Alle inzendingen over ellende

Je kan dat kind uit de ellende halen maar die gedachtes worden daardoor niet gedoofd. Het is op gegroeid in armoede en oorlog. Haal het kind naar Nederland maar in zijn hoofd dwalen die beelden nog. Laat het kind lachen en leven. Luister naar het verhaal van het kind naar wat voor vreselijks het heeft moeten beleven.…

Hoor eens hier: Door mensen wordt zo veel geleden, Zoveel ellend, zoveel gemis, Dat - neem dit oordeel mij niet kwalijk! -- Die zorg voor dieren ziek'lijk is." Steun wordt gezocht en geld gezameld Voor 't liefdewerk van 't Rode Kruis. “Neen!…

De kinderen in de klas schreien daarom tranen van ellende. Want ze kunnen die verschrikkelijke kubus maar niet leggen! Kleurvlak bij kleurvlak. De vruchtbare jonge mensen verlangen in de zomer naar een lieve baby. De zielen zijn betovert door de doorschijnende kraaltjes van liefde.…

Dan voelden zij of de watren zich sloten boven hun moegetobde hoofd dat zonk, en zij zwolgen de zekerheid der grote duistre ellende in een bittre dronk. Nu staan zij, in 't blijeinde van de zege als schuwe dieren na een lange jacht, hun mond die lijdend zoveel leed verzwegen verraadt het nu hij lijdend lacht.…

Want elke dag is tegenwoordig koud en donker, oorlog is de dagelijkse portie nieuwe kost, ik wordt een beetje hopeloos van wereldse ellende.”…

Mijn onsterflijke engel ..jouw zware taak, de ellendige vele engelenlasten.. laat die maar vallen ..als jij mij even tegenkomt, weer bij mij bent.. Mijn engel, mijn hemels lichte eeuwige vriend..en als de sterren weggaan dan weet ik wat je voelt voor mij en dat je mij opnieuw vindt..…

Vandaag is het Louitje's Bijltjesdag En dat nog uitgerekend op Sint Maarten Geen tombola: alleen de bèste kaarten En voor wie afvalt is 't een hard gelag Wie zijn de leeuwen die zich straks gaan melden Om voor de vierde keer Nederland's eer Te redden in de eindstrijd? Onze helden Tyrell Malacia en Cody Gakpo De Pay, Nathan Aké en Luuk…

Gehoord, vergeet ik 't reeds, maar nimmer gaat verloren, Waarmee 'k de ellendigheid der eigen ziele schond. En nooit ontsnapt mijn mond de bitterheid van 't leven: Heel de aarde tot bezit en nergens heul en rust. Doch weegt het leed tè zwaar, dan glimlach ik maar even, En hun nieuwsgierigheid is weer in slaap gesust.…

Bah wat een ellende. Maar goed een feestmutsje had ik weer op als ik de stoel mocht verlaten. Dan voelde ik mij een blij lentelammetje. Huppelend ging ik de tandartstrap af. En zocht de madeliefjes op. En Moeder Maria troostte mij. Veel tandartsen gaven een cadeautje. Een transparante kindertandenbortel. Rozenzoet en hagelwit.…

nee, ook zonder mijn medeleven of bezorgdheid zullen de kranten gevuld worden dag na dag, eeuw na eeuw met in feite dezelfde ellende en oorlogen this is the end my friend, my beautiful friend.…

zwijg, en voer geen dwaze krijg met de onnaspeurbre Macht, die kruis bedeelt naar kracht, die kommer en ellend' uit hoge ontferming zendt, opdat de kroes der smart tot loutring strekk' van 't hart.…

Haar treden kleven aan de ellenden: ‘t Gebrek houdt aan haar voeten vast: En van haar pad terug te wenden, Is naar d'ongrijpbre wind getast. Hoor, hoor mij, kinders! Mijd haar wegen! Haar woning zij u dood en hel! Wat wierp gij goed en Oudrenzegen In altijd grondeloze wel? Wat zou ge zelf uw eer verwoesten?…

zwijg, En voer geen dwaze krijg* Met de onnaspeurbre Macht, Die kruis bedeelt naar kracht, Die kommer en ellend' Uit hoge ontferming zendt, Opdat de kroes der smart Tot loutring strekk' van 't hart.…

hongersnood sneed door de ingewanden - Hun dode vlees en beenderen kregen geen graf; Mageren verslonden de mageren, Zelfs honden vielen hun meesters aan, behalve één: Hij bleef trouw aan 't dode lichaam, en joeg De beesten en uitgehongerde mannen weg, Tot uitputting hen bedwong of ze dood Neervielen; Zelf zocht hij geen voedsel, Maar na een ellendig…

Hoeveel makkers liggen machtloos ter aarde Wier ellende niets meer dan sterven hoopt, Onder 't bonkend kanon of onder paarden Razend vluchtend worden zij neergetrapt, gesloopt.…

Verhoor my Heer' tot deser stondt, End' wil dy mijnr' ellend' ontfermen Du sy mijn hulp, wil my beschermen. 12. Du hebst ghewendt mijn rouw' end' leedt In vrolijckheyt, end' my vercleet In stede van een sack met vreugt. 13. Op dat mijn tonge seer verheugt Niet swyghe, maer dijn loff verconde.…

Voorkom toch de ellende Die mij wanhoop voorspiegelt En de natuur geweld aandoet. Vervloek en veracht het geld Waar menigeen om hokt Bij een die hem met chagrijn Het leven onmogelijk maakt. Laat, lief, je liefde blijken, Zoals mijn geest (vol hoop) Nu nog alleen voorspelt.…