Alle inzendingen over firsse zilte lucht

Hol, ...ren zo hard je wilt Gedragen door nat zand Zoute parels op je mond Dikke druppels op je wangen Weg gekust, ze smaken zilt ..... zee en strand…

ik zou zo graag u overweldigen onder uw protest met luid lawaai zoeken naar uw glanzen dat straks mij zal omvatten kneden tot de grens van pijn uw handen leid ik naar mijn kruis dat ik zal dragen als een man uw zilte geuren zal ik ademen uw mond en tempel vullen tot u de adem mist om door te gaan dan leidt u mij naar binnen…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

Haar handen met een ziltige glans, dansend over de rugzijde als een sensuele dans. Immer ongeoorloofd en onzeker, als de regen op mijn dakzijde, als warm water in een gekoelde beker. Nog even en ze straalt het uit, het volledige, het totale, de liefde en het begeren tot de laatste stuit. Het raken van de getuite lippen, de lijnen, de stippen…

netten van de nacht Er wacht hen een zware storm als zij dronken heen en weer zwalken op het dek der vermetelheid En keren niet weer als zij verdrinken in de draaikolk der vergetelheid van de ongenadige wateren Dit is de eeuwige thuishaven van deze “ helden ” De plek waar de vrouwen zich verslikken in het water van hun onoplosbare zilte…

me overgolvend met haar zilte frisheid vervloei ik vol van haar weliswaar met tranen in mijn ogen want wat ik in één ogenblik bij haar gevonden heb raak ik zo weer kwijt wanneer ik terug landinwaarts trek…

Hoe dan ook ben je zowel open en verleidelijk als een plekje in ontwikkeling en vernieuwing waar ik me thuis voel voor menig creativiteit of inspiratie terwijl bijna lege batterijen worden opgeladen O Zilte nat, waar je ook bent, ik geniet van al jouw kracht en pracht; een onsterfelijk nabij.…

Gedonder van de golven geruis van de wind Onder zand bedolven heftig en totaal bemind Gedachten nemen 'n vlucht woorden vliegen mee Altijd weer dat trekken naar die woeste zee Oneindig in de verte gevoelens stromen mee Starend naar de horizon verdwijnen in de zee 't Opsnuiven van zilte lucht Ik proef op mijn lippen het zout Ik…

Mijn bruid slurpt blauwe lucht als wijn fladdert eenzaam boven wolken uit Een schaduw gemengd met eeuwige zonneschijn door nevels vliegt een zwaluw In ’t blauw druipen druppels glanzend vocht versmelten in de dauw De wind neemt mee in laatste ademtocht m’n liefste teerbemind De zee fluistert in de schemering een zilte barenswee…

Ik verklein, in minima gehuld ik zinspeel op zilte lucht waar het treft in zaligheid waar handen raken, in geduld En ieder lam gaat tot zijn slachting het raakt mij nu, die zwaveldamp blaas mijn déjà vu vol nieuwe dichtsels als plaksels op mijn nieuw behang Naast mij ligt de dwangsom in voleinding zinnen slepend waar niemand teder op de…

zongebleekte lucht vervagende regenboog bewolkte kleuren…

Ik ben lucht voor mijn vader in een hoekje getrapt en vergeten.... Ik ben niks ik ben niemand en nergens toe in staat dan te janken in m'n slaap.... Zie mij kijk maar goed van voor naar achter ik spring in het rond.... Maar daaronder koud en kil warmte ken ik niet want ik ben de lucht die ik adem niet waard…

Dansende deken door de lucht Bevrucht mijn ogen met jouw water Doorzie de dingen vanuit jouw optiek Zo hoog en droog, vooruit geblazen Grijs en grauw, een kleurenpracht Laat de zon nu door en maak de wereld Vrolijk als een kind dat met wolken Altijd buiten wil spelen. En Voor eens en voor altijd in jouw armen Wil liggen.…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

Ik ben een handje lucht dat wordt weggeblazen door een zuchtje wind vervlogen, vergaan en voor altijd Weg…

als lucht ondoordringbaar uch uch maar lucht is maar uch uch waar?…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…

dat stukje lucht is soms een gat en soms een wolk een blauwe wolk…

Spartaanse vrouwen zitten aan de zilte kust -- hun haar te kammen.…

De zilte lucht van de wilde zee vervult mijn verstilde gedachten met zekerheid Jij bent hier het drijfzand waarin ik mij graag laat verglijden ik laat me verstrengelen Me toegewijden Het schuimkopwater bruist door mijn oren, zo ook jouw streelzachte stem de schuilduin is van ons, fluisterduinstiekem Koesterknuffelend vertoeven…

Ik zie in heldere dromen verre voorouders foereren in de getijden stromen toen de mensheid jong was en we onze vacht verloren De oeroude herinneringen in mijn genen geschreven doen me verlangen naar zee waar ooit het leven begon om er naakt te spelen met zand, water en zilte lucht onder het vuur van de zon We kozen voor ‘n landleven…

De zee rolt krijsende tongen langs dijen en kuiten de zon klampt zich vast aan de rand van een wolk Geliefden draperen een tekort aan armen rond een ruggegraat die ze delen sinds kort Meeuwen negeren eeuwenoude wetten en slepende netten schrapen de zeebodem kaal 's Avonds kleuren neon spiralen de zilte lucht en dwalen wij langs donkere…

Stilte in de bergen, ijle lucht. De zee is woest en zilte ogen vol vergane glorie voeden de kilte. Verdwenen alle hartstocht, de jaren gebonden aan onverbiddelijkheid, terwijl menigeen daar onder lijdt. De wolken grijs, grijzer en de mens wijs, maar in wezen toch niets wijzer.…

De trossen gaan los en zilvermeeuwen verschijnen Met sierlijke bewegingen buitelen ze hier door de lucht Zo eindeloos bevlogen tussen land en wad En soms bijna roerloos zweven ze even op de thermiek naar hogere sferen Na een duik in zee glimt hun verenpak als gepoetst zilver in de zon Krijsend vliegen ze rakelings over zilt…

De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt, jouw meeuwen, brutaal mooi en lachend, schaterend naar mijn verlegen adem. Oh wind, oh wind mijn vingers strelen jou, oh wind, tot stuivend zilt het zicht verblindt.…

tranen zijn bitter of zilt maar soms ook zoet in blijdschap geplengd…

Platte zoutpilaar, mijn zilten beeld van mama -- Dierbare foto.…

De lucht die jij ademt.. Mijn lucht die jij ademt.. Onze lucht die we samen ademen.. Stralende gezichten zie ik in de lucht, de volgens vliegen rond en ik zucht. De blauwe helderheid weerspiegelt de regendruppels in mijn ogen. De druppels om mij heen, komend uit de mooie heldere lucht.. De lucht, mijn lucht, onze lucht ...…

Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Bloed stormt door onze aderen,ramen beslaan,energieën versmelten. Verstrengeld tot een lichaam. Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Hand op de klink, ieder zijn weg, maar voor eeuwig verbonden.…