Alle inzendingen over eenzaam massa

Tragisch langzaam Gaan de dagen Dodelijk De stiltes om mij heen Tijd genoeg Om af te vragen Wat is mijn lot Hoe zwaar mijn steen Wat mag ik Van mezelf verwachten Loodzware vrachten Vol angst en pijn Slopende dagen Eenzame nachten Weer lang alleen Te moeten zijn Gedoofde vlam Verdoofde massa De tijd gaat slepend Overal door De dag…

die spreeuwen maken zich ongrijpbaar maken massa macht…

Een grijze massa schept de mooiste bloementuin binnen mijn schedel.…

Treinend door nevelsierend Nederland Heb ik vele koeien en schapen afgelegd Slurpend scherp ziend naar buiten kijkend Verken ik de wisselende treintrajecten kant De trein massaal is superindividueel Verlies me in de massa als geen een Vergeet totaal mijn eigen werkelijkheid Hoewel levend onderdeel van deze tijd Zij slaapt hij leest stil…

Los willen staan van de massa, de gevestigde orde, Is het streven naar een beeld, Dat tegelijk je gehele spontaniteit steelt, Het oneindige noodlottige zwart dat je te wachten staat, Is iets waar geen wil of vrijheid op inslaat, Daarom geven gedrevenheid en ambitie de schoonheid aan, Die nut geeft aan het vervolmaken van ons bestaan…

De omvangrijke tang was bij machte een nietige man te verkrachten: ze kreeg 'm zo plat en werd zwaarder, doordat ze van hem toen een baby verwachtte. 't Was 'n motje. Z'n loodzware bruid was de baas in de huwelijksschuit. Hij werd ondergeschoven. In bed lag ze boven. Hij kwam er maar niet onderuit. Overdag was de man altijd bang, dat-ie…

Ze verdween tussen de massa, weg was haar kader in het bewegend schilderij. Rondom haar begon het te dagen: geuren werden kleuren, vormen gaven hun grenzeloosheid prijs en duwend volgde ze de voor haar nog onbekende paden.…

zonder gezicht met eenzaamheid als enig gewicht na dit aansprekend en hopelijk rakend gedicht…

Hij speelt nu baas en schreeuwt de massa opdat men naar zijn pijpen danst zoekt de zwakkere als vangst en prijst zijn dubbele agenda. Hij bijt zijn nagels tot het bot als mensen niet als god vereren dat jongetje, dat vriendschap nooit kon leren alleen eenzaamheid nog steeds zijn lot.…

Boomtoppen schudden de nevel af, krijgen kleur -- massa, en een stam.…

Hij lag op de grond Waar men hem toen vond In de vroege morgenstond Daar op die kille grond Hij was erg alleen Bijna niemand om hem heen Geluidloos ging hij heen Om hem was geen geween Zijn buren hadden geen tijd Te letten op zijn eenzaamheid Voor hen was prioriteit Te werken aan belangrijkheid…

De dagen rijgen zich aaneen Tot weken van eenzaamheid En veel langer duurt het voort. Het is een uitzichtloze tijd. De wereld om je heen gaat verder. Het tempo wordt steeds opgevoerd En als je daarover wilt praten Word je gauw de mond gesnoerd. Een oudere moet beseffen: Het is een drukke tijd!…

Ja ,deze wonderen maken mensen blij in een tijd van afstand... en eenzaam hokken bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten, te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…

Daar was hij en onder hem de massa, de godvergeten, heidense massa ... Verzamelde zich, riep, gilde hier en daar, wachtte in spanning af. Mozes op de berg hief de stenen tafelen hóóg boven z'n hoofd, laadde ze op met z'n woede en smeet ze verpletterend naar beneden.…

Want ik kijk weer met oude ogen en ik weet dat de tijd de massa volgt en niemands waanzin zal vergeten want ik ben de schaduw en de kluizenaar die altijd antwoordt als hij de massa en haar angst weer ontmoet.…

eenzaamheid beroert mijn hart, komt zo plots en onverwacht. doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht.…

Neen het was de massa aan mensen Het meest massale fieldlab-experiment In deze voor velen zo bittere corona-crisis Een opkikkertje van wereldformaat Ik zag de massa liefhebbers En in die massa mensen Mijn man, mijn levenspartner Grootse liefhebber van het Eurovision a.s. zaterdagmiddag mag ik mee ik mag nog net mee met 69 jaar Vroeg…

Ik word massa-mens, massa-man En wat ik echt wil zeggen wat ik niet kan omvatten wat ik niet kan begrijpen wat me heel veel pijn doet wat me irriteert, me ergert wat me verbaast maar ook heel erg blij maakt Dat schrijf ik op vertrouw ik toe aan het papier en het digitale internet die hele te omvatten wereld In de massa praat ik niet…

Is wielersport door Ármstrong zo verrot? Wist niemand dan wat Jimmy Savile dee? Was Hitler nou de schuld van WO II? Die Killing Fields, kwam dat soms door Pol Pot? Als plotseling de onschuld blijkt verwoest Klinkt zachtjes onze mantra: Nicht gewußt.…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

Het massa-gewicht komt stilaan in zicht en dat wat alles heeft veroorzaakt.…

als een regendruppel voel ik mij op deze troosteloze januarimorgen zo'n nietig deeltje in de natuur dat even zichtbaar is alvorens op te gaan in de natte massa…

Vandaag weer overnieuw beginnen Zwarte massa uit mijn hoofd 'k Ga verzetten al mijn zinnen Heb het aan mezelf beloofd! Heel even zie ik het niet zitten Eventjes geef ik toe aan dit gevoel, Niet te lang, want alles gaat verder Heb nog zoveel goeds: een heleboel...…

God kent jouw verdriet en eenzaamheid Als een vader wil Hij voor jou zorgen Bij Hem ben je veilig en geborgen En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…

troost zoek je in koffie, niet in mensen in de zwarte smurrie, niet in de grijze massa wanneer komen de inspirerende dampen aan in het gecondenseerde brein van het bestaan?…

kippen zonder koppen narazend kallend verstoren de ritmiek van de grijze massa wegdobberend op lauwe golven de hersens besmeurd wordt de grijze massa geelgroen gekleurd bloederig fladderend breken vergane woorden een stabiele geest ooit gelukkig geweest Koppen herzoeken hun kippen Vreemde vogels helpen Met kwakkende penselen Geelgroen…

Ik verdrink me - zoals een ieder - zorgenloos in de massa, met een litertje ongelood, Belangenloos en onverschillig, scheid ik mijn rijkdom uit, steun hierbij een goed doel, massadood…

Liefdeloos sterven Als een mens geen liefde krijgt, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad wordt aangedaan, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen liefde geeft, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad doet, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens zichzelf van liefde afkeert, dan kan…

Kippen zonder koppen Narazend kallend Verstoren de ritmiek Van de grijze massa Wegdobberend op lauwe golven Met hersens besmeurd Wordt de grijze massa Geelgroen in ontbinding Bloederig fladderend Breken vervallen woorden Een stabiele geest Ooit gelukkig geweest Koppen zoeken hun kippen Vreemde vogels helpen Met kwakkende penselen…

Voor een oceaan is zijn massa veel te licht.…