Alle inzendingen over doodvonnis

Het is nu tijd dat ik moet gaan Jullie alleen moet laten staan. Ik heb met jullie gestreden. Ik heb met jullie geleden. Nee, 't is geen afscheid dat ons hiertoe nu leid. Weet, ik blijf in jullie leven. Om met jullie geluk te delen. Huil niet, want ik ben niet ver. Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven…

Toen vroeg ik aan de Heer: Vertel mij, hoe ik dit leer. Te zijn zonder er te zijn. Nu ik haar alleen laat, in pijn. Zal m'n licht dan zijn gedoofd? Terwijl zij mij nog wel gelooft. Kan ze m'n liefde dan nog voelen? Of zal die ook eens gaan bekoelen? Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart? Wat mijn ziel en hart nu zo verwart? Moet ik leren…

Al kunnen wij nooit weten wat ons wacht Toch hoop ik maar dat u dit jaar blijft leven. Dus wens ik voor het jaar 2007 U allemaal het jaar 2008. Een nieuwjaarswens die voor Saddam Hoessein Voorspelbaar onvervulbaar blijkt te zijn…

de wereld is vergeven van droeve plekken met doden die we zijn vergeten al zeggen we van niet met vernauwde blik snellen we over struikelstenen van heimlijk begraven executies snellen we langs plekken des onheils onwetend soms van ontelbare doodvonnisen kijk naar boven vergewis je van de hemel de doden roffelen als beukende pauken…

Zij zag zijn radeloos gezicht zijn ogen, zoekend in de rijen. Hij zag wanhopige vrouwen schreien, Verbijsterd door het wreed gericht. Vaak had zij hem op straat zien lopen: het was geen grote, sterke vent, maar wel een die de wet erkent; zijn tred en blik, die waren open. Wat moet ik doen? Straks is ’t voorbij, Voorbij zijn kans en ook…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

En ieder krijgt doodvonnis uiteindelijk De rijke, zieke, gulzige en trouwe. Is dat terecht – vraag ik me eigenlijk Waarschijnlijk wel. En Joost maar weet waarom Zijn de bananen altijd krom.…

welke naam past de agressor die in zijn hebzucht het doodvonnis tekende van duizenden en met een enkele pennenlikkersvinger het sein gaf tot het zinloos laten vloeien van bloed? en talrijk zijn de weduwen en de wezen kreunen alle eens vruchtbare velden alleen nog maar vernietiging…

Misschien wordt mijn doodvonnis afgelezen. Wat ik vermoed, klinkt zéker in mijn hart. Hoe bar, hoe onverzoenlijk bitter Is dit getij van wanhoop en van schroom. Straks zeilen krassend uit het sneeuwgeschitter De kraaien op, en hang ik in de boom.…

Doodvonnis: woest zwaait de bijl heen en weer. De kapel zendt over het dodenveld droeve, toch bemoedigende tonen: gezangen, bedacht door een geloofsheld. De boom, die honderd jaar hier mocht tronen, ontving en schiep muziek, ofschoon geveld, blijft als orgel rouw en troost kronen.…

zwart wit beelden contrasteren arm en rijk kleurt verdeeldheid almaar indringender mensonterend dronk de één uit de fles vol propaganda terwijl men buiten over de lijken struikelden tekende verhongering gezichten, en werd nieuw leven eerder een doodvonnis toneelstukken vol pracht en praal werden opgevoerd een besnijdenis, een oproer…

Soms is het niet te bevatten als je nadenkt over het mysterie van de dood en het wonder van nieuw leven in de moederschoot geschapen naar Zijn beeld geboren met gelijke kansen maar toch zo verdeeld Met de conceptie zijn alle kaarten al geschud je doodvonnis getekend kansen zijn berekend maar ook vele onbenut We banen ons een weg in het…

Begrijpelijk dat hij zijn vrouw niet losliet, in een tijd, kleinburgerlijk en afgezaagd, hij gaf zich over aan de huwelijkstrance, wat bleek een doodvonnis voor jou. Momenten kreeg je, dagen soms, maar niet genoeg voor jou, al teerde hij er jaren op, jouw hart verspatte onder de betonwals van een medogenloze tijd.…

Wij wijzen principieel de doodstraf af, Voor Timothy McVeigh dan uitgezonderd, Want bij een dodental van meer dan honderd Vindt iedereen het een gerechte straf. De vraag is dus alleen bij hoeveel lijken Een mens van zijn principes af mag wijken.…

Binnenkort wordt het boek Esther weer voorgelezen, hoe zij de Joden behoedde voor een collectieve dood, nadat sluwe Haman koning Mordechaï erop had gewezen, dat een Joods complot noodde tot een code rood. Eeuwen later werd Haman weer tot leven gebracht, een hele natie stond de Jood ditmaal naar het leven, er was zelfs een effectief moorddadig…

Lesbian Klassieke Koor het Galakoor zong weemoedig klaagliederen op het Homo-monument, ook ver weg, onhoorbaar ------ de Dam stroomt vol met publiek de meesten in het zwart, pikzwart zo ook de hoeden van de dames er heerst zelfs een vrolijke stemming nergens grimmigheid of vale ergernis laat staan baldadigheid of vandalisme er zal een doodvonnis…