Netgedichten

netgedicht (nr. 77.585):

Mijn traan voor jou

Vloeiend uit ogen
glinsterende traandruppels
parels van het hart.

Als een dauwdruppel in de vroege morgen
valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou
Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke
parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.

Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat
het levenslicht, glanzend naar authentiek en puur
Met gezang en zacht gefluister laat zij zich mee stromen
voor mijn grote liefde, dat ben jij, mijn liefste en lieve vriendin.

Dalend naar jouw lippen waar zij zal verzinken
en strelen met fijne pennentrekken, brandende vlam
voortgekomen uit mijn aangewakkerd hart, luister naar haar
muziek, dichtend vol zoete tederheid voor jouw twee kleurige ogen.

Kijk, mijn tranende ogen huilen lieve kleine woordjes
die jouw lichaam zullen bestrooien met juweel van een regen
Een rivier is ontstaan, doorkruist mijn wangen, bewandelt wegen en
glijdt langs je huid om uiteindelijk haar bestemming te bereiken: jouw hart.