4945 resultaten.
Piekervaring
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 439 Langzaam schuiven
doorzichtige wolken
langs het dunne licht
van ’n sikkelvormige maan,
die mijn door ranken
omzoomde raam
als kader koos voor
een toverachtige prent
Voorbij gedachten
vang ik de stilte
in dit levende moment
het is te kort, te kort…
Gedachtengang!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 647 wanneer de nacht de
dag weer kust
de ochtendgloed gaat komen
dan dringt de werkelijkheid zich op
vervagen alle dromen
wanneer de dag de
nacht weer kust
de duisternis gaat komen
vervaagt de hele werkelijkheid
door nachtelijke dromen…
alleen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.271 In mijn eentje
op de late avond
die neigt nacht te worden
onststeek ik een kaars
en een sigaret
onthoofd ik een biertje
en mijn eenzaamheid
het kan me lichter wegen
juist terwijl
ik er met licht om treur.…
LEVENSFILOSOFIE
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.759 Bij het ruisen van uw bomen
Leeft gij matig en tevreên;
Roept geen mensen om u heen,
Ziet uw gasten gaan of komen
Zonder leed of zonder lust –
Snoevende op uw wijze rust.
Gij beschimpt de kalverzeden...
'Eenzaamheid is ’t bangst verdriet:
Bomen – zegt gij – spreken niet.
Smaak uw groene eentonigheden!
Onder mensen, in de stad…
'Zijn'
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 722 Staand op de brug,
die alle oevers bindt,
kijk ik naar het theater van het zijn.
Ik voel de verbondenheid
van het bloed in mijn aderen
met de brede stromen onder mij.
In de eindeloze strijd
van het “ik” en het “niet-ik”
wordt de liefde gedood.
En toch zij sterft niet,
maar herrijst als een Feniks
uit de as van het mededogen.
Alles…
Mensenleven...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 903 De mens, geboren uit de golven
van de mystieke levenszee,
drijft hulp'loos als een eendagsvliegje
op het getij der eeuwen mee.
Hij komt om snel weer te verdwijnen
en is slechts als een korrel zand,
die -eens ontstaan uit Moeder Aarde-
verloren opgaat in het strand.
Wie kan de diepte ooit doorgronden
van het onmetelijk heelal,
dat ondanks…
OCHTENDSCHADUW
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 981 In de
ochtendschaduw
van het leven
kun je somber
of gelukkig zijn
Niemand weet
wat de dag
zal geven
een donderbui
of zonneschijn
Leef het leven
als het kan
bewust en
optimistisch
want het duurt
maar zo even
(gepubliceerd in Libelle nr. 34)…
Haar stille stem
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 976 Wie is zij
die mij ooit zo na was,
zachte woorden
fluistert zij
Ze draagt mij
over rotsige heuvels
wier toppen
mijn vleugels kneusden
Wie is zij toch
van wie ik
in mijn doofheid
ben vervreemd
In het verlangen
haar weer te kennen
wil ik luisteren naar
haar stille stem…
Over en weer .....
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 560 Jij weet mij steeds te raken
met een woord of een gebaar
nooit zul jij verzaken
het spel is nog niet klaar
Jij wandelt door mijn leven
raakt weer een letter aan
steelt wat ik had te geven
woordblind bij mij vandaan
Jij grote onbekende
beroert toetsen ongevraagd
waar woorden ooit verwenden
worden zinnen nu belaagd
Met simpele nonchalance…
Kennis en wijsheid
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.145 't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart;
Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.…
Digitale gedachten
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 786 Mijn gedachten zijn
als een virus.......
-digitaal-
Ook al is het klein,
het hindert mij dus.
-abnormaal-
Allerlei spam leeft
via mijn oren en ogen.
-en verbaal-
Mijn harde schijf heeft
nog nooit zo zwaar gewogen.
-fataal-
Dus......
Wie helpt mij beslissen
hoe ik die spam kan wissen?
Wie kan en wil mij leren
hoe ik gedachten kan…
Et lux perpetua (en het eeuwige licht)
gedicht
2.0 met 20 stemmen 9.073 Is het gepraat van kaarsen, laag over het arduin
van kathedralen, het paars van de waakvlam
om een aangebroken lichaam.
De slagtand van de koplamp in het melkvlees
van de nacht? Op woorden, in een kamer,
de vlek die het ineens verstaanbaar maakt?
Is het over sneeuwland de vonk die alles doet
ontbranden? Over mijn dorp van kometen
de regen…
Entre les tous de la mémoire
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 498 Vandaag ontving ik een geschenk
toen ik langzaamaan
het plein wilde gaan verlaten
voldaan maar zonder vondst.
De stevige vrouw was niet knap
volgens de regels
volgens welke ik had gekeken
dwars door haar aanbod heen.
Vastberaden gaf ze me het beeld
en ik keek op
en zag de vrouw weer verdwijnen
in een meisje op het schilderij.
die zei…
Nacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 372 De ochtend keerde alles, bloedsomloop
En haperingen maakten rechtsomkeert
De binnenzijde van mijn kussensloop
Was ook geheel naar buiten toe gekeert
Geluiden klonken anders, het getal
Was niet meer logisch en de mijmerij
Verlichtte elk bereik van het heelal
De waarheid werd gewoon een schilderij
Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor…
dat verleden heden is
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 638 onder de rook
van de geschiedenis
taal ik niet
want stilte
beeldt meer uit
jaartallen schieten
door mijn hoofd
zoals sterren schijnen
te vallen
in de hemel
eens een donker gat
dan weer het licht
om weer te zien
dat verleden
heden is…
naakte waarheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 569 ik hou niet zo van mensen
die aandacht vragen
ik doe dat zelf al genoeg
en toch, ik vind
dat het allemaal vanzelf moet gaan
water kan best stromen
maar verdampen kan het ook
relativeren is een kunst
maar wat je niet verstaat
kun je ook niet spelen
de sex en de vraag daarom
kan ironisch zijn, maar waar
ik fluister niet langer shit
omdat…
Voedzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 Achter de heuvel ligt de tijd
in de stonde van de toekomst
daar waar het pad slingerend
sluipt langs verlaten verleden
liggen antwoorden her en der
verspreid in het dal van vragen
verankerd en geworteld
in de struiken van alledag
helpt snoeien zinnen weven
waardoor groeien weer vermag…
Vreemde reiziger .....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 Dwars door het hart van de tijdelijke stad
smelten aderen in gelopen straten
niet gehinderd door bloedstollende vaten
baant hij zich een weg door uitgehold hartegat
steeds hoger legt hij de innerlijke lat
eenzaamheid sijpelt, niets heeft hij in de gaten
omhelst met d’ogen zijn omvangrijke zate
daarbij vergetend wat hij ooit bezat…
bruisend van energie
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 510 bruisend van energie
vind ik mijn weg
in de donkere hemel
plezier en uitdaging
ver weg van verveling
of een burn-out
hier en daar getrokken
aan mijn mouwen
maar ik sleep hen mee
een moment van rust
die bezinning geeft
laat je enkel groeien
coachen, wijze woorden
voelen en beschrijven
bruisend van energie
ik geef je een hand…
Daedalos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 372 vallen is
zweven
in het landschap
aan draden geweven,
is hijgen
geperste longen
in de avondmist
spreken
in morse
met de onderkant
van de brug
de pijlers van
de laatste grap
voor de aftrap
vallen is
aarzelend
op zij gaan
voor het dode lijk
op het voetpad
spelen volgens
andere regels…
Peren
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 661 Ik kocht een kilo illusies
en zette die op sterk water
Als een appeltje voor de dorst
voor de dag van later
Ik plaatste de wekfles in de kast
naast de pot morellen
Zodat de illusies op brandewijn
rustig op konden zwellen
Ik koos voor deze oude manier
van illusies conserveren
Omdat het zeker goed zou gaan
want het lukte ook met peren…
water
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 492 rimpeloos
stap ik
op water
aan de
kust is
storm
op komst…
De kaartlezers
gedicht
3.0 met 17 stemmen 13.754 Dat het dichterbij kwam, daar
waren we wel zeker van. Als duin
zou het in ons huizen. En al
vielen meeuwen vaak uit wolken,
het was er, naderde en naderde.
Zoveel wisten wij.
Het pad, zeker, we tekenden het.
Zo zou het zijn. Alles was in kaart
gebracht en dan zouden we gaan.
Veters gestrikt. Fiets mee. Naar
zee, naar zee waar alles begint…
Heidegger
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 490 Weer voor het niets geplaatst
de verschrikking daarvan
maakt het moeilijk te geloven
dat alles beter gaat
De zon schijnt mateloos
de bloemen geuren rijk
Naast mij ploft een zeemeeuw neer
dood, kreeg een hartaanval daarboven…
Levenstranen.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 851 Zoete druppels
van levenstranen
gevallen voor de doden
die sterven mochten
om de levenden
te laten leven
Zoete druppels
van levenstranen
gevallen voor de kinderen
die leven mogen
om de doden
te laten leven…
De natuur
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 578 De natuur is voor mij
een bron van inspiratie
het straalt energie uit
om in contact te komen
met het diepste in mezelf
het geeft me het perspectief
om alles in andere kleuren te zien
het werkt bijna als
een reinigingsmiddel op mijn ziel.…
Beelden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 826 Waar de stroom
van beelden
naar buiten keert
dwaal ik in illusies
die mijn werkelijkheid
ontkennen,
en zoek ik de stok
die de spiegel breekt
waarin mijn ogen
de waarheid zien…
Zinnenbeeld
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 460 waar
zijn woorden fluisteren
fluisteren woorden zijn
gedachten in klanken
klanken in gedachten
waar klinkers klinken
klinken klinkers
waar
gedachten leven
leven gedachten
in woorden-flitsen
flitsen woorden in
beelden
beelden
fluisteren zijn woorden
gedachten in klanken
waar klinkers klinken
leven gedachten
in woorden-flitsen…
Vandaag
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 584 Als je weet wat je morgen wacht
Hoe zou je vandaag dan leven
De toekomst weggegeven
Verwondering ontkracht
Als de dag de nacht opzij schuift
En tot het verleden verklaart
Dan weet ik
wat ik nog niet wist
toen gisteren morgen was…
De wind vraagt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 948 de schuimende paarden
volgen de heer
der stormen gedwee
hun eindeloze rijen
storten zich
op het zand
en sterven
zou de wind soms vragen
of de zon lang genoeg
de aarde heeft verdragen
omdat de maan het vroeg
want de tijden lijken
steeds terug te keren
naar de grijze dijken
die het groene land
beklemmen…