Alle inzendingen over examendiefstal OR eindexamen OR LAKS

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Omdat de eindexamenkandidaten Massaal per mail, per telefoon en fax Hun klachten deponeren bij het LAKS Dreigt het systeem hen in de steek te laten Maar als je als scholier dáár niet kunt slagen Bij wie moet je daarover dan gaan klagen?…

Geen jongen noch een meid hoeft zich te schamen Kies voor den helder, kom bij de marine Verdienen doe je, na je eindexamen…

help me, zeg schreeuw, vloek desnoods hoe lenig de minnaar de tafel dekt en lakens opgooit over smalle heupen ik wil liggen, likken, verdrinken in woorden, veel hoger dan benen en borsten verover me in niet minder dan liefde en zeg wanneer het daglicht vertrekt dat ik groot genoeg ben om je te strelen zomers en winters,…

Enkel kreten slaken moet je laken.…

Op ‘t eindexamen Nederlands kreeg elke kandidaat een kans het resultaat wat op te stijven door een prozaatje te schrijven. Als onderwerp was er de keus uit godsdienst, seks of mysterieus en tevens was het toegestaan van kind en vader uit te gaan.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik hoor haar haarlak daar ik ervan moet hoesten heb ik lak aan haar…

tien in zak en as ik ben bal nummer zeven het eigenzinnige getal met angst voor ballen op het laken ik zwiep iedereen ervandaan sla het laken om mij heen…

Laat ieder zijn Eigen chaos maken Ieder naar zijn eigen zin, Laat hem die lak heeft aan zijn Familie, en lak aan zijn gezin, Zijn eigen gang maar gaan, Meedenken, meebepalen heeft Geen enkele zin - hij geeft Immers toch niet om zijn gezin, en, Alstublieft, betrek mij er niet in!…

nog is het laken wit de handen aan mijn bed zijn bruin zie zon in lach en woorden zij dansen rustig zomer in bezig zijn met mij maar als ik wakker word zijn vele bladeren gevallen gestorven in hun herfstpijn mag dan na al dat gaan de eerste sneeuw weer even smetteloos als mijn laken zijn…

Het witte laken van sneeuwvlokken en onschuld dekt de wereld toe.…

vroeg deurbelgelui laat het trillen verstillen laken doorgelicht…

sussen verzaken tussen kussen en laken taken niet staken…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

Die zenuwslopende examendagen... Al ben ik dan van vóór de laptoplichting Ik had gevoelens in dezelfde richting Daar zakken zakken blijft en slagen slagen Derhalve: mijn gepaste medeleven (Elk jaar met meer distantie te vergeven)…

Eén leerling die examen Russisch doet Komt dezer dagen even bovendrijven Geen nieuwsfeit dat voor eeuwig zal beklijven Toch doet zo'n marginaal bericht mij goed De wereld zit vol instant-fenomenen Maar hoe vaak is nou iemand nog die éne?…

De lucht, de beelden van zo'n gymlokaal... Er komen heel wat soorten weemoed samen Bij regen in de tijd van het examen Waardoor ik snel door mijn verleden dwaal Het waren barre would be-Weltschmertzdagen Met enkel één betekenis van slagen…

Was ik gebaat geweest bij Ritalin Toen ik schlemielig op één-tiende zakte? Zou 't anders zijn gegaan als ik het pakte? Ach, zulk gespeculeer heeft toch geen zin En tot een slotsom ben ik niet bij machte Ik dwaal voortdurend af in mijn gedachten…

Je voelt het bij het beeld op elk journaal: Zo'n aula of zo'n gymzaal vol scholieren Die zenuwen die ongetwijfeld gieren Die droge stoffigheid van zo'n lokaal En straks, na duizenden gestorven doden Weemoedig afscheid van een periode…

Getuigen van een treurig stemmend feit, onbarmhartig staande in 't gelid: resultaat van één jaar ledigheid of domme pech, aan 't einde van de rit? Het proces voorafgaand aan de kwelling van kansloos voor een zes, maar wel een vijf, heeft in het eindexamenjaar geleid tot speculaties, als proef op de helling. Advocaten mochten niet…

Na studievoorlichting van hun keuzerichting rest níets deze lichting der onderwijsstichting aan huiswerkverplichting, mentale ontwrichting geen zalenverlichting, lokaleninrichting nee, van die stichting hoeft er geen gedicht in, het legt geen gewicht in de vermaledichting van score-ontwrichting door cijferoplichting -…

alles is wit het laken wordt rood noem me niet noem me niet bij naam wie ik was ben ik kwijt ik weet alleen wat ik ben een glimp van een schaduw in vijandig gebied later ooit de reis terug over onpeilbare rivieren de lange weg naar verdronken woorden een woord dat weet hoe ik heet alles is wit het laken wordt rood…

een laken zo wit waaronder heel stil een nieuw jaar wordt ingekleurd…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Doet u maar Van hetzelfde laken Een pak, zei ze, Onopvallend Wil ik zijn Ja, zo wil ik leven Zonder die pijn Van het altijd anders zijn…