inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.480):

de zomer droef voorbij

gisteren heeft een beminnelijk mens
de wereld veel te vroeg verlaten

vandaag veeg ik de eerste bladeren
wat trager bij elkaar

in ‘t besef dat het leven breekbaar is
haar geheimen diep versluierd houdt
aan alle seizoenen onderhevig blijft

waarin vogels naar verre oorden
trekken, het kleurend blad verwaait
stilaan verweert

waarom een mens die sterven gaat
wellicht weer huiswaarts keert

doch nimmer uit ‘t zicht verdwijnt

Schrijver: bert van der linden, 23 september 2008


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.150

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

jandeb, 17 jaar geleden
Mooi verwoord.
Margreet, 17 jaar geleden
Steeds is er weer een nieuw begin in verbinding met het verleden
kerima ellouise, 17 jaar geleden
het verwaaien der seizoenen kleurt het gemoed en de sporen die we achterlaten die, hopelijk, bij iemand binnenwandelen, nadat we thuisgekomen zijn
Mooi gedicht, Bert!
annabel, 17 jaar geleden
De gang der dingen mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)