Alle inzendingen over fleurige

Een fleurig boeket om jullie te eren wat de toekomst brengt tijd zal het leren. Zie ze eens drijven wolken van weleer verdriet en gemis keer op keer. Stil en vredig was het bezoek aan mijn ouders bij die steen op de hoek.…

De zomer is voorbij Vogels trekken weg Dag duurt korter dan de nacht En blaadjes pronken Met hun nieuwe kleuren Maar hoe fleurig het nu is Straks is de wereld troosteloos Met enkel kale bomen En bruine bladeren op de grond Het raakt me net zoals de dood Ook ik val naar beneden Als een blaadje op de hoop…

eeuwwisseling in een leunstoel de hangmat bewust in de mist in het winterlicht het laatste groen klatergoud een glazen wereld een bloem in depot voortuin van avondnevel van tan twang eng een fleurig plantje bij de verlaten villa bloeit niet ongezien in rode luchten zal het dagen in haar ogen bloemen goud omrand…

welkom frisse groene blaadjes fleurig wapperend in de zeewind/april warme zonnewarmte schaars geklede vrolijke kinderen mensen deze maand doet wat het wil snuif de kostbare zeelucht wandelend over het zand blote voeten/ voetjes zomersproetjes bruine toetjes veelkleurige zonnehoedjes LENTEGROETJES…

Urd, Verdanti, Skuld, spin mij een fleurige draad, lang, en met een overdaad liefde, die niet vergaat.…

Fleurige bloemen bij de spoorwegovergang van een tragedie zijn zij enige stille getuigen Elke dag getreiterd worden..en dat jarenlang liet haar van haar weg naar school afbuigen Bloemen voor dit arm meisje dat zij pestten totdat de dood haar de enige uitweg scheen Bloemen voor dit meisjes’ stoffelijke resten herfstbloemen op de rails, daar…

het glas danste niet wel de beelden die in aansprekende kleuren hun acte de presence weerkaatsten ik zag hoe jij door kleine hand en vingergebaren de groep leidde met ogen hun passen en richting lief duidde jij schitterde lach die opbloeide in de grote finale gestreeld door fleurig fluweel in een ovationeel dat de hemel haalde…

Zo wil ik zijn een schilder die een kaal canvas omtovert tot een fleurig landschap of gewoon tot een oude regenjas zo wil ik schrijven als de dichter die een blanco vel papier weet te vullen met zijn gave te boeien door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien zo wil ik zijn een mens…

was het maar eerder even stil geweest toen een roos fleurig en jij lieflijk leek maar roerloos lijk je nu waar vroeger leven was blikken raakten tongen streelden wat ijdel liefde heet plots minder bleek was het maar eerder even stil geweest voor alles hard en wreed werd en woorden bitter onze mond ontzoet…

het was tweede klas maar meer kon ik echt niet vragen stralende ontvangst met warme lach bloemen fleurig net geplukt in de kas blijheid recht uit het hart dus weg met het etiket tweede klas het is iets dat niet meer past in de maatschappij die wij dragen vandaag een relikwie uit rangen en standen wij kiezen voor stranden…

wij vlochten herfst van alles wat de zomer geschonken had jouw slanke vingers modelleerden vorm en kleur tot een zondoorschoten boeket ik schaalde fruit etaleerde de fleurige rijping tot een zonovergoten palet storm en regen waren welkome gasten bij het feestelijk openingsritueel de nachtvorstjes lachten wisten dat in een koude…

Jouw liefde voor haar als een fleurige waas lente steek je niet onder banken of stoelen het boeket van liefde voelt zich een dwaas die haar meeldraden in onrust laat voelen maar jij ziet schoonheid in haar geurig zwijgen door verlegenheid is ze niet in bloei te krijgen achter schemering van jouw stille vitrage om wat zij werkelijk is, een…

de prachtige tuin staat alleen missend die haar koesterde de bloemen bloeien nog steeds zoals de zon steeds nog schijnt de regen echter voelt als tranen voor hen die zij achterlaat de schoonheid van de tuin geurt mooie herinneringen bij wie haar moeten laten gaan omdat haar de tijd gekomen is om in onze harten te blijven om fleurig…

verstomd staan gapen met die ogen zo treurig die wit blauw geschapen op een heide zo fleurig het gras laat je smaken een stukje wilde natuur geen harde noten te kraken op deze wei, vol passie elk uur ik slenterde verder... wat doelloos langs die bomen en heide geen rook en geen auto's, alleen... een koe op de weide!…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

Kindervisite geeft tijdens het knutselen een kleurrijke vloer…

hij schreef er al zovele verbond een hand met een dans met fleurige bedwelming de schrijver aan de rol is aan zijn eind hij betwijfelt de wereld die hem het dierbaarst is en denkt in eigen zinnen gewoon het zijne ervan hij loopt rechtop, dat is de waarhied van een mens en zoekt de liefde eeuwig misschien tot morgen, maar dan verlaat…

ik deel bloemen uit de handen hebberig door gratis buit slechts een enkeling ontvangt de pracht in zacht verwachten zij openen en bloeien samen dit mooi moment vol enthousiasme zijn het koren op de molen van leven in de fleurigheid van zon als onze bron zij delen sfeer genereren goede vibraties laten ogen warm schitteren…

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw, 't is God op wie de volksliedzanger bouwt Hem hulde brengend onder fleurig franje. De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw de wimpel wappert vrolijk in oranje!…

Fleurig meiske Altijd een glimlach, Vriendelijk naar wie Jij tegenkwam Andersom was het omgekeerd - Niet iedereen die jou zag Had behoefte om jouw glimlach Wederzijds te beantwoorden Gaf jou liever een gril en een grauw Stuurde stiekem snauwerige sms-jes met daarin De hoop dat jij er al gauw niet meer zijn zou - Nu jij er niet meer…

hoe helder is hier toch de hemel hoe talrijk zijn de vette meeuwen al schuimend tussen ’t volks gewemel terwijl er noeste werkers breeuwen hoe zuiver schijnt de kustlijn er rondom het hoedend hart geslagen waar westenwinden her en der de duinen met hun kracht belagen hoe lief is mij haar zilte land het fleurig voorjaarsmozaïek de jutter…

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw, 't Is God op Wie de volksliedzanger bouwt, Hem hulde brengend onder fleurig franje. De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw, de wimpel wappert vrolijk in oranje.…

De bloemenwijk herinnert maar met naam aan het fleurige verleden. Wie erin graaft, stoot op s h r e c e v n en stopt wegens snijwonden: het verleden laat zich niet vangen.…

Je schuwt de drempel ogen betwisten wat mond prevelen moet schouders hangen, dàt doe je goed in mijn handen druk je fleurig je stempel Ik sluit de deur met goed fatsoen en druk mijn neus dan in je schuld waar het mijn woede met leegte vult, immers de bloemen konden er ook niets aan doen Ik ben je niet direct vergeten het is zoals het bloemen…

als mijn adem wenst te stoppen overeenkomstig het aardse lot word ik dan opgenomen in zulke fleurige knoppen ben ik dan in de eindeloze grootsheid van de dood, is dat dan de heelheid gekend onder de naam God…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

Bloemen van juni en de nieuwe zomermaand nog door regen betraand tonen weer hun volle glorie ook in gedichten die regelmatig in mijn geest komen zie elke letter schitteren als fleurige blaadjes in de bomen takken zwichten aan boeiende gedichten ik wil er een emmertje onder hangen om die zomersappen op te vangen het brein mee te besproeien…

Ik zag mezelf daar kijken en vond mezelf wel lijken op de bloemen aan de muur; wel de fleurig felle kleuren, maar plat en zonder geuren: stilleven zonder vuur.…

je wiekte voor de wind fladderde in warme lagen speelde als een fleurig kind met de wind die je kon dragen maar in koude vlagen vertraagde het spel was landen snel geboden omdat de sappen niet meer stromen zag je kleuren zwakker worden opende mijn bloemenbed in geuren die jij nooit vergeten hebt ondanks de kilte streek je gracieus…

Waar het paradijs lacht Tijden verblijden Vlinderpracht Zo teder als zachte zijde Theater van weeldekleuren Goeddunkend goedkeuren Het gevoel zo blij Gedij Zweef zachtjes mee Kleurrijke vlinder Je maakt ons tevree Natuurverbinder Zweven op de zachte wind De rust die je vind Het leven verblijden Over fleurige bloemenweiden Paradijsvlinder…