Alle inzendingen over een kringloop van sc

Tomeloos neemt zij deel aan het geheel Jong levenslustig als zij is Versmolten in het nu Mateloos jong Onoplettend danst zij voort In de stroom met trots Dan spat zij uiteen Op de rots Verhit keert zij in de moederschoot Wacht op haar wedergeboorte Om weer deel te nemen in Die blijde stroming…

Met centrifugerende snelheid word ik ruggelings vacüumgetrokken glijdend op wind in een regenboogspiraal Het tapslopend eind ejaculeert mij Van grote hoogte zwevend landend huppel ik lichtvoetend in een meer van blad naar blad van de roze lotus Koikarpers happen wreedzaam waterluizen…

'k zag een vogel op een tak gulzig gluren naar een slak die mijn zonnebloem met grote slokken vlug naar binnen wilde schrokken op de muur wachtte de kat tot de vogel gegeten had overviel hem dan pardoes met de lenigheid van een poes of hoe ieder wezen door te eten bijdraagt tot de voedselketen…

Bos zal snel mijn belastinggeld gaan innen, Want daar doet hij meteen iets nuttigs mee: Hij geeft mijn euro’s aan de ING Zodat ik daar datzelfde geld kan pinnen. Zo maken wij dus steeds de cirkel rond En blijven economisch kerngezond.…

nog is het zomer leven zondoorstoofd maar ongemerkt korten al de dagen het leven is al halverwege straks keert het in naar oogst en witte tijd verstillend wachtend op het lengen van de dagen…

Wat in dit vers te lezen staat is slechts de oogst van plagiaat. Nou, vindt u dat niet ongehoord? Heus, elke letter, ieder woord werd door uzelf beslist herkend en - wat me nog het meeste stoort - door and'ren eerder aangewend.…

Wij hebben ook vannacht weer niet geslapen, wij hadden wel wat anders aan ons hoofd: we leken even voor elkaar geschapen, en alle leugens werden weer geloofd. Toch hebben we zeer van elkaar gehouden, het is gekomen als het is gegaan; verder blijft alles altijd bij het oude: de Moor kan gaan hij heeft zijn plicht gedaan. Er stonden 's morgens…

Aangenaam verpozen Onder 't jonge groen, dat Tot volle wasdom kwam Daarna rijk scharkerend Tot diep bruinend brons Waaraan wij sprakeloos ons Laven - nu kruinen Moedeloos en doodvermoeid Zich overgeven aan de tijd Hun oude blad kostenloze Humus voor bomen en struiken Voor de nieuwe voorjaarstijd Dood die tot nieuw leven leidt Kringloop…

Zo hier tussen de hoop uiteen gereten levenslopen nog iets aan waarde rest vermindert die met de jaren. Daar is me wat mee rondgezeuld zeg, o la la! Butsen, ontbrekende onderdelen, gehavend materiaal - allemaal verhalen ze van zwaar doorleefd verleden. Pronkstukken van weleer, anoniem verzonken in een vale kwaliteit. O, als zij nu nog…

Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…

Jou laatste stappen, aarzelend dog te zeerste gewaag, herhaal die ritme van die eerste: hoewel nie juis volkome onbesuisd geskied jou voortgang meestal uit die vuis, dit toon onafgerond, iets wat geen ag slaan op sisteem of pas by elke dag. In jou bewoë wankeling word dit weer 'n zaak van noodzaak om te balanseer. ------------------…

Ik vond vijf engeltjes vandaag op een platenhoes bij de kringloop. Bolle buikjes, volle dijtjes, met vleugeltjes zo zijdezacht. Ingeklemd tussen BZN en Alle 13 goed keken zij mij meewarig aan, daar in die doos, afgedankt en van God en iedereen verlaten. Ik heb ze mee naar huis genomen hopend op een tweede, beter leven.…

als het grijs komt of kaalte toeslaat en jong groen verder ontluikt schijnt een beeld te ontstaan waarbij de toekomst morgen is en het heden al is vergaan ik zou met die gedachte toch zelf niet verder gaan ook al vertragen de jaren de ziel is nog steeds van vandaag ik zou het kind in mij niet tot verplichte rust verklaren het is nog…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

Zoekt en gij vindt er een baaierd aan spullen als hulp in de huishouding zó kant en klaar gun ze een tweede kans een nieuwe toekomst bij leven en welzijn weer recyclebaar en hebt u op zolder in schuur of in kelder nog bruikbare dingen als tweedehands waar besef dan dat u net als ik zit te springen om minder materie voor minstens…

we zouden naar de super en de kringloop gaan men heeft ons er niet gezien we hebben nog nooit zo'n plezier gehad morgen doen we weer hetzelfde…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

Kittige hakjes mantelpakjes verloren in de kast een voor een bekijk ik ze houd ze even vast naar de kringloop is geen optie ook al viel voor mij het doek iconen uit het verleden vervangen door de joggingbroek…

Een muzikaal verpozen met een kringloop van rozen; als een balsem voor het hart.…

net toen het licht een lichaam kreeg, mij streelde barstte het kind terug in de muur en tekende marmeren pijnbomen, als herhaling van losgehaakte dromen ik zal je blijven zoeken zei het licht met bloemen en tederheid in ieder verlangend hart, in iedere vrouw die jou met druppels bloed ontvangt waar schaduwen bewegen weer dichter…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

In de omhelzing van de natuur In de kleuren van de zonsondergang wanneer ik door het gras naar de horizon kijk met de aarde voelbaar onder mij met de getijden en de kringlopen van de natuur luisterend, wakker glanst mijn levensgeest in de schoonheid en heiligheid van alle leven…

Terug bij af, geen weet van hoe of waar, de kringspier opent zich, de kringloop sluit. Het oude liedje, met mij meegetroond tot heden, nu ik zesentachtig ben: vandaag, terwijl de zuster mij verschoont neurie ik: “Nappy days are here again”.…

Toiletpapier dat de natuur niet schaadt, als dat in ‘t kleinste kamertje zou komen dan scheelde dat per jaar miljoenen bomen en daar zijn onze bossen bij gebaat. We kunnen daar, milieubewust en groen, ons voordeel én ons achterdeel mee doen.…

peddelende mier lopende regendruppel mijn boot drijft naar jou…

Zijn spel onderbrekend komt het kind voor me staan, bewondering vult zijn blik, ik prijs me gelukkig dat ik Fries kan verstaan, wat hij zegt brengt me zo in mijn schik, terug in het pashok na mijn zacht dankjewel hoor ‘k hem weer opgaan in ‘t vrolijke spel, ik denk vol vermaak aan die ene minuut, zijn spontane kreet: wat sjochstó…

Als de kringloop van het bestaan gaat zoals het wordt beweert voel ik geen angst om heen te gaan dan ben ik na mijn sterven misschien de druppel rode wijn die blijft kleven aan je glas waardoor jij je goed herinnert hoe diep en zoet ons leven was…