Netgedichten

netgedicht (nr. 4.177):

Mijn huis

Mijn huis is mijn leven
Mijn verleden is mijn tuin
Door de tuin naar mijn huis
Kom ik thuis, elke dag

Mijn tuin groeit
Er bloeit geschiedenis
Ik pluk er mijn lach
Of zing verdriet

Mijn toekomst is mooi
Wanneer ik nu mijn onkruid wied

Schrijver: Jeroen Zwaal, 6 maart 2004

zwaal

mail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

heden

verleden

toekomst

2.5 met 18 stemmen

938

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: annemieke
Datum:: 8 maart 2004
Email:: Onderhoud is behoud waar niemand onderuit komt, proef ik uit je woorden. Maar thuis is waar je hart steeds bleef en dat geeft rust..
Mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: