Alle inzendingen over een gouden traan

heb de testen doorstaan mijn genen zeggen dat ik ooit voor goud kan gaan opvoeding training tal van faciliteiten zijn er in dit land gemakkelijk te krijgen alleen de resultaten zullen moeten bewijzen of ik ook in de race zal blijven ik heb wel heel wat streepjes voor in het decor van winnen en verliezen wat ik van vele anderen…

Niks aan doen 't is perfect jij hebt een HART VAN GOUD !…

Het was kort schat maar ik had het voor geen goud willen missen. Peter. Inge, mijn maatje: I love you for ever. Gisteren, woensdag 20-02-2008 om 12.18 uur is mijn lieve schat overleden.…

ik zit op omgehouwen stammen van een ladang juist aangelegd en tuur over het laag beneveld veld het voorspelt mijn laatste gang hier sterft mijn gevoel dor geworden door gekapt hout morgen zal ik uw rijst niet meer zien ik moet gaan mijn dierbaar Indië voedt u met eigen goud…

Us Epke vloog in Londen door de lucht In ellegreep met heel veel elementen Versloeg er glansrijk al zijn concurrenten En nam het hele land mee op zijn vlucht Dus sla de trom en steek de loftrompetten Oók voor het commentaar van Hans van Zetten!…

Nog steeds de trots van Zonnekoning Poetin Maar Sochi kost, al is het nog niet klaar Ruim meer dan alle Winterspelen bij elkaar Want smeergeld, ja daar is de clan vrij goed in Twee weken lang een klatergouden fort Dat na die tijd een dooie spookstad wordt…

Een grauwe sloot, maar hier blauw en vol goud riet de wilg door 't zonlicht goud en alles in het kreupelhout is goud beschenen, dit is de plek, de koepel hierin ben 'k vaak verdwenen met dichte ogen zit ik dan geniet nog na van alle kleuren en van alles wat er zomaar kan gebeuren tot er niets is meer, geen lust, geen must, wel bewust…

Woorden voeren geen schip als het aan het paard licht Diamanten blijven ongelezen als het rond middernacht regent of niet we waren hier allemaal samen Peace…

Het leek wel het gouden uurtje op het strand. Gouden taferelen vol met zonneschijn. Het juiste moment op het strand en aan zee. Paarden in galop dichtbij de kustlijn, waanzinnig mooi. De wind maakte het behoorlijk fris, maar dat neem je gewoon voor lief.…

Een gouden tijd vol blijheid en tevredenheid. Een tijd om op terug te kijken. Genoeg voor de rest van mijn bestaan. Ook al moet ik alleen verder... het is goed, ik kan het aan.…

  I   Ik gaf haar een driehoek kaastaart Ze zei: Dank u Dan vroeg ze: Zei je wat? Ik zweeg en at mijn driehoek     II   Ik schonk haar een kopje koffie en reikte haar de melk Ze zei: Dank u En vroeg niet meer     III   Ze bukte en raapte een servet van de grond en zei: Ik zeg, wat ligt nu daar? Ik dacht: Dat zei je…

Goud dat ontstaat door botsende sterren In het heelal De mens op aarde een ster Een schijnend kristal Het goud, in de mens zijn hart dat kan opspringen Ontluchten Warm worden zuchten Het goud als stof Blinkend Klaterblad Goud een schat Als sterren goud kunnen maken En dat geheim De mens in bewustzijn Verder doet ontwaken Glinstert…

Wim Overweg is vijftig jaar getrouwd, Zijn echtvriendin, zijn lieve vrouw Marijke Zou al die tijd niet van zijn zijde wijken, De Overwegjes worden samen oud. Die vijftig gulden jaren overziend: Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…

dwalend door het bos van mijn gedachten zie ik ogen open door de bomen licht hoor ik oren open in een luisterend wachten woorden komen fluisterend op zicht voel ik aan een tak vol bladeren van ontluikend groen zinnen groeien tot een nieuw gedicht zwijgen is zilver schrijven is goud…

Ik was naakt, naakter dan een man mij ooit zag Ik was geraakt, en tranen bedekten mijn lach was het verwaandheid dat bedekte mijn oren? en mij niet liet horen, wat het kind zei. ik ben naakt, net als de keizer geen ijzer, geen ragfijn goud, geen geweef is nodig. Is dat de prijs van liefde of was het gekte dat mij dreef?…

Natte bladeren op de grond De tranen van de herfst om de voorbije zomer. De tango van het leven Het ritme is verstild Natte bladeren op de grond hun gouden kleur als een palet. De winter heeft zich schrap gezet. zoals in een ver verleden Natte bladeren op de grond. Je bent er zo op uitgegleden.…

Als een dauwdruppel in de vroege morgen valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.…

als edele ridders staan zij langs de waterkant in een rij jarenlang staan zij daar te treuren zijn door niemand op te beuren echter de lente kleurt hun hout met fijn groen en fonkelend goud in deze groengouden sluier glinsteren de tranen die de wilgen al zolang hinderen verdriet omdat zij alleen naar beneden kunnen groeien niet in staat…

voor goden op haar sterfbed ontspringt uit één haar tranen Terpsichore, mijn moeder goud omlijst, schitterend, inspirerend haar lier bezingt mij voor eeuwig…

De enige die mijn tranen weg kan halen met een zoen. De enige die me liefde, vriendschap en vertrouwen geeft in een kus. De enige die ziet hoe ik me voel, als die me ziet. De enige waarvan ik hou. De enige met een hart van GOUD.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin. Ik wil wel bij jou zijn maar jou geflirt naar haar daarin heb ik geen zin. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? Ik mis je bijna heel de dag.…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Herfstwind ruist door de bomen die de takken wiegt als een moeder met haar pasgeboren kind blaadjes koesteren zich nog even knus bij elkaar aan de gouden zon om straks als tranen te vallen en de aarde bedekt met een dik bladertapijt waarmee de wind zal spelen in de reflectie van de tijd wachten we op de winter die vanzelf zal komen…

Waar diamanten tranen van herkenning aaneen geregen parelen, onzichtbaar verweven met draden van puur goud Waar bronzen klokken zonder wanklank hun helder geluid in echo laten weerklinken Daar kan ik mezelf zijn, ondergaan en bovenkomen, mij wentelen en keren, Geloven, vertrouwen, eeuwig op bouwen, omdat ik mezelf kan zijn in jou…

Hij kust de koude muren raapt tranen van de nacht veegt het stof uit alle hoeken schud de kussens zacht geduldig legt hij zich ten ruste in lengte van uren en wacht dat zij aan hem verschijnt in gouden gloed in al haar pracht hij sluit zijn ogen grijpt vast aan herinnering hoort haar stem in verte zacht…

ligt, dan duikt hij naar haar schimmige tweeling-vacht, of splijt hij met zijn vlijm gesloten schacht, met gouden tong likkend een duister gras ondersteboven in een woudmoeras, of daar in zilveren ketenen gekneld met goud bespat verzonken vrouwenspeld. ----------------------------- uit: 'Merencolie', 1993.…