Alle inzendingen over feel good

hoog in aszwangere hemel bloeien fel rode fonteinen rookspiralen openen zich vallen als vuurzuilen naar het dal een ontwaken dat de ziel schokt.…

Een mooie meid, dat wel, maar mij net iets te fel. Ze is iets te sportief. Voorstelbaar toch, zo'n grief? Want ik ben niet zo snel. Een mooie meid, dat wel. Ze is iets te sportief.…

Je kan een vrouw sensueel vinden geheimzinnig elegant of misschien wel krachtig hard en fel Maar het maakt eigenlijk niets uit Want hoe ze ook is, ze is net als een man, gewoon een mens…

Niet blond kastanje nota bene merk dat wel een mix van kruiden haar twee oogjes lijken vuur twee vonkjes die fel dansen…

Om d' edel ziele, daar God zelf in rust, Mijden wij niet ons herten minste lust, Maar volgen die plat tegen Gods geboden, Daardoor wij arme zielen doden. In `t vlieden van de tyrannië fel Ontzien wij arbeid, moeite noch gekwel. Maar om `t ontkomen `s duivels bloedigheid Verdriet ons `t bidden met ootmoedigheid.…

Hij was fel van streek tot 't een saurus bleek en hij niet Geert Wilders had ontdekt.…

Wat ik voel, zie en hoor bijt soms fel in m'n huid sta dan kort of lang stil omdat ik niet vergeten wil maar dan adem ik in en uit het leven gaat toch weer door…

Door pijnen getergd, geluiden te fel. De weg terug is als lood, zij misten de boot. de enige kans op rust, is enkel de dood.…

Ik word wakker op een trap Met een fel licht aan de top. De trap naar mijn mooiste dromen. Ik loop naar boven, stap voor stap En voel mijn liefde steeds dichterbij komen.…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…

Eerst lintjes met een knikje, en vandaag, op Koningsdag, kleurt alles fel oranje. Men tolereert met vlaggen en met franje die sjieke monarchie maar al te graag. ‘t Heeft niets te maken met saamhorigheid maar met de lentekriebelfeestjestijd.…

Kijk en zie haar staan de lampen zo fel het verlicht en verblind het zicht Aanschouw hoe ze verdwijnt in jouw ogen verschijnt niets te aanschouwen behalve het licht Kijk Lach…

Voor de Hezbollah en voor Israël Geldt voor zo lang of kort het maar zal duren Nu eindelijk goddank een staakt-het-vuren, Maar toch strijden ze daar nog altijd fel: Die opgelaaide strijd in Libanon Gaat om de vraag wie of de oorlog won.…

Vliegend in het rond vlinders om me heen blauwe lucht, de zon zo fel geen haat of verdriet geen jaloezie of angst alleen liefde waar bevind ik me? in mijn dromen een plek alleen voor mij…

*Multipotente bloedstamcellen Mijn lever, mijn milt Hebben zich volgezogen Met veel teveel bloed Ongeneeslijk po- sitief, waagt hij te betwij- felen of hij sterft Tijd zal mij leren Wie uiteind'lijk de tango Met mij zal dansen...…

Het zijn God's ogen die je niet voelt en ziet…

Hij is de smid en de leverancier van de wapenrusting van de goden Onder de vulkaan smeedt hij zijn vuur creëert daar de mooiste en magische dingen geholpen door Cyclopen in zijn werkplaats onder de Etna Schepper van Pandora uit de aarde de eerste vrouw Trouwde Aphrodite godin der liefde Vurig en gedreven vriendelijk en vredelievend…

Als ik één dag God mocht zijn... Zou ik het dan beter doen als Hij? Sorry, God, ik weet dat U bestaat, maar ik begrijp U niet...…

Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

als god de god is van weleer en meer nog van de tijd die komt dan lijdt geen twijfel dat - verd...! - hij ook mijn god is en nog meer mijn schepper van weleer…

Ik was daar niet alleen, want ook God liep aan mijn zij. We liepen saam het leven door en lieten in het zand een spoor van stappen, twee aan twee. God liep aan mijn hand. Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugd van diepe smart en hoop.…

vernietigend vuur van aarde wolken van as verduisteren de zon de wereld in ijskoude duisternis achterlatend armageddon ‘moeder’ natuur wraakt de eeuwen van respectloos plunderen van haar geschonken schatten de eindeloos zinloze vervuiling van haar ‘ons’ gegeven paradijs de mens rilt beeft hoopt bidt boos onwetend angstig gelovend tot God…

Langs een lege hemel ontschiet mij vaak iets dat weten heet of God het scheert, het weifelt langs een blinde vlek. Staar je niet blind zeggen mijn ogen…

Zoek je God, je zal Hem vinden waar je Hem niet meer verwacht... Eigenlijk kan je niet zoeken want je leeft, bestaat in Hem zoals de vis is in het water, zoals de roos haar geur verspreidt en het niet kan laten; Al je beelden vallen stuk en je vindt slechts leegte, maar juist daar is Hij.…

Ik heb het altijd al pijnlijk gevonden: de manier waarop je je verbergt in eenzaamheid, maar wat kan ik eraan doen? Ongemerkt heb ik je ècht uit het oog verloren, je verdween gewoon: je sloot jezelf op in een hemel, een tombe. Hield je je maar meer met het leven bezig dan met de dood, dan had ik wellicht nu je hand vast willen houden…

Als God nu echt een plan heeft wat moet hij dan met mij? pas ik in dat plan van hem of hang ik er wat bij? Loop ik voor spek een bonen er zo maar tussen door? of gaat er iets gebeuren en gebruikt hij mij daarvoor? Zal ik het dan vol brengen of ga ik fout en faal? heb ik alleen die vragen of wij allemaal?…

Als ik nu toch eens God was met dat zooitje om mij heen dan ging ik dat veranderen ik begon het liefst meteen. Maar waar moest ik beginnen ik had misschien wel haast ik moest het goed bedenken want ik zat er al eens naast. Waar moest ik dan gaan starten in welk werelddeel er zijn ook zoveel rampen het zijn er veel te veel.…

Zelfs het niet gesproken woord dat de stilte verstoort, verstomt en zakt in het niet als je even met Gods ogen ziet.…

God verlaten staar ik in de duister door mijn natte tranen heen. Koud schijnen de heldere sterren, zo eenzaam en alleen. De kille wind waait door mijn haar, mijn vragen onbeantwoord. Waar zoek ik toch naar?…

Laat doven horen blinden zien lammen lopen in hun dromen…