Alle inzendingen over even niet

als je weg wilt rennen wacht dan even als je denkt alles kwijt te zijn dat er niets meer over is wacht dan even als je jezelf kwijtraakt of al jouw dromen wacht dan even als je het gevoel hebt dat je alles achterlaat wacht dan even als je het gevoel hebt dat de zon niet opkomt wacht dan even als je iemand nodig hebt om je tranen…

van de minuscule zaadjes die ik in de vroege lente zaaide oogst ik nu de eerste vroege klinkers de medeklinkers volgen binnen korte tijd dus nog even geduld…

Je keek naar me Je ogen rustend In de mijne Heel even Je vroeg een vuurtje Je hand Om mijn hand Heel even Toen je wegliep Raakte je borst Mijn arm aan Heel even Dat contact Dat heel even Werd snel een Heel leven…

verkleven ingewreven beven verheven gedreven niet terug geschreven verscheven weg gegeven weg geweven weg streven verder leven voor heel even…

Heel even zag ik dat je keek wat kan jij mooi blozen zelfs in de verte…

Nog even, heel even zo dicht bij elkaar…

Zomaar even binnenwippen voor een bakkie leut of gezellig even nippen aan een glaasje neut. Zomaar even een boom opzetten over, ach, het maakt niet uit je zinnen even verzetten je bent er even uit. Zomaar even samen koken voor de gezelligheid daarna een sigaretje roken niet letten op de tijd.…

want mijn lichaam doet weer even niet mee hopelijk zeg ik morgen ja en dan weet ik zeker dat ik er voor ga.…

even stil even luisteren naar wat ons eigen hart vertelt ja, ik wil weer zachtjes fluisteren jij mijn prinses en ik jouw held…

Hen wil ik een glimlach schenken, zomaar even een gebaar dat toch mensen aan hen denken want dat maakt de liefde waar.…

hou me even nog heel even hou me nog heel even vast laat me zweven nog even zweven laat me zweven op de tast draag me lichter nog even lichter draag me lichter dan geen één voel me dichter nog even dichter voel me dichter dan voorheen…

Mag ik even schuilen in je armen. Mag ik even weer een kind zijn dat een pleister vraagt. Met dichte ogen nergens meer aan denken. Even niets meer willen zien. Alleen jouw handen warm om mijn gezicht. Alleen jouw stem die troostend praat. Mag de wereld even weg?…

even leek het dat jij me kende jouw hand raakte mijn arm het was een herinnering die mij verwende…

Ik neem Even pauze Even wat afstand Door wat Afstand Krijg ik Beter zicht…

zomaar heel even ...…

Nog heel even voor ik verdwijn en plaats maak voor wij een moment een verhaal hoe kort ook maar zo zuiver zo eerlijk zo echt zo heel even maar om daarna door te leven in jou en mij alleen tot opnieuw heel even maar…

even evenwicht vluchtig vederlicht even evenwicht rijker rijper wijzer wetend wondend soms even licht: even evenwicht…

ik streef naar hoog mooi goed maar moet dan eerst door laag afzicht wreed dat kan dus wel even duren…

Even laat het geluk me in de steek... heb er gewoon geen woorden voor... en was het nét alsof het leek alsof ik écht niet helemaal spoor... Even eventjes een wat mindere tijd... ups en downs, net als het getij, zul je zien, raak ik je óók nog kwijt, het kan er allemaal nog vast wel bij...…

Zomaar even een berichtje, omdat ik weer aan je dacht. Zomaar even een lekkere knuffel, omdat ik van je droomde vannacht. Zomaar even een klein briefje, voor jou mijn liefste vriend. Zomaar even dikke kus, omdat jij het verdient. Even heb ik weer het gevoel, dat ik er voor jou kan zijn.…

het maanlicht viel zoals het moest zijn voor even op ons samen omdat de tijd nodig vond dat het voor even zo moest zijn met de pijn van het even het niet gelukkig willen zijn in het verdriet van de herinnering aan soms voor even leef ik van binnen verder wetend dat ik voor altijd voor even van jou…

nog even en het doek gaat op voor een krakkemikkig kabinet de regisseur speelt zelf vooraf de zware rol van w. de zwijger…

Even de stilte. Na een rumoerige dag. Is men daaraan toe.…

samen er in geloven maakte het bijna tot iets waars ietwat droef haar blik kwalijk nemen doet ze niet het waren haar diepe verlangens begraven zal ze die strelende woorden van hartstocht ooit geschreven op haar huid door sterke handen ja dat weet ze wel fel de passie van het beminnen al is nu gebleken….het was maar voor heel even…

ik was hier even zo maar, niet om iets te melden velen zeiden het al toen zij over liefde vertelden en dachten, iets zeldzaams te schrijven maar slechts droomden over een gewenste verwachting die voorbij kwam drijven ik ga vergeet wat ik zei immers ik kwam slechts voorbij…

half aangekleed, wachtend op de- "weerprofeet" Kan het even nu gaan regenen? Niet te lang, heel even maar, want ik heb het echt snikheet... Verder nu geen commentaar...…

Na 3 jaar mis ik je nog steeds, op de momenten dat ik denk , even bellen.. realiseer ik me dat je er niet meer bent.. en toch.. overal waar ik denk dat je bent, daar ben je ook. Soms raak je me even aan, ben je even heel tastbaar, zeg je nog even ik hou ven je, ik wil nog even zeggen, ik hou van jou!…

Gevat in groen en rozerood, sta je daar, oogverblindend boeiend, in een moment van stilte, beschermd door wat schaduw van de bomen, nog even te genieten.…

nog even dan lengen de dagen ik zie nu al licht, bij vlagen draag nog wel het vlies van ledigheid klevend aan mijn, onvoorwaardelijke, mensheid…

zou je even met je handen door mij haren willen woelen en mijn hoofdhuid masseren of alleen maar even voelen mij gewoon een beetje aanraken mijn gezicht strelen doen alsof of je met me bent begaan en me zo een beetje helen en mag ik dan mijn handen even dankbaar om de jouwe gaan vouwen schenk me dat gevoel van echt te leven ik voel…