Alle inzendingen over draden

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Mensen raken de rode draad kwijt. Vallen, maar staan toch weer op. Wie opgevangen wordt beseft, dat rode draden ons verbinden. Vriendschap met ons hele hart. Atomen met moleculen. Liefde met elkaar.…

span draden van normen en waarden als een heilzaam web de tien geboden en hun exegese zijn altijd een vangnet gebleven fijnmazig rond het lichtend middelpunt daarbuiten wordt ruimte gegund laat ook de draad eens vieren hang het niet in alle kieren geef een frisse wind de kans…

wirwar van draden in de knoop door elkaar ergens is een begin en een einde…

Dra zullen draden mij vangen in hun webben van gesponnen tijd.…

hij herstelt mijn hart met naald en dunne draden verstel ik zijn jas…

Ik zag alle mensen in vezels van licht als wit spinrag in fijne draden circulerend van hoofd tot teen en armen wezen een lichtgevende richting wij stonden in verbinding via een bundel lange draden hielden het perfecte evenwicht volledig in harmonie niets kon veranderen in de vezels van het licht.…

tussen jou en mij weven we broze bitterzoete draden een onzichtbaar onverbrekelijk web onze vingers glijden over de vage contouren van twee kinderen zo lang geleden een jongen en een meisje onze handen reiken naar elkaar in de broze bitterzoete draden resoneert de melancholie…

als een zijde draad wentel ik mij om jou om te strelen in verlangen en te wurgen bij verraad…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

even de draad kwijt val dan ragfijn als een spin terug in je web…

ik wou dat ik vogeltjes was dan kon ik samen tsjilpen op de draad van de trein waar de meisjes zijn…

de draden ragfijn mooi gesponnen in een wiel spin ziet ze vliegen…

Groteske kunstenmaker, opgestegen In 't cirkus Wetenschap naar slappe draad Van logika, danst ijv'rig en kordaat De mensengeest om Waarheids liefdezegen; En, gracelijk jonglerend akrobaat, Houdt hij aan puntige apperceptiedegen Het kennisfruit, het voze, aaneengeregen, Of zich Haar sterrentrots verbidden laat.…

zaten wij met onszelf in de knoop dwaalden langs koorden met kronkels strekten nu twijnen wij draaien om elkaar heen wordt het geheel meer dan de som der draden…

Mijn oma heeft in haar flat Een wel heel bijzonder toilet Normaal trek je aan het koord Om te bewerkstelligen wat men liever niet hoort Een forse waterpartij Ontfermt zich hygiënisch over uw warme brei Zo niet bij mijn oma op toilet Want daar komt acuut een knappe dame aangezet Mijn verwarring was groot Toen ze direct haar hulp aanbood…

alle zielen dansen in een stroom zie hoe kleurrijk zich draden weven weet ik waarom wij allen leven? en wanneer ik waak of droom Triolet…

Zijden draden sponnen tot was. Hoger, dunner, fragiel. Lieten mij zweven tot net boven het gras, geen angst meer, tot ik viel.…

Na mijn dood zal je begrijpen hoe het is om jong te zijn dit besef zal langzaam rijpen in kalenders van karmijn ver voorbij de blauwe luchten die ik voor jou achterlaat hoor ik je in tijd verzuchten dat het leven lijzig gaat eer je toekomt aan beleven van de dood als hoogverraad is jouw wade al geweven vanuit onze rode draad.…

Door je leven loopt een draad soms van zilver soms van goud 't Is maar net hoe alles gaat...…

wie als vrouw de draad verliest, daar is de man thuis meteen de klos. ook omgekeerd: waar de man elders liever garen spint en daar zijn klos achterlaat, die kan thuis nog moeilijk naaien.…

Spin pakte rode herfstdraden weer op, spon snel een doodlopend web…

Ik hang maar wat op de bank, ben ver- legen met mezelf, ik die jou heb misleid moet weer opnieuw beginnen, de draad weer oppik- ken en naar je toegaan, al weet ik niet waar-…

bovenin geregisseerd Wordt er nog steeds wat bijgeleerd Om complexe situaties te analyseren Nieuwe medicatie om de geest te kalmeren Zijn er nog vele geheimen in het menselijk brein Iedere nieuwe ontdekking kan de moeite waard zijn Blijven al die miljarden draden Soms negatief maar ook positief gedragen…

Wanneer besef je dat een uitroepteken je moederschap bepaalt, de punt verandert in een oog en jij vraagtekenend de nieuwe draad. Vliegend word ik verder voortgetrokken langs kiezelstenen, lettergrepen, handgebaren, namenreeksen, twee ongelijke schoenen in de hand.…

Boven mijn hoofd aan zijden draad Slingert het zwaard al heen en weder, ’t Moét vallen – vallen, vroeg of laat! Het trilt, het velt mij neder! Doch om mijn hoofd ook ruist een stem, Te midden van al mijn vrezen, Die mij gebiedt met zachte klem, Tóch niet bezorgd te wezen.…

Sluit je ogen en ontspan herhaal je naam wel 30 keer denk met gesloten ogen intens na je voeten plat op de grond gezet sluit alle gedachten uit, wees wijs dit is de aanvang van jouw reis gebonden aan een gouden draad zodat je in de juiste richting gaat vlieg jij naar de bron van energie je bent door heel veel licht omstraalt nu ben je in een…

Stalen draden Omheinen jouw gezicht Onzeker betreed jij Gespannen treden Gesmolten handen Verdwijnen natuurlijk Net als verfklodders Druipend vanaf ‘t doek Jouw draden Breken langzaam Jouw handen Smeltend in de mijne Maar lief, hoe lang ook Ik heb de tijd…

Geschreven n.a.v. het boek “De blauwe draad” van Anne Tyler…