Alle inzendingen over eigen stem

stem waar stilte zou passen en domweg deemoedig houden van een bitse broer van een rabiate vader van al de lieftallige wezens die ik de afgelopen weken om hun warmte keelde…

tong en woord Reeds tijden door schijnt het niet te vermijden Zijn eigen stem wordt door hemzelf vaak niet gehoord Daarom behandel elk mens met eerbied en respect Omdat elk vogeltje zingt zo hij is gebekt.…

stem horen in de woestijn daar waar het beleid zand moedwillig in de ogen waait het bos der drogredenaars laat zich nimmer ontbossen.…

Ons mysterie Van Eeuwen Onze bouwstenen Onze historie Maken ons Tot wie we zijn Generaties zijn muren Waar De samenleving Zich door vormt Je zwemt in het water dat je gegeven is Zoekend naar kennis Om in de verdeeldheid In de democratie Je eigen stem Te vormen Naar de steeds nieuwere Normen de identiteitsbeweging Die onderwerpen…

Terend op een wanhoop die morgen is: alleen met anderen die alleen zijn, samen met de eigen stem, die niet klinkt in een wankel en vermoeid bestaan waar geen geluid meer doordringt. En ik die dit leven niet ken ik, een toerist in eigen land, vreemde voeding in mijn cellen, vreemde rook in mijn mond.…

Kom los uit je web vol spinsels en luister naar je eigen stem. Toe maar, Spreek nu maar, Ik zal luisteren. Het is goed.…

Onder de bomen hangt een scherpe geur van vochte grond en van doorweekte blaren; geen leven, geen geluid in 't grille licht, dat gul door de ijle takken binnenvliet, en eenzaam valt een schot, een verre knal, die heel het woud vult, als waar' 't de eigen stem van 't bos, dat in sonore toon verkondigt, dat ergens op een dichte plek een vogel…

Ik geef je zelfvertrouwen, een eigen stem. Ik ben het niet, meer die jou temt. Boosheid die mag je uiten. Frustratie,verdriet gooi het er maar uit. Gevoelens krijgen alle ruimte. Wat jij voelt dat geef ik oprechte prioriteit.…

stem vertrekt halen mens en dier opgelucht adem door ruzie bevrijd ik me van hem voel me schuldig en heb soms spijt ik ben nog steeds zijn slachtoffer als de kweller mij vergeten is en al lang weer nieuwe heeft gemaakt…

'k Schiep met klem en kracht van toon Al úw kracht en klem; 'k Blies u geest en leven in Met mijn eigen stem! o, Wie op mijn dode kunst Nog in deernis ziet, Geve hij 't leven nogmaals weer Aan mijn zielloos lied. Of wat is 't gevoel en vuur, Dat mijn zang bezit? Of wat is zijn verv' en zwier? Treurig zwart op wit.…

stem Zij, mijn droom die bij 't ontwaken soms plots door mij vergeten was…

eigen stem en mening opdat verschil van keuzes juist de brug van houvast is bij de interesse voor elkaar wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen leeft als lerend voorbeeld dat als nood zich kondigt samen oplopen logisch is met om elkaars schouders armen als veilige havens met actief luisterende oren naar wat de ander helpt zichzelf…

Ik ken mezelf niet eens, m’n eigen stem Mijn naam, nog nooit gehoord en ken het nergens van Sterker nog, het zal nog jaren duren voordat ik hem uitspreken kan Ik leer nu meer dan één minuut geleden Wat voel ik nu?…

wereld warmen van de mensen om hen heen lieve amy noelle – kleine meid dat jij onbevangen en vrij van het leven houden mag zoals de jou gegeven naam jou zegt en beloven doet rustig mooi – lief – en goed geboren mag zijn om te delen wees je bewust van de liefde die door vele generaties heen betrokken bij jou is en blijft als jij naar eigen…

Hier ben ik als Adam in mijn eigen woud: elk woord een toevluchtsoord, een scherpe bijl, een kogel, een trouwe, gehoorzame hond. En ik hun meester en pleegkind. Hoewel verwond en getroffen weet ik me in een gedicht het veiligst. ------------------------------------ uit: 'Tolk van het moment', 1999…

Van tiener naar een puber met een geheel eigen stem, om daarna door te groeien naar een adolescent zonder rem. Dan meldt zich plots de volwassenheid zomaar aan, en beslis je alles verder zelf in jouw bestaan. Je levensboek gaat verder, steeds weer een trede omhoog, en toch bereik je nooit net die regenboog.…

Onberoerd valt het licht in mijn ogen, zo breekbaar en fragiel hoor ik mijn eigen stem in het vale licht, smeek ik.. begeleid mij op mijn baan, moe van liefde ..maan..…

Jullie, die hier zijn, om woorden te openen zoals kerstcadeautjes, een doos van nieuwe schoenen, parfum of iets geheimzinnigs, nog nooit gehoord en gebruikt in deze tijden waar niemand leest en niemand luistert niet eens naar zichzelf of hun eigen stem want het is eng, verschrikkelijk de stem die roept van ver weg, spookachtig (weet u nog,…

Ik waag mij haast niet in die straat waar gloeiend puin in 't donker staat. De wind loeit om een bouwvaltop, een schelle vlam schiet suizend op, belichtend als in spotternij, de resten van wat huisgerei. Hier vond wie daaglijks nam en gaf een ruw en eindloos massagraf. Het werk van hersens, hand en lust is even grondig uitgeblust. Ik wend…

stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft laat dan horen hardop horen hoe jij aan die stem je eigen woorden geeft…

de stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft laat dan horen luidkeels horen hoe je aan die stem je eigen woorden geeft…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet belangrijk meer als je elkaar hebt aangehoord het komt hier dus op neer 't is de stem die mij bekoort.…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

Noodlottige Oosten, dat iedere ochtend door haar eigen zon verlaten wordt, en huilt...…

Is hier iemand roept iemand; niemand antwoordt: hier is niemand…

het rood van mijn tong speelt op tonen uitslijtend in een stem van uitgeknepen poëzie het zijn de oude woorden klinkend in de kelken van oude wijn sommigen zijn gegaan, gedreven door zinnen en door de golfslag van het bloed…

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…