404 resultaten.
Depressie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 262 Hoofd van het
Leven afgewend
Dode ogen zoeken
Droef de dood
Ver weg van
Het leven waarin
Ik zinloos
Mijn tranen vergoot…
Markt zonnepanelen stuikt ineen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 Na de laatste schroef
gedenken ze droef
de dag waarop hun zon niet meer scheen.…
de nood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 zo stopt de
nood in weke
woorden
die het dichte
zingen van
het duister
hoorden
in een droef
en wrang
refrijn
o lege stilte
ik ben zwak
en klagend
klein…
Slechte tijden voor dichters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Rutger Kopland en Gerrit Komrij
schoven hun dichtersveer droef opzij.
Ze vouwden hun bril
en prevelden stil:
"Claus, pak de fles: we komen er bij!"…
tot ik slaap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 vandaag
ben ik bang
ik weet niet of
ik er ben
noem mij
zeg mijn naam
als ik oplos
in grijze mist
vandaag
ben ik droef
is er iemand
die me hoort
heb me lief
ik ben het kind
hou me vast
tot ik slaap…
Gezellige Decembermaand
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 198 Niet altijd is alles droef, niet altijd alles triest
niet weemoedig of somber.
Soms zitten mensen in een dip, ook dat
is niet zo heel bijzonder.…
Alleen.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 793 Het is zo droef
al wat men weent,
dat het zo diep zit,
en zo alleen,
en dat er in die hele schijn
onnoemelijk veel schemers zijn.
En zij die staan
en gadeslaan
het diepe innerlijk van ogen,
die kijken naar hun eigen pijn,
tot in hun ziel bewogen.…
Alleen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 366 Het is zo droef
al wat men weent,
dat het zo diep zit,
en zo alleen,
en dat er in die hele schijn
onnoemelijk veel schemers zijn.
En zij die staan
en gadeslaan
het diepe innerlijk van ogen,
die kijken naar hun eigen pijn,
tot in hun ziel bewogen.…
bont
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 165 licht en schaduw
valt er op bonte vacht
het witte vlekt
als het gras
droef het niet
het komt later
na het stromende water
zoekt het aarde vast
het vuur brandt binnen…
Wiegelied
poëzie
4.0 met 1 stemmen 393 Ruist zacht, ruist droef, mijn bomen,
ruist, gij, mijn smart in slaap...
In uw schaduw strek ik
mij neer in de kille lucht.
Mijn armen, mijn armen rek ik
tot haar, die mij is ontvlucht...
Ruist zacht, ruist droef, mijn bomen,
ruist, gij, mijn smart in slaap.
Zweeft neer, weeft rond, o dromen,
weeft mijn arm hart in slaap.…
een laatste groet
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.879 zelden stond de tijd
zo pijnlijk stil
verscholen vogels
hun gezang
dreven bloemen
doelloos op het water
zochten mijn ogen
een verwaaide
glimlach
huilden mijn tranen
een droef vaarwel…
Nu mocht ik liever hier vandaan
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.566 Maar wie zal keren 't droef gemoed,
dat schreien doet, dat schreien doet,
om eindelijk erbarmen,-
of toch de goede Herder kwam
en 't arme lam nu medenam
in zijn vertrouwlijke armen.…
Verlaten straat
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.578 In de oude straat, waar vreemd de voetstap klinkt,
En welig gras, voortwoekrend, ongestoord,
In groene lijst de grauwe keien vat,
Staat, droef vervallen, 't lang verlaten huis.…
Flessenpost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 237 Droef denken vleit neer aan de rand van weleer,
woorden van troost klinken weer vertrouwd.…
Vruchteloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 In ochtendadem fronsen landerijen
stil
verwonderd
om het lege van hun schoot
aardedonker rust
verkillend onder rijpen
nevelsluiers drijven droef
over de vorens van de velden
dauw beroert
haar ogen
vol begrijpen…
Bauke en Jacob
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.915 Ons diep
en droef
ontvallen
liggen ze
hier gedwee:
't zijn broertjes
van elkander,
't zijn
kinderen
van de zee.
Het is
zo lang
geleden,
maar de
pijn op het
kerkhof blijft.
Dus schrijf
ik 't op
als dichter
alsof ik
die pijn inlijf.…
OPLOSSINGSGERICHT
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 179 Geen oven meer, geen maden en geen wormen
en ach, de dood is immers toch al zuur…
En na het droef gesnotter en gesnuit
een kopje oploskoffie tot besluit.…
verstaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 het slaan van de golven
de krijsende meeuwen
zijn verscheurde verleden
het is hem droef te moede
gesloten roodomrande ogen
verdrinken in een peilloze diepte
zijn leven is tot op de draad versleten
het zijn niet alleen vogels
die de stem van het water verstaan…
Insectenplaag
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 322 Alarm! De neonicotinoïden
bedreigen tor en teek; wie keert het tij?
De dar is daas, de wesp is niet meer bij
De hommels mummelen in pesticiden
O Heer, geef ons die troetelbeestjes terug
Behalve dan die irritante mug!…
Vandaag besefte ik teveel
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 5.634 stroef
Sta ik droef
Mezelf te steunen
Al die jaren
Vandaag besefte ik
Hoe lang al speel ik mee met dit familiespel
Waarbij de gevallen stenen op mij leunen
Maar ook dat ik kan steunen
Op mijn vrienden (rechts van mij)
Die mij nu zien
dat ik graag zie
Het nieuw record staat gelukkig
Na al die jaren niet op drie…
Goede Vrijdag
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 604 hoe gelaten ik die sombere
dag als kind kon treuren
om zijn dood
en ik straks weer luisteren
zal naar het ‘Wir setzen
uns mit Tränen nieder’
hoe ik na de laatste toon
zo sprakeloos droef verstil
in meer dan leegte iets van
vertroosting voelbaar wordt…
´t verzet
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 951 Om je diep tussen een voegnaad
te wringen
onbereikbaar voor ontelbare omstandigheden
muren bladderen en zitten vol met oneffenheden
in gangen diep en droef vol van verlangen
druipt een druppel verf naar beneden
de zwaartekracht en je leven…
Hereniging
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 548 Dit hoofdstuk is afgesloten, mijmerde ik droef
Elke minuut was: miserie troef.
Het weerzien was dan ook mooi en onbeschrijflijk
Niemand scheidt ons nog, geestelijk of lijfelijk.…
Dat ik je mis...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 173 Soms ontroerend soms droef.
Opgedroogd en weggegleden
in de stroom van de tijd.
Wat is gebleven?
Een enkele traan,
vergoten in het donker van de nacht.
Een vleugje hoop
op een weerzien, misschien.
Dat is, wat er is.
Dat ik je mis...…
de zomer droef voorbij
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.055 gisteren heeft een beminnelijk mens
de wereld veel te vroeg verlaten
vandaag veeg ik de eerste bladeren
wat trager bij elkaar
in ‘t besef dat het leven breekbaar is
haar geheimen diep versluierd houdt
aan alle seizoenen onderhevig blijft
waarin vogels naar verre oorden
trekken, het kleurend blad verwaait
stilaan verweert
waarom…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 43 stemmen 4.014 De grijze nietszeggende lucht staarde me aan
De woeste zee, zo sterk, zo fel, zo verbeten
Kraaien kraaiend van onrust
Vogels zo zonder de blauwe lucht
Mijn ogen, dof en droef
Starend naar de grijze lucht
Turend naar de woeste zee…
VERGANKELIJKHEID
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.688 De maan staat op de Yo Mei-berg, een boordevolle schaal;
Zijn glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal.
Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen.
Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…
BEZINNING
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 1.313 Een stil moment den vaderland getrouwe:
een generaal die krachtig salueert,
een majesteit, diep triest geprogrammeerd,
ministershanden vroom en droef gevouwen…
Maar straks weer schudden zij tirannenhand;
want dat is economisch goed voor ’t land.…
Kerstsoap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 906 mijn voeten blijven warm
door mijn groene kikkersokken
in de winter spring ik rond
want ik ken de kikkersprong
ik wacht nu op mijn Kerstprins
eenzaam onder de mistletoe
ik smacht naar lieve kusjes
maar die kwakerd komt niet
droef is toch mijn liefdeslot
mijn prins slaapt in de modder…
'K BEN VREEMD TE MOEDE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.594 'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen,
met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen ....
April 1888…