189 resultaten.
'Het bewustzijn van de Zeldzaamheid'
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.232 Het bewustzijn van de zeldzaamheid,
die hiermee wordt bedoeld…
Een gevoel zo hemels kostbaar,
onwerkelijk fragiel,
enigszins onachtzaam…
Met geladenheid subtiel…
Doordrenkt met te veel woorden,
ontoereikend voor wat ik bedoel…..
Ik hoop alleen dat jij beseft…
de intensiteit van wat ik voel..…
Trein uit 1975
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 270 Groen-blauw landschap
In een wonderbaarlijk
Plat land met kaarsrechte
Sloten
Drie wagons in olieverf
Op een 50-80 cm doek
In 1975 ijverig geschilderd
Onverdroten
Bijzonder en miraculeus
Enigszins vaag; beetje
Mistig.…
Vreemdeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 883 Een verweerde grijns, pijnigend
vanonder een vaag gelaat
- enigszins bedwelmd door vage illusies -
galmt in de uitgestrekte ruimte:
echo, oh, wie ben je
en waar ga je heen?
Het antwoord als altijd
een - vreselijke - stilte
als scherven stekend
in een gebroken urn.…
Vers 61
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.436 O moeder der wateren,
natuurlijk, ik blijf het proberen, maar
het Grote Gedicht, dat handel en wandel
op aarde geruime tijd lam zal leggen,
is enigszins moeilijk te maken.
----------------------------------------
uit: 'Een toerist in Atlantis', 1980…
Klokslag twaalf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 Enigszins verwonderd
kijkt zij om zich heen
haar grijze ogen gaan
weifelend en twijfelend
naar slanke handen
gevouwen willen zij vasthouden
geknepen willen zij vergeten
ontspannen willen zij vieren
waar fiere schouders
weken dragen van tot hier
laat haar ingetogen lach
rimpeltjes schuchter verschijnen
berustend gooit zij
een hand…
Tussen ons gezegd en verzwegen (sonnet)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 271 voelde me enigszins bedrogen
opende pas na de film het slot en dan:
weer een vervalste code van Da Vinci
Mona Lisa is geen vrouw maar man!…
Onderbuik gevoel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 Raadselachtig sleept hij zich er doorheen
Eerst met een been daarna met het andere been
Angst is het enige wat hem enigszins bedwingt
Bang dat hij misschien wordt verlinkt
Dan is het de telefoon die ringt
Hij schrikt, adrenaline schiet door zijn bloed
Hij gaat weer voort met een voet en daarna zijn andere voet
Zodra hij zijn doel heeft bereikt…
Waarschuwende droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 Ik liet hem, ook al was ik bang, begaan
Wat later kwam hij toch mijn woning in
Toen werd ik wakker, enigszins van streek
Wat als dat fiere dier alsnog bezweek
Wat was van deze nachtmerrie de zin?…
gewoonterecht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 106 veilige dorpshaven
het aanslepen van boodschappentassen
hernieuwde scheelheid van staren naar de muur
tropische vissen uit paarse meren
ogen achter glazen oogkassen, verloren pinpassen
het dragen van niet-wetenschap, volledig bij kennis
steen, te zacht voor handen
ziel, te kleinbehuisd en onvermijdelijk
begonnen als reis, dagelijks enigszins…
ik, het kunstwerk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 887 uit mij houwt
of in welke stijl
jij mij graag bouwt
maar onderwijl
zijn mijn rondingen
Romaans
met een vleugje
Jugendstil
ik spreek maar niet
over datgene
dat zich bij tijd en wijle
Gothisch gedraagt
maar waarvan je al zei
dat het beviel
mijn buik hangt
wat boers over mijn riem
dus ook genesteld
tussen de benen
en wordt enigszins…
alo alo
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.251 alo alo
ben je daar nog
ik kijk even om de hoek
zie je zitten
je was een open boek
maar was je nabij vergeten
het beeld was in de verte
danig versleten
je lijkt nog enigszins
als voorheen
de haren wat aangetopt
uiterlijk in een
andere kleur gesopt
wat langzaam zakkende
delen
(die mij voorheen nimmer
deden vervelen)
voor…
Het diepe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.096 Dit voelt als een warme kleurrijke deken
en ik wil voorzichtig kijken wat er onder ligt
maar zonder dat ik enigszins heb gekeken
zie ik telkens jouw zonnige gezicht
Wat ligt er voor ons in het verschiet?
Zon? Zee? Natuur? Prachtige stranden?…
Psychologie van het parkeren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 229 De psychologie van de mens
Is als het er enigszins
Op aan komt terug te brengen
Tot zo maar een constatering -
In de openbare ruimte wil
De mens graag iets eigens
Geven aan het plekje dat
Hij dagelijks gebruikt -
Dus neemt hij vaakt dezelfde
Bus, dezelfde trein, en daarin
Als het even kan dezelfde
Bank, dezelfde stoel in
Hetzelfde…
Leeghoofdig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 onbevlekt
vormeloos tot zinnenbeeldend
als bescheiden naakt
blauwe regen, fontanellen, ondenken
weggaan, zonder voorbijgaan
door vrieskou in lopend vuur
van, opnieuw, regenachtige aard
nachtwilgen hangen, bedekken
het hart van het ijskonijn
tot weer een ochtend zal rekken
overspoeld met verse vrijheid
ik zal een bevroren leeghoofd zijn
enigszins…
Stom boek
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 71 vergeeld papier
de kaft bind niet meer
een uitgekauwd verhaal
op een of andere manier
niet helemaal uitgelezen
nu vallen de pagina’s
door elkaar op de grond
er is geen touw aan vast te knopen
toch wil ik weten
in welk hoofdstuk het stond
het moraal van het verhaal
het moet wel fictie zijn
ik zoek het laatste blad
om het enigszins…
Schoolgevoelens
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 164 is iets wat ik niet aan kan
Deze lerares is des duivels over mij
Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij
Engels is een geweldige taal
Maar literatuur is echt een kwaal
Deze toets kan mij aan het gat
Ook al is de lerares het wel zat
In plaats van leren voor de toets
Doe ik nu echt iets goeds
Een gedichtje, dat is wat ik wou
En als enigszins…
Mijn moeder, een vrouw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 250 hoe ze er uitzag, soms weet ik het niet meer
ik moet er enigszins naar gissen
allicht zal ik me wat vergissen
toch probeer ik het keer op keer
mijn moeder, ik wil haar gedenken
ze verdient die plaats in mijn gedachten
en och, ze is er soms in slapeloze nachten
dan weet een herinnering mij rust te schenken
ze was zo knus, vol liefelijke zorgen…
Olga op het dodenveld 5 + 6
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.987 ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
staakt, zoals en schip het anker
licht en de richting
opnieuw bepaalt
daarnet nog op een meer van ijs
en nu vermoeid
het kind de oever opgetild
en zich bewust van een verloop
van een verleden tijd
en enigszins…
jeugdspiegel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 het kind zit op haar step
ze draagt haar jongensbroek, een jongenslach
en duizend meisjesogen
slieren blond langs bolle wangen
opgevangen licht in ramen met de glans
van klein geluk
(zonder handen was het stuur al stuk)
een alfabet met schuingedrukte woorden
enigszins verzwegen, maar nooit ingeboet
aan kracht
ze zit daar op het achterwiel…
GAY CANAL PRIDE EN 'EEN NET DOODERVARING'
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 137 Alsof ons zijn er niet toe doet
alsof onze verschijningen
doodsangsten oproepen voor
velen die voor levend doorgaan
maar alles wat maar enigszins
van hun norm afwijkt, ons
voor niet levensvatbaar uitmaken
of op z'n best ons doodzwijgen!!…
Roeping
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 191 de dood
kan afschrikkend
zijn soms
toch wel
enigszins verzachten
enwel er
staat een
nare lijdensweg
voor die
persoon te
wachten
zeker niet
onze Schepper
als schuldige
aanwijzen voor
jou eindigt
het verdere
leven met
een diepe
wrok
let op
jouw omgeving
vast noodlijdende
mens of
dieren tijdens
het rustgevende
tikken…
Maria
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 27 Haar hoofd hangt enigszins gebogen,
haar kindje houdt ze in haar armen vast.
't Is aardedonker rond haar, ter contrast.
Geen God heeft daar ooit bewogen.
Wel in haar, als omhoog gezogen
levenssappen vlak voorbij de bast
van een plataan, die naar de hemel tast.
De vogels zijn alvast gevlogen.
Maria met haar kind, uitgebeeld in steen.…
De Grote Man
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 3.373 Zijn weg wordt enigszins versperd, twee
met zwaarden gewapende kinderen
beginnen een schijngevecht. Verstoord
omzeilt de Grote Man het gebeuren
en stevent af op het hersencentrum
van het unieke kinderontwikkelingsoord.
Het optreden daar van de Grote Man
doet denken aan de befaamde olifant
die in de porseleinkast niet veel heel
laat.…
LENTE
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 280 Ineens vroeg ik me af
komt LENTE van LENTEMENT
langzaam, LENTE
de natuur opent zich
alles krijgt kleur en geur
dieren ontwaken, rekken zich uit
de warmte lokt al enigszins
het tsjilpen, zoemen en kwetteren
vult gelukkig weer de lucht
enthousiasme alom, herleving
de zomer tegemoet, heerlijk positief
eigenlijk gaat alles toch te vlug…
Altijd gelijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 179 Het ontzettend mooi weer doet mij
bijzonder aan jou denken
Inzichtelijk hier evaluerend de
tijd zonder jou
Toch was, ben en blijf jij de vrouw
die met mooie woorden
-geen opsmuk-
weet te bekoren
Zwemmend met jouw hoofd vrij, in water
dat jouw mooi lijf tip-topt
Onze tijd
een tijd die al die tijd enigszins verloren is gegaan
Hoewel die…
Tijdig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 Ja het is waar, de tijd heelt alle wonden
Dat weet je nu is een voldongen feit
Na jaren ploeteren ben je ze kwijt
De wrok en het verlies, de zilte zonden
Je hebt jezelf weer enigszins hervonden
Je voelt je ongebonden en bevrijd
Bent zoveel meer dan je persoonlijkheid
Je bloedrivier wist weer hoe uit te monden
In een onwerelds gladde oceaan…
fietswiel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 312 men het ruisen als de wind hen vangt
zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand
en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien
evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand
dat de steunende sprieten achterwaarts waaien
zoals bekend ontbreekt nimmer het ventiel
vroeger opgebouwd uit een staaf met slangetje
het verstoort enigszins…
de pessimist
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 147 ik zal je nooit zien
als je bent
wereld je bent een vreemde
die haast alles heeft
prijsgegeven
mooie draaiende bol
draaiende, draaiende
als nooit tevoren
en ik ben een grinnikend
paard enigszins gestoord,
verstoord geraakt
de lichtgevende bol
maakt me dol
maar ook het donker,
ik sta hier vreemd voor je
shag-rokend…
Een edele Fries
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 In zijn snelsonnet van vandaag
laat Nico Noorman de trotse edele Fries enigszins in de kou...…
VALSE SPIEGELS
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 93 lopend langs
de etalageruit
zie ik hem mee lopen
hij kijkt mij aan
enigszins gebogen
een blik van herkenning
het zijn die nog immer heldere ogen
thuis probeer ik de spiegels te ontlopen
alles en iedereen zelfs ikzelf word
door mij voorgelogen
het zijn allemaal
valse spiegels ze laten
je achter in mineur
totaal verward
spreken slechts…