Alle inzendingen over dreiging heden verleden toekomst

Mijn huis is mijn leven Mijn verleden is mijn tuin Door de tuin naar mijn huis Kom ik thuis, elke dag Mijn tuin groeit Er bloeit geschiedenis Ik pluk er mijn lach Of zing verdriet Mijn toekomst is mooi Wanneer ik nu mijn onkruid wied…

Ondanks het grijs, de zon komt op weer bewezen wat gisteren hypothese daarover praat ik niet en verzin het grote zwijgen, dat valt Jij gemarmerd Jugendstil betovert op de bank waarop ik lig het licht dat aarzelt aan jouw buitenkant parelmoert en opnieuw verdicht Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit weet mij kijken met ziel en lijf…

ruikt anders, ziet er eigenlijk bijzonder wantrouwen wekkend uit de hardheid van de matras onbekend rijgen vragen zich alleen maar aaneen de weg naar terug lijkt afgesloten van buiten klinkt onbekend geluid antwoorden worden nog niet gegeven op de muur tonen wandluizen patronen van deze plek, in dit moment wordt een kleed geweven, toekomst…

Doelloos zittend in het heden Verlang ik smachtend naar de toekomst Want de pijn uit het verleden Is nu wel genoeg betreden Vooruit gaat het pad dat ik lopen zal Niet bang voor versteende spoken Achter rechtgehouden schouders Glimlachend naar de horizon Daar plant ik dan mijn nieuwe boom Verspreid mijn bladeren in de wind De fluiten klinken…

Twee blikken in mijn wandeltas op mijn pad spaar ik de buit in mijn terugblik wat van waarde was maar ik eet uit het vooruit.…

, Iedereen heeft een andere toekomst: Het is zo, het was zo.…

gevormd door mijn verleden lijkt het heden zonder toekomst blijkt de tijd die mij nog rest slechts een fractie van een leven dat voordat het echt begon gedoemd was op te geven…

Liep achteruit op de gang van zaken die gedaan waren zonder keer het volle gewicht van loden spiegelbeelden persoonlijke waanbeelden vol valse metaforen koude adem snijdt in zachte kelen buiten tegenwoordigheid van elke tijd vergeefs op zoek naar tijdloze vergetelheid…

Een traan om het verleden Om het pijnlijke gemis. Het huilen om ’t gebeuren Omdat ‘hij’ er niet meer is. Een zucht nu in het heden Omdat het zo moeilijk is. Te leven zonder iemand Te leven met gemis. Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

Een traan om het verleden Om het pijnlijke gemis. Het huilen om het gebeuren Omdat hij er niet meer is. Een zucht nu in het heden Omdat het zo moeilijk is. Te leven zonder iemand Te leven met gemis. Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

Het zware gordijn dat hangt voor het weetgrage vooruitzicht tracht ik niet op te slaan en leg ik mij neer bij het heden plaats mijzelf terug naar toen mijn leven aanving er is voldoende terug te zien uit het verleden maar nieuwsgierigheid lokt, wat moet ik met: stel je voor als ik verder kijken kon erachter kom dat….…

de tijd is in ontstaan heel diep gegaan van golfje naar deeltje molecuul tot cel en winnaar in de eindigheid van het menselijk spel zij geeft de wereldwonderen van ouders als nalatenschap presenteert de schat van heden wij hebben die tijden stil gezet hun erfenis gered uit het verleden opdat zij zullen stralen en leidraad mogen…

liefde doet pijn als ik niet bij je kan zijn liefde is een raar iets maar het is toch beter dan niets jij brak keer op keer mijn hart terwijl ik jaren wacht met smart tot jij zou zeggen ik wil het uitleggen uitleggen waarom ik ging en jouw liefde niet meer ontving jij nam alles mee mee naar het schip op de grote zee ik wou dat onze…

de wind van vroeger blies met bolle wangen uit een rond gezicht nu waait ze lieflijk langs jouw handen dwarrelt speels en ongericht net als het licht dat sterretjes vonkte uit ondeugende ogen jeugdig ongeremd nu laat je schalks en ongetemd je lichten schijnen jij kon kraaien van plezier een octaafje hoger dan de kinderen van…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

gister herleeft in elke dag met telkens de vraag of ik ooit eens “morgen” als zuiver beleven mag iedere keer opnieuw plak ik de verscheurde krant om te zien of oud nieuws eens zal verjaren of het verleden een keer verzandt al was het maar dat zwarte inkt in een grijze tint op zou klaren als ik op mijn kussen de ogen…

De toekomst voor ogen houden is goed, maar af en toe ook wat kijken naar het verleden. En bovenal het heden niet vergeten... Er zijn nog zoveel mensen die hebben nauwelijks te eten en te drinken! Dus onze futuristische gedachten wat laten bezinken en dit bekrachtigen, laten verzegelen door aan de wereld van nu aandacht te besteden!…

vergeet mij niet ik moet mijn appels nog terugplukken mijn geest nog in de fles praten er zijn al zoveel seizoenen voorbijgegaan in nachten, uren, wachten, eten, drinken vergeet mij niet er komen herinneringen als echo's er liggen dagen in het verschiet…

gisteren = dood & begraven morgen sterft vandaag de dag…

Wakker worden Doornroosje Slaapmutsje Er zijn honderd jaren voorbij gegaan Tijd nu om op te staan Rek je maar eens goed uit Je bent nu in het heden Alles van vóór het slapen gaan Dat was het verleden Dat laten we nu gaan Nee, er komt geen prins met een zwaard Om de doornenstruiken weg te maaien Dat zul je zelf moeten doen Ja, dat wordt…

de foto vangt vlakheid op papier, het begin en einde van voortduren, de versheid van perkament je laat me raden naar herkomst, naar de gezichten van dienst en de wijzers van de klok bij een rammelende maag kan ik de foto niet eten, toch stilt zij de honger zonder wedervraag in deze aarde besterft het onderhuidse, in het voorbijgaan,…

De dood is de toekomst het leven het heden de jeugd het verleden Alleen aan het heden kun je wat veranderen de dood komt toch wel en de jeugd kun je niet meer terug halen Als je er iets mee kunt als je er iets mee doet biedt deze conclusie best toekomstperspectief…

De uren vliegen voorbij De dagen slijten Maanden monden uit Jaren gaan voorbij Ook al lijken zij eeuwen Onszelf vaak voorbij gehold Tot stilstand gekomen In een rollercoaster Van het hiernamaals Het heden voorbij Het verleden in zicht De toekomst afgerond De tijd tikt genadeloos Een hoekje af Het hoekje om It’s only rock ’n roll…

Vergeet het verleden En leef in het heden Haal geen oude koeien uit de sloot Heb aan het verleden een broertje dood Want wat geweest is, is geweest Gezegd is gezegd, gebeurd is gebeurd Probeer het verleden te vergeten Laat het voor wat het is Richt je op de toekomst Kijk niet naar achteren maar vooruit Het verleden is geschiedenis…

Ben er niet op uit Op te gaan in een Nieuw begin, of Af te stromen uit Een pas vergaan Verleden - ik spreek Niet over mijn toekomst, Noch over mijn verleden, Ik schrijf enkel in het nu, Het tot op de draad gespleten, Het eeuwig lijkende Lange heden…

Op de dagen achtereen dat ik schreef vergat ik nooit mijn levend verleden in me dat me gevormd had en ik toch een zelfbewustzijn bezat in het heden waarin ik leerde van een ver verleden, waardoor ik niet had vermeden maar verder leefde in een toekomst.…

Het verleden bestaat uit momenten, herinneringen blijven over in je gedachten. Toekomst is iets wat komen gaat, hierop zal je moeten wachten. Vandaag is heden, gister verleden en morgen toekomst het klinkt raar. Maar toekomst bekijken, weten wat er komen gaat, belast een gedachten veel te zwaar.…

Ik ga tevreden door het heden, mijn heden kent een rijk verleden dat langs mooie, volle treden afdaalt naar een stil beneden waar mijn wieg stond lang geleden mijn ikje kent nog geen verleden, de weg omhoog nog onbetreden, dus toekomst gaat met lege schreden terug naar mijn tevreden heden.…

als vluchtig passant door verleden en heden wenkt mij de toekomst... zo is er nauwelijks een moment voor een pas op de plaats blijkt de tijd een uurwerk met een voorkeur voor haast…

vroeger was alles beter ons geheugen is bewezen selectief en verandert ook nog creatief oude herinneringen het meest zoals het vroeger was is het nooit geweest wel was voor velen uit de klas de toekomst in het betreurd verleden briljanter dan hun toekomst heden…