Alle inzendingen over egoisme

Sterven van egoïsme. Van oorlogen. Voor velen zal de hemel open gaan Voor sommigen de hel.…

Iedereen is bezig, alleen maar met zichzelf Egoïsme voert de boventoon en alles, echt alles Is onbespreekbaar, lijkt het wel Je zou wensen, doof te zijn, voor andermans ellende!…

Vergeef me mijn egoïsme mijn onbegrip en afgunst vergeef me als ik in slechte tijden anderen de schuld geef van mijn ongenoegen mijn bitterheid ik vraag vergiffenis voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties…

Jij hebt mijn levensbron leeggezogen met jouw tentakels van zelfbehoud al jouw mooie woorden waren gelogen en al jouw bedoelingen waren zo fout Ik verafschuw de komende periode waarin ik jou zal moeten verslaan in mijn droom zal ik jou doden om wat jij mij hebt aangedaan Jouw egoïsme wappert de vlag wat vind jij jezelf toch geweldig ik…

Een beetje meer tevredenheid, een beetje minder egoisme, een beetje meer geven dan en iets minder egocentrisch. Gewoon een beetje meer, geven om elkáár, Dat maakt de hele wereld al heel wat meer LEEFBAAR!…

weef ik als een Aladin ismes tot een bont tapijt dat in bevlogenheid schakeert van kapitaal naar communisme de moslim naast de christen elk schisma kunstig ingeleid mijn weven gaat geheid verkeerd de kleuren zullen dringen maar het zuiver egoïsme kan ik zeker kwijt rondom het stipje altruïsme en met wat magisch realisme komt ook een…

Laat ons elkaars egoïsme vergeven. Laat moed onze angsten overwinnen. Laat vrede blinde haat verdringen. Want U bent de Kracht en de Moeder. En liefdesbron tot in eeuwigheid. Amen.…

Wrok, haat, jaloezie, ergernis, hebzucht, hartzeer en egoïsme, als ballast gaan ze overboord. Geleid door het licht, heilig licht , ontdoe ik me van mijn boeien. Leven in het moment, waarin Hij naast mij staat. Mij Zijn levensgeest schenkt, Hoe meer ik met Hem verbonden ben, hoe krachtiger ik word. Geen orkaan, kan hier tegen op.…

Als wij eens de vrede van Kerst Echt zouden leren begrijpen Weer wensen het ware geluk Liefde voelen en tonen voor alle mensen Bereid tot delen van voedsel en bezit Dan zou de aarde hemelse glans vertonen Vrij van jaloezie en haat Wat scheidt ons nu dan nog ver van liefde Door egoïsme en dom gedrag Nee, als wij werkelijk Kerst leren begrijpen…

Zo diep schaamteloos draagt het immer ruisende rivierwater het vernederde afval langs mijn vergulde voeten ik waad door vocht van diep verdriet en timmer met gebalde vuist de luiken toe van de vazal die schimpend weigert het verre wezen te ontmoeten. Zijn drek is de luxe van stranden van ver weg waar de rimpelloze zee zich mengt…

Het geven uit solidariteit, is blijven geven tot gelijkheid. Waar de egoïst blijft spelen, rest er niets meer te delen.…

Geef een meisje bruine lokken, Lippen, nimmer moe of bang Om te kussen en te jokken Heel het lieve leven lang; Rozenblosjes, sneeuwen handen, Hemelse ogen, elpen tanden, Ranke leest en vlugge voet; Armpjes om er in te vliegen, Of een kindje op te wiegen, En een blij gestemd gemoed. Lieve Hemel, hoor mijn beden, Geef haar zachtheid…

Het wordt tijd dat mijn egoïsme naar de tweede plaats gaat, en zijn welzijn op het voetstuk komt. Soms…heeft het hoofd gelijk, en zal het hart moeten bloeden……

Innerlijke zelfwaarneming Nadenken Over eigen doen en laten - Ontbrekende vaardigheden? - Wat het is Hoe het moet Had ik eerder dan jij In de gaten - Kijk in de spiegel Zie je gezicht Wees eindelijk eerlijk Jij Veel meer nog dan ik Voor een groot Zelfzuchtig ego gezwicht…

Onze bruiloft Een geweldig feest ’t Was goed Om er te zijn Maar nu ga ik Er weer vandoor En pak de laatste trein Het huwelijk Een fenomeen Qua instituut oké Maar Het liefst ben ik Toch op mezelf - Dan eeuwig - Met z’n twee…

Opzij Met die koffer Ik moet er Snel bij Geen tijd Te verliezen Vanaf nu Ben ik vrij Genieten werd mij Vanaf start Reeds beloofd Maar 't gedrang Naar de vrijheid Gaf Hoe wrang Mij al snel Véél te snel Een lelijk Ontsierende Schram op het hoofd…

Zij spanden samen Bundelden krachten Gingen voor elkander door het vuur Slechts Voor elkander Nimmer Voor een ander Want die ander was Zoals zij zeiden - Van afwijkende signatuur…

ieder kind een eigen kamer elk vertrek heeft zijn tv meer apart en minder samen geen gesprek, steeds vaker nee het ego krijgt nu alle space eerst jijzelf, je pakt je kans het leven is toch slechts een race een sprong vanaf de hoogste schans zelfs de Kerst staat in dat teken van jouw voorkeur en gemak niets en niemand wordt bekeken…

Voor jou Zou ik er altijd zijn Jouw eenzaamheid Liet mij niet koud Ik Nam de moeite Jij Nam mij - Hoe dubbel Het gevoel Misbruikt Door jouw ego - Typisch jij - Jammer - Ervaring rijker…

de vergiftigde das ligt in het gras en denkt met heimwee aan hoe het vroeger was en dan wij de mens wij trekken geen grens wij denken niet aan die hulpeloze das die ligt in het gras en die met heimwee denkt aan hoe het vroeger was we zorgen ervoor dat wijzelf aan onze trekken komen maar denken niet aan die das die lag in het gras…

Ik voelde mij tenslotte heersen over een zwak volk Dat zelfs verlaten was door God en Zijn kudde. Zelfs de duivel vond het niet de moeite waard Ons hierover te veroordelen of te prijzen. Het volk verzwakte erger onder mijn leiding, Het werd zelfs laf en lui ondanks mijn ambities. Terwijl intussen God en Lucifer zich liever focusten Op helden…

Hoewel we dicht bij elkaar wonen zelfs vaak onder één dak ben jij toch dikwijls zo ver bij mij vandaan. Verder dan mensen aan de andere kant van de wereld kom eens wat dichterbij.…

Mijn huis staat niet zover van de bewoonde wereld vanuit mijn raam kan ik in straten mensen zien lopen als ik mijn deur open kan ieder mens naar binnen kunnen ze zien dat ik niet zover woon van de bewoonde wereld in de straat die ik zie vanuit mijn raam blijven mensen liever buiten dan dat ze binnenkomen door mijn geopende deur.…

Alsof wij onder grijze wolken steeds meer één worden met hen steunend, klagend tranen storten overlopende van kou gesloten tot één compacte massa. Tot uiteindelijk wij worden uiteengedreven door vlagen wind weer ruimte kunnen bieden aan zon en warme lach.…

Wat moet je met je status als alles om egoïsme draait. Is dit het nou? Is dit het nou Is dit het leven nu echt? Draaien om de leugens, niemand die voor liefde vecht? Is dit het nou? Is dit het nou? is dit nu echt?…

Aan politiek doen mensen mee voor de vrede -- van eigenbelang.…

Thuis op de bank verfrommel ik de randen van het kotszakje De oude tijden, de oude liedjes de smoesjes bij het uitstel van de beloofde toekomst zijn terug, terug van niet weggeweest We zijn nog steeds thuis in Vadertje Staat, onze vrijheid was een droom Er zijn geen muzikanten en geen mooie meisjes uit Oekraïne meer De ijzeren…

Ik weet het vaders falen als de grote man die de buitenwereld kent bij wie je veilig bent, en blij wanneer hij trots op je is die je meeneemt en wegwijs maakt in zijn domein, en stap voor stap ga je zien dat het anders is In het begin telt dat niet maar ineens is het over Dan luister je niet meer naar je koosnaam, vecht je krassen…

Ik begrijp het wel het egoisme het egocentrisme de individualisering de afzondering het gebruik van het misbruik van het Nederlandse volk de 17 miljoen mannen, vrouwen en kinderen allemaal een gemis aan leiderschap invoelbaar integer geestelijk leiderschap van de regering en vooral van de (on)vermogenden wellicht dat het ingehuurde…

bewondering voor uw dichtkunst stop ik niet onder stoelen of banken uw humor, uw emotie vertolkt in woorden blijft me boeien in verwondering het spreekt me aan vandaag op uw verjaardag wens ik u toe dat u ons, dat u mij en heel veel anderen nog heel veel jaren zult kunnen laten genieten van uw inspiratie en uw woorden ik geef toe, dat er wat egoïsme…