zoals zij leefde is zij gestorven Puur in alle eenzaamheid Ligt zij bedolven onder aarde De Jane Doe…

Waar komen die miljarden toch vandaan? - Uit bodemloze vaatjes soms getapt? Och, van de crisis heb ik slechts gesnapt, dat kapitale blunders zijn begaan. Ik heb het met de rijkelui te doen, die plots miljoenen armer zijn geworden. Ik voel me daarentegen best in orde, want ik verloor goddank niet één miljoen! Er zijn zelfs miljardairs die…

Laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt of kies je weer Keizerlijke kleren zo vaak afgewezen omdat jij volwassen bent in mijn hart een kind gebleven aan de wereld vast in de natuur een vriendschappelijk verschijnsel dapper spelend met de wind laat je vlinders vrij vergaderen afspreken dat ik mijn gedrag verander…

Dacht u dat dichten moeilijk is? Welnee! Zelfs Gordon heeft een dichtbundel geschreven Die vlak voor Sinterklaas wordt uitgegeven, Tezelfdertijd als mijn eerste cd. Want schuilt er dichttalent in deze man Dan denk ik dat ik ook wel zingen kan.…

Doe het licht uit en laat me alleen als genoeg problemen om me heen wil alleen zijn ook zonder jou maar weet dat ik van je hou laat mij maar slapen zodat ik alles bij elkaar kan rapen laat me gaan het is goed ik weer zeker dat het moet laat me alleen of help me er doorheen.…

Ik doe niet veel vandaag, maar wat ik doe, doe ik met jou. Voor jou. Ik doe jou.…

Wat doe je toch met mijn gevoel. Of snap je niet wat ik bedoel. Denk wel dat je het snapt. Maar als ik dat zeg, dan is er waarschijnlijk 1 van ons die ermee kapt. Dus blijf ik maar lekker genieten van de beste seks die ik ooit heb gehad, aller lekkerste schat.…

de ogen open het is al licht de gedachtenstroom in volle gang dan komt het bloed ontwaken moeten en willen opstaan soms moet je soms wil je darmen en geest vragen aandacht drijven het lijf overeind rechtop de dag is begonnen al voordat jij begon alles staat klaar jij moet het doen kiezen tussen moeten en willen doe…