Alle inzendingen over eerbaarheid

onvoltooid, dragen kinderen hun zomerzon, getooid met gekleurde linten, geschetst in aquarellen van alle vragen, waarin ze de lasten moeten dragen, al de kleine mensen op de spitse tenen, stelen dansend het ongemaaide gras, verschenen libellen over een gazon, gedragen op hun glazen vleugels, vertragend in het struikgewas, de kousen in eerbaarheid…

Eerbaar in 'n samenspel is noemenswaardig en nimmer ontdaan.…

De morgen brengt mij de nieuwe morgen en met de morgen ook de dag ik zal hem nederig ontmoeten met vreugde hem dan ook begroeten als een koning komt hij bij mij aan, met een buiging zeg ik eerbaar zacht Majesteit; ik ben maar een onderdaan, laat mij zijn u wachter na de nacht.…

Ja, we kunnen en we moeten We zijn het verplicht En we zullen boeten Boetedoening die verlicht Een man die zijn losse instinct ontstijgt Het leven bemint en viert Een geestesgesteldheid krijgt door deugd, moed en eerbaarheid gesierd…

Eerbaarheid ligt in iedere schaamte die zichzelf de koning voelt, de wanhoop van een stijve, voor de spiegel of voor een vrouw, bij het verlaten van de woning, voor dag en dauw, een bekroning in het pochen van een pauw, een kort verblijf, dat ondervindt men aan den lijve.…

Ze is slechts een silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door mij en puur in mijn gevoel gekrast, haar schaduw kleurt de graven wit, komt helder dichterbij, ik schilder mijn ruimte op het broze pallet van onstuimige eerbaarheid.…

De spin poederde haar poten wit en paars en nog een kleur Ze zei tegen haar ouders dat ze niet helemaal niet moesten opblijven laat staan zich zorgen maken Ik ben een frivool doch eerbaar meisje, brulde de spin tegen haar spiegelbeeld en holde naar het feest De volgende dag berichtte de krant over een spin gevangen in een bokaal…

Moet ik al mijn bezit verlaten U volgen in dienstbaarheid daar wil ik toch over praten laat ‘t mij doen in eerbaarheid Hoe kan ik ‘t mijn ouders zeggen mijn vriendje die ik trouw had beloofd hoe moet ik het al die mensen uitleggen die echt in mij hadden geloofd?…

Na de verveelde winterslaap ligt de polder weer open, gekapt door tijd, en stalen ploeg, wat in het verleden lag, in staal naar boven joeg, en aan de oppervlakte, vers besneden, verslapt de aandacht, wanneer de uitgebeende huid, zich openlegt in arbeid, mechanisch voorbereid, vervalt de aarde tot rust van eerbaarheid, in…

Haar jeugd werd haar brutaal ontstolen vijftien jaar geleden door een gore vent ‘s Avonds fietste zij toen van school en werd, naar zijn woorden, eens verwend Haar eerbaarheid werd haar ontnomen brutaal dwong hij haar op de bosgrond In acht minuten roofde hij haar dromen terwijl zij hevig bloedde uit haar mond Vijftien jaar geleden, dat…

Ik lees haar silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door zee en puur in mijn zaligheid gekrast, schaduwen kleuren mijn graven wit, licht komt helder dichterbij, ze boetseert mijn de ruimte op een bont pallet van onschendbare eerbaarheid.…

geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels, vertelsels van hun intiemste geheimen in het doorngewas, voordat zijden kousen in eerbaarheid…

mijn pubertijd beleef ik nog siervolle haren dansen en zacht goud leeft onder het warme stomen als een eerbare levensvonk regeert mijn pubertijd morgen misschien zullen mijn tanden zwichten vandaag veren de zielen der oneindigheid nog heel even op in heilzaam wiegen met hun hoofden tegen een kei van een dag de groten zijn kwaad en steunen…

Gedreven door de nachtelijke coryfeeën, meer bizar dan de wildste orchideeën, bevruchting van haar eerbaarheid, met honingzoet de bitterheid verleidt. Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen.…

is gevallen; een volle aflaat is mij verleend zeg maar dat mijn ziel blij is en opgetogen, zelfs in hoge mate verrukt een vermeende afgang mijnerzijds als dichtend kunstenaar, alsof ik van enige kundigheid zou zijn gespeend, blijkt door moderne technieken ongewenst voorgelogen ik voel natuurlijk gehijg in mijn nek van oprukkende eerbare…

De Schoonheid spot met elk sieraad, De Waarheid evenzeer, Zo ’t eerbaar hart het reeds versmaadt Het vrome des te meer. De wereld heeft haar mommerij Zo nodig als haar geld; Een reine ziel is vrank en vrij, En treedt in ’t open veld.…

Niets kan een vrouw dieper raken; dan het prooidier dat haar eerbaarheid komt schaken. Het prooidier van de wellust komt onverwacht; overweldigt een kuise vrouw met al zijn kracht. Nachtelijke uren kunnen een vrouwelijke eer niet bewaken; laten haar niet ongemoeid tot aan het ontwaken.…

aquarellen van hun vragen, waarin schuld en schande is ontlast,toch zullen dragen, de kleine danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit gemaaide gras, delen speelsheid met libellen naar believen op een aards gazon,opgedragen op glazen vleugels, vertellen de intiemste geheimen in het struikgewas, waarmee de zijden kousen in eerbaarheid…

Geen schaamte ligt in eerbaarheid als hij zichzelf tot koning kroont, de (wan) hoop van een stijve, voor de spiegel of voor een vrouw, bij het verlaten van de intieme woning, voor dag en dauw, een bekroning van het pochen van een pauw in een kleur die met veren wordt beloond de verzadiging ondervindt hij aan den lijve.…

Mocht ik met haar verkeren In deugd en eerbaarheid. Ik voel mijn boezem prangen Door bange twijfelmoed- Doch rein is mijn verlangen, En mijn positie goed. Haar vader kent mijn ijver En duldt mijn nadering, Als veelbelovend schrijver En deugdzaam jongeling.…

Delen speelsheid met libellen naar believen op het aardse heem, op de tere vleugels van verdriet, intiemste verhalen aan de modderige oevers van de realiteit en de waterplas, waarmee de zijden kousen van eerbaarheid werden betast, kleine mensjes vol met gaatjes en schrammen door de doornen van tijd.…

De maan die zich afzijdig houdt en noopt tot wanhoop, blijven aan elkaar verbonden wat in aangezicht tot pokdaligheid drijft niets te verwonden, alles is verzonden met vergulde letters de toekomst herschrijft in een zuivere maagd die de liefde voor de eerste keer bedrijft,door kreeft en stier wordt haar eerbaarheid niet geschonden.…

met zijn spiedende blik en een bevlogen verlangen legt hij nieuwe maagdelijkheid bloot of ontdekt hij waardevolle miniaturen hier roept hij uit "zie eens over de akkers met groeiende gewassen als over een bollende brug naar de knoptoren van Rooi op deze grond in de jaren van mijn jeugd ging vader voor op zoek naar oude schatten als eerbare…

Dood door die nazi-roes zo enorm banaal van Westerbork naar Auschwitz Birkenau dat herdenken we al voorlezend eerbaar trouw. Ooit kreeg Hitler dat krankzinnige idee al hadden later vele spijt van deze onherstelbare onvatbaar te noemen onmenselijkheid.…

Zie ik een aanschijn lief en zoet, Slecht, needrig, ongeacht, Doch vroom en eerbaar van gemoed, Maar zonder enig haaf of goed, De liefd’ en heeft geen kracht. Zo ik dan naar een rijker zie, Van schat, van pracht en staat; ’t Is nodig dat ik dan van die Zo zeer als van de arme vlie, Wil ik niet zijn versmaad.…

- En het moet in gedrukte letters wezen en er moeten honderd coupletten zijn en het moet in eerbare woorden wezen en het moet tweestemmig te zingen zijn ¿Porqué, Mária? - Er mag geen vrouw in staan te lezen dan Mária Pepita Lécina En er mogen geen kleuren en geuren in wezen dan je aan mij zult vinden - zei Pepita ¿Porqué, Mária?…