Alle inzendingen over ergernis/woede

Ik erger me soms te barsten aan ongenode gasten ze vallen uit de lucht bij een reclamevlucht zonder mededogen op machteloze ogen Ik erger me soms te barsten aan ongenode gasten uit auto's en motoren dwingen ze je oren hun herrie aan te horen hoe die lawaaitirannen uit mijn leven bannen? Ik erger me soms te barsten aan ongenode gasten…

Woorden zo grof Uitgesproken uit woede of het verafschuwen van iemand op een hogere graad Een woord zo vol van betekenis Maar vier letters groot, ter tegenstelling Toch voor velen een kwelling om dit te horen, soms al na een kleine ergernis Duidelijk onderschat Wat het manifesteren ervan aan schade geeft Uitgesproken alsof het geen enkele…

Ergernissen kunnen niet groeien, wanneer ze niet gevoed worden.…

Kolderiek periodiek (nr.22 uit een reeks van 100) Waar de hond van vol is, daar loopt de stoep van over...…

Versvorm: synoniemen rijm Verdorie nog aan toe, ja dat had ik: Een vlo bezorgde mij een flinke pik, het was een rode jeukerige steek zoals vanmorgen na ‘t ontwaken bleek. Daarbij was zij zeer schaamteloos, wat heet, want weet je waar die vlo me stiekem beet -wat niet decent en bovendien gemeen is- ze stak me op het puntje van mijn penis…

stromen ergernis het is is het laat!…

Honderd keer zei je al: ik hou ook van jou. wel tweehonderd gedichtjes heb ik voor je gemaakt. overal gingen we heen, ik jouw Heer, en jij mijn Dame gezellig hand in hand en wij maar kussen -ik had niks in de gaten- want ondertussen val je, -duizend bommen en granaten- uitgerekend voor die asociaal, dat stuk rapaille.…

Deze dagen vol van leegte Dat we met zijn allen niks beleefden Vol van angst en ergerlijke regelgeving Bang voor de afgrond waar we als lemmingen op af streefden Hoofd eerst ongeacht de inhoud Slim of volgzaam we eindigen tegelijk onderaan KLM vliegt er met de hoofdprijs vandoor Gevolgd door een zingend kerkkoor De kleine dingen die het…

Misschien is dat wel de grootste ergernis, het niet altijd er zijn voor elkaar. Want het is toch vaak: Ik zou wel willen helpen, maar… Te druk, te weinig tijd en echt, ik heb het veel te druk. Dat hoor je in die: maar… Als dat eens zou veranderen in: Ik wil graag helpen, dus zeg me, hoe, wanneer en waar?…

Op retraite in Sint Nicolaasga was het al niet stil genoeg thuis brak ergens diep de sluis Onstuimig stroomden mijn woorden onomkeerbaar op internet velen die zich met gram stoorden Ze wijzen me vol woede en ergernis af met etiket deugt niet die zal bloeden zodat ik ook daar nu alleen sta Niemand geeft thuis nemen ze op ik krijg ruis…

Ergernis Woorden die schelden Frustratie als gevolg van leed Verdriet door immobiliteit en Kwaad door het ontbreken van Wil om door te zetten Kan niet, ligt op 't kerkhof. Wil niet ligt Ernaast Liefde verdwenen Passie sinds lange tijd gevlucht Kussen zijn gestrand Op twee monden.…

Elke dag zie je ze weer op het journaal er zijn er nu toch al veel meer als soldaten met hun camouflage pakken bivakmutsen bezetten ze gewapend separaat en adequaat onafhankelijk allemaal hun eigen Checkpoint maar hou ze in de gaten het is wel even wennen maar zo’n ding in je armen vervult je jongens droom je eigen oorlog…

Terug in ons land zag ik hoe groen dat het was van de ergernis.…

Een cracker moet krakken, bros, en gebakken met vlijt. Wanneer je hem eet, bij het ontbijt. Hij is het lekkerst... heel crunch, besmeerd met wat boter bij de lunch. Maar houdt hem bedekt, hij houdt niet van bloot. Want doe je dat niet, dan schaamt hij zich dood. Want stel je hem bloot, dan voelt hij zich slof. En dat maakt je boos…

Ze is een godin en draagt een sleep van jongens -- als een zwaan-kleef-aan.…

Mijn ingehouden woede, Niet om te zetten in zinnen, Alle illusies vervallen tot wanhoop Opstandig diep van binnen, Verwoest heel mijn doen en denken, Mijn ingehouden woede, In woorden niet uit te drukken, En hij is in ieders ogen De heer van het fatsoen !…

Woede vliegt er door me heen zo ga je niet met mensen om verbaal mep je in het rond mij krijg je niet verwond Je opmerkingen raken kant nog wal ze slaan echt helemaal nergens op 't is wel gezegd en dus gemeld al is het rustig en doordacht verteld Ik leer wel om er boven te staan al duurt het heel erg lang toch blijven die zinnen hangen…

Woeste golven overspoelen verstand schuimende koppen hoofd in brand Gevoelens op en neer golvend door lijf en geest 't stormt in mij het maakt me bevreesd Geknepen vingers klauwende hand waarom neemt emotie toch telkens de overhand ? Ik wil gewoon rust niet denken, niet doen terug naar wat ? misschien terug naar toen ?…

ik weet dat het zo niet langer gaat vandaar dat ik zo raas leef je leven met haar laat mij met rust hou haar vooral lekker daar dan word mijn woede wel ooit gesust…

woede verengt tot rode draad bepaalt woord en daad handelen in eendracht laat onmacht kantelen het evenwicht is zoek de schaal die doorslaat balanceert onhandig gedoe houdt de voeten paraat vluchten kan niet zonder plan gaat in rook op vuur negerend woede, verengd tot rode draad…

Ontwaakt uit stille sluimering Wacht in duistere sfeer In de diepste diepte Een vurig kolkend meer Door onderhuids smeulen Waar gesmolten woede trilt Laat rook de lucht vervuilen Leven vol schrik verstilt Een oververhitte massa Kruipt langzaam omhoog Laat dunne lagen breken Maakt de mond een vurig oog Explosieve beken Schieten naar…

Zwart voor mijn ogen Een kolkende brij in mijn maag Adrenaline stijgt gestaag Ik voel me bedrogen Wie heeft het lef om buiten mijn vertrouwen om mijn ziel te verscheuren tot op het bot? Zonder schuldgevoel, zonder pijn Probeer ik moedig te zijn, innerlijk zo klein Want mijn hart is zwaargewond. Maar ooit komt de dag waarop ik dan…

Het vlies spant zich strak, tegen je liefde niet bestand de vlammen zoeken zich een weg door mijn lijf, ze stuwen mijn woede naar buiten. Een explosie van woorden, geluid, mijn vlies trilt na. Voel me leeggehuild, van binnen koud. Mijn vuur is gedoofd.…

Stampend en schreeuwend Ontstekend in een woedevlam Zo herinner ik me jou Toen ik je laatste biertje nam…

Als blikken konden doden zou je daar nu niet meer staan, zou ik pijlen schieten uit ogen zonder mededogen en was het gedaan met je eigenwaan.…

Woede heeft zijn nut... God wordt ook boos maar alleen als uiting van liefde...…

Je bonkt met een bord op het aanrecht en neemt een glas teveel. Je sluit de gordijnen, steekt er een teveel op en legt zonder wat te zeggen de hoorn op de haak. Het spookt in de nacht en slaapt in de dag. Je speelt met je leven en toch ga je door. Is het de kat op je kussen of het verkeerde lied waardoor je hart klopt? Ze vertelde…

na het woeden van de stormen wil ik je omringen met stilte waar je binnenin kunt schuilen met jou alleen maar kijken naar de spiegelende regendruppels rollend langs het raam onze oren alleen maar afgestemd op de taal van de regen die de aarde beroert in de stilgevallen tijd…

Als haar vader haar nadert om haar daar zogezegd te plagen laat ze hem maar stil begaan tot hij op de rand staat van haar veilige kring, ze blaast hij wankelt op z'n benen draait om zijn smalle as, en valt hij rolt naar binnen, raakt haar benen aan een moment is heel het huis en heel de aarde vol van haar boze adem vol adrenaline stampend…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…