Alle inzendingen over een gouden traan

En dan is het herfst de beuken worden stiller van zwijgen komt goud…

Nu de zomer Voorbij is, De koperkleurige Herfst het stokje Overneemt, Zie ik pas Hoe de groene Plantenkleur In goud verandert, Een paar blaadjes Hier even verderop Lopen alvast voorop En tonen het Nieuwe goud Op zijn allermooist - Opmaat naar het Nieuwe leven, Leven dat uit de Neergang geboren wordt…

Als een jager kijk ik naar het woud bevend en onzeker treed ik het binnen ik weet waar het goud ligt kan het delven Zij heeft haar ogen gesloten haar zwarte manen dansen langzaam op en neer, ze weet het niet, maar ik ben gekomen om mijn schat op te graven Eenmaal uit het woud onder de modder, voel ik mij de koning te rijk In het badhuis…

Gouden zon schildert wolken en horizon in parelmoeren kleur dan gaat ze langzaam onder en sluit haar hemeldeur wind laat het lover zwijgen alle geluid verstomd en in stille omarming verglijdt de nacht tot de morgenstond weer op ons wacht…

hij kwam hij zag hij overwon sensatie concentratie alom één schot een kogel één doel een race met zichzelf en tegen de klok winnen overwinnen triomferen staande ovatie eremetaal beheren harten stelen ja,natuurlijk olympische wonderboy Usain gold!…

terwijl de zon ten onder gaat en zachtrood licht het landschap kleurt weerspiegeld in een gouden meer dat kabbelt in de milde wind vergeet ik voor heel even alles wat er om mij heen gebeurt gevangen door de schoonheid die mijn ogen en mijn hart verblindt een onverstoorde witte zwaan die statig door het water glijdt een schichtig hert dat aarzelend…

Omring je steeds met goede mensen en vergeef me telkens als ik zeg: dat ik ontzaglijk van je houd en dagen van zilver, dagen van goud.…

de blues heeft mijn emotie bedwongen en het land gegeven waar ze recht op had door de bui wist ik dat men pa niet vergat die als jochie de Klamath had bezongen in een grot hoorde je het alsmaar klagen van de trompet die een stotend ritme gaf zijn uithaal was voor mij zeker geen straf ook toen het stof hem begon te plagen de vlakte waar ik…

- Om de glorie, hun ontnomen, In de mist te schreien staan, Als november is gekomen, En de takken traan op traan Op de vochte grond doen stromen, Waar de bladerkens vergaan Na hun goude' oktoberdromen En hun korte vrijheidswaan - Als november is gekomen ...…

de zilveren stralen van de maan schitterden zachtjes op de tekenen van mijn verdriet in de gouden zonnestralen verschenen de lijnen die jij bij mij achterliet nu zijn de tranen gedroogd de lijnen vervaagd maar de pijn is gebleven, al zie je die niet…

Als ik me alleen voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn…

jij kent de poorten van de hel het hek met gouden deuren een marmeren trap met zonden geplaveid mensen zo ver de horizon reikt je kijkt ze aan in alle ogen staat begeren nergens berouw verdriet of traan er is geen duivel die ze binnenlaat een bordje met alleen de onverlaat ze schuifelen gezichten in de plooi dat goud blinkt eindeloos…

Met een gezicht uit zuiver goud geslagen, Zoals herinnering mij heeft gebeeld Naar al de nachten dat wij samen lagen En lach en traan gelijk hebben gedeeld, En mond aan mond en oog in oog verzonken De adem en het licht hebben gemengd, En van die volle liefdesbeker dronken Ons aan elkanders hart hebben verzengd;- Naar die herinnering, in…

Een hart van brandende kaarsen Een hart van witte wolken Een witte roos Een ondergaande zon een goude glans Rode tranen Een rode roos Warmte Een sterren hemel Een hart van liefde uit zee zoute tranen Handen samen Warm zand De zee zingt Ogen spreken Een weerspiegeling Een weerkaatsing Een evenwicht…

Lijk een geluksridder, gedoemd voelde ik de oude verschrikkingen drijven zag op gouden bergen twijfels rijzen leeftijd en avontuur volbracht beloofden echo’s van goud, afgunst hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig, weggestuurd, voelden tranen zeldzame ontmoetingen van angst op mijn wangen niet.…

Ik zat in de kast, opa was dood, hij schreeuwde: gouden tand eruit.…

Ik zag hoe Blatter de ‘awards’ verdeelde: De Gouden Handschoen voor de beste keeper, De Gouden Bal… voor díe beloning liep er Wel iemand anders rond die beter speelde. De beste coach moet ook een prijs, vind ik. Dus geef Louis van Gaal De Gouden Pik.…

Het is een stil geheim dat vloeibaar goud onzichtbaar stroomt in langgerekte sporen van de dorstende aarde Dat de wind de tranen droogt bomen krakend ter aarde vallen zout als parels ligt op een bed van kale takken Dat de Tijd hier geen eeuwigheid meer heeft om besef te laten rijpen want het noodweer loeit met druppels van tranen dat…

Ze had kanker toen ze zei: Geloven is voor mij als kind bij vader achterop de fiets vol overgave, benen in de fietstas, leunen tegen vaders jas, Hij kent mijn bestemming zonder routeplanning. Ze kende haar vader maar even. Toen hij stierf was zij pas zeven maar de band met Vader is altijd gebleven. Als Vaders gang lijkt te vertragen…

luister zei ze in het voorbijgaan tranen houden je ziel groen laat de waarheid naar buiten komen het leven heeft je elk moment iets te vertellen richt je blik op deuren en ramen laat muren en stenen links liggen bedek je vleugels niet met goud je zou niet meer kunnen vliegen tranen houden je ziel groen luister zei ze in het voorbijgaan…

Trainden jaren voor een klein verschil, vertaalbaar in de waarden: Goud of zilver, brons! Goud of zilver brons, 'k heb mij nimmer hierop toegelegd daarvoor ben ik een te grote dromer gun een sporter graag de gouden glans en roem, heb ook vrede als Mercurius handel laat gedijen of Fortuna elders wonderen doet.…

Gouden geruchten gaan uit uw ogen; 'k hoor het breken van uw hart en uw polsslag diep-bewogen door de smart; de avond huivert wijl het kil is; aan uw wimper beeft een traan; Och, hoe de avond zwijgt en stil is en vol maan.…

spelende met mijn liefde zag ik de smaragden tranen die als sprankelende diamanten zich een weg baanden over een zonverbrand gelaat dat met verbaasde ogen mijn versteende blik als een harde bikkel de liefde omarmde die ik jou gaf als een gouden kus op een paar zachte platina lippen die ik kuste.…

een woord als "stillekes" leg ik voorzichtig op een gouden schaaltje soms voelt dat uitgesproken licht als ik het optil van papier neemt het me mee als vogel op de vlucht stil, licht genoeg voor tranen liet jij mij andere, mijn lief, als lente, adem, kus…

Blijf, ik beloof niets, maar blijf, blijf vannacht bij mij -- bij mijn liefdespijn.…

50 jaren samen liefde vertrouwen geloven 50 jaren samen warmte geven en nemen 50 jaren samen vreugde verdriet houden van…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

het waren witte wolken die jij het goud aan de randen schuurde in jouw poging lente vroegtijdig te laten beginnen eenvoud was het mozaïek waarmee de plantsoenen werden opgesierd en dan nog in een veelvoud van herhaling in kleurpaletten bleef ook variatie het ondergeschoven kind in blauw groen en geel in hun strijd wie er…

uit bladerkronen zal het bos verkwijnen en telkens weer bevangt mij droefenis om dit massale sterven zonder pijnen ondanks de warme zon krijg ik het koud tot stemmen klinken die mijn rouw verzoeten ik spreid mijn armen om hen te begroeten zij zijn de rozen in mijn sprokkelwoud voor deze argeloze kindervoeten strooien oktoberbomen gul hun goud…

het rijpgeworden jaar strooit geurig bladgoud op onze wereld verkleurende bomen felheid in rood en geel tegen de blauwe hemel die najaarsstormen weert om ons te laten zien hoe mooi het alledaagse is zon gevangen in spinrag stilte vallend over ritselend goud met daartussen de roodwitte schoonheid van vliegezwammen onder grillige berken…