Alle inzendingen over een zoon

zand kriebelt tussen de tenen de zon omlijst de avond langzaam sijpelt 't nieuws dat er een vliegtuig uit de lucht geschoten is door mensen spelen in de zee, honden rennen langs de vloedlijn vol ongeloof herhalen de beelden zich terwijl de zon zich neerlegt in de oh zo kalme zee…

De tranen laat ik vloeien, ze gloeien op mijn gezicht en als ik de zon zie verdwijnen, verdwijnt ook het licht. De kleurenschakering die de zon ons laat zien, is er met wat geluk morgen weer, misschien?…

De zon schijnt volop, het waait, zeg maar stormt, Zullen we een ommetje, al is het zonder hond? Schoenen, jas aan wind wordt getrotseerd Net uit de zon, pakt de wind ons stevig beet De wind op de voorkant en net als met de hond Hebben we een natte neus, nou weet ik wat die ervan vond!…

Ergens bij de wolken, heel hoog, woont een schuwe regenboog Als de zon komt opgestegen verstopt hij zich steevast heel verlegen Ook de druppels van de regen komt hij het allerliefst niet tegen Maar als zon en regen samenkomen, voelt hij kracht door al zijn kleuren stromen en vormt hij vliegensvlug tussen deze twee zijn kleurrijke brug…

Zo groot als een mus zit ie in de zon, gewoon te genieten daarzo, in de zon. 't Formaat laat vermoeden dat ie pokon heeft gegeten want zo'n grote libel 'k heb nooit geweten Dat ze zo groot konden zijn.…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

lacht de zon…

Is er over zeven maanden zon gespot En tot die tijd Draait de zon alleen om jou"…

Achter de schaduw van de zon verlicht door het maanlicht staan de sterren voor ons te stralen. Achter de schaduw van de zon glanst het duister gepolijst daar beluister ik weer jouw verhalen. Hoe jij je dag hebt doorgebracht wat jouw idealen zijn in de toekomst van mijn utopie.…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

moge Gods Zoon nu eindelijk komen..…

Op de top Er toch vanaf gevallen De top Had geen uitzicht Was wazig en guur De wind was stil Er waren bedelaars Waarom waren er altijd bedelaars Zelfs op de berg Waren er vragen Veelomvattend Ondanks de gloriedagen Was het veelomvattende Het universum Een donkere zon Er was een uitgeputte bron Waarin geen heiligheid Overleven kon…

Ik zit op mijn bank Het zonnetje schijnt Door het raam Naar binnen Mijn ogen doen raar Ik zie alles dubbel Geeft me een wankel gevoel Ik voel een raar Sidderend gevoel In mijn lijf Alsof er iets gaat gebeuren En toch De zon die schijnt En mijn gevoel zegt Alles komt weer goed…

heb met palmtakken hemel en aarde bewogen het loflied op vrede gehoord maar mijn hart ziet slechts de bloesem die danst in haar ogen de zon op het blond dat krult in de wind een lach waarin ik weer warmte vind ik geloof in verrijzen maar voor zover ik haar ken wordt zij de hemel die voor mij is bestemd…

Zie de bloemen op de heuvels waar de zon de dag verliet en nog met haar laatste kruintje stiekem over maailand spiedt Om daarna in zwart te glijden van het diepe jammerdal waar nieuwsgierig naar de morgen zij de nacht verdromen zal Zie de bloemen op de heuvels waar de zon het stil verdriet in een veld van gele bloemen voor een fietser…

heb ik gedroomd natuurlijk van jou fantastisch maar telkens opnieuw een illusie als de zon met gouden stralen mij wakker schudt zoveel prachtig licht ik knijp m'n ogen dicht roep mijn ziel ter verantwoording voor de dwaaltocht in het nachtelijk duister al wat zij zegt is: "luister, spiegel de zon in de nacht die je zelf bent...…

Leven In je dromen Is het mooi Je gedachten Vullen de ruimte Mooie gedachten Kleurrijk Vrolijk Blij Mooi, Anders, anders dan het echt Leven in het echt, Met de zon, De zon boven je hoofd, Soms regen, Soms onweer, Soms wolken Maar vreugde, Ja vreugde, Vreugde, vreugde is mooi.…

Zittend in mijn tuin Ervaar ik een moment van Stilte In het Pi-bestaan Wind, zon, gras In deze nieuwe Herfst Een moment ook van Ruis Geluid van auto’s en gedachten Die afbrokkelen in mijn hersenpan Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig Nu alweer moe en nog weinig gedaan Maar ik en de zon blijven toch bestaan En zullen altijd weer…

Regen is fris de zon is warm maar de pijn blijft langer dan gewenst omdat de zon tijd nodig heeft om de regen te laten drogen.…

Als kind groeide ik op met de boodschap, mijn zoon later kom jij werken in de zaak. Ik deed mijn best en groeide op tot een zoon die alles gaf voor de zaak. Ik werkte mij kapot, dagen en nachten zonder slaap. Want alles, alles was voor de zaak...! Jaar in jaar uit werkte ik zonder blijvend resultaat.…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

Wat is het stil En goed en zacht De zon die wil In mijn gedacht. De zon die strooit Mijn ogen vol, Mijn hart dat dooit Mijn hart is hol. Ik weet niet meer Of 't lente is, Of dat het weer Het najaar is. 'k Weet niemendal Of 'k jongen ben, Of dat ik al Een oude ben.…

Temperatuur daalt als wolken met de zon spelen en wind, een koude douche of een duik in zee even verkoeling geeft wat een verademing is voor velen maar dan, als wolken verdwijnen gaat de zon weer uitbundig schijnen en slaat de hitte genadeloos toe ik zeg dit niet om te klagen maar hitte maakt loom en moe...…

zon speelt kiekeboe lichter wordt sneller donker De winkels leeg etalages vol snuisterijen De straat klinkt hol kinderkopjes schreien doe me 'n lol Heer, laat zon schijnen op de gevels van dit Maasstadje: Ravenstein.…

stralend in de zon het eerte daglicht vang ik op dit was hoe het begon uit de grond ontworteld de zon brengt mij groot mijn leven zal niet eeuwig voortbestaan uiteindelijk moet ik toch dood maar ik geniet grote voeten komen op mij af mijn blaadjes krimpen in ik ben bang voor mijn graf ik leef nog maar net..…

Ik heb de zon te lief gehad en beu van beedlen aan de deuren van de dagen ben ik geworden als een varenblad dat liever in de lommer leeft dan zon te dragen.…

De prachtige zon spiegelt over de ruige zee. Op een bijzondere manier komt de gouden zon aan bij de kustlijn. Het is fantastisch, ze bekrachtigd de mooie herfstavond aan zee. De wind was nadrukkelijk aanwezig, het is tenslotte herfst en dan kun je dat verwachten. Heel weinig mensen lopen in de avond langs de zee.…

Zullen wij blijven bestaan, als de zon eens dood zou gaan? Berekeningen worden gemaakt. Voorspellingen gedaan. Op Mars een nederzetting plaatsen? Of een vluchtroute naar de maan? Maar als de zon zou sterven, blijft de maan dan wel bestaan? Geleerden buigen zich hierover. Veroveren de ruimte... vinden er geen einde aan.…

Uw moeder is nu de zon, zij zal altijd voor u schijnen. Ze is niet weg, ze is altijd bij u, diep in uw hart. En ooit zult u naar haar toe komen zodat jullie samen heel de wereld kunnen laten stralen.…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…