Netgedichten

netgedicht (nr. 20.726):

Heet de dood God

als ik mijn tred steeds meer
in tijd en ruimte vertraag
en mijn gang langs rododendrons
ten einde beperk tot een van hen

dan denk ik steeds minder meer
is mijn omgeving nog maar
een haast gedachteloze haag
benader ik nu een goddelijke sfeer?

als mijn adem wenst te stoppen
overeenkomstig het aardse lot
word ik dan opgenomen
in zulke fleurige knoppen

ben ik dan in de eindeloze grootsheid
van de dood,
is dat dan de heelheid
gekend onder de naam God

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 mei 2008

julius-dreyfsandt

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: religie

hemel

4.0 met 21 stemmen

846

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 30 mei 2008
Email:: r.hainjegmail.com; Prachtig 'denkend' gedicht! Ik hoop, dat 'de dood' anders heet en heelheid meer.

Naam:: Ludy Roumen
Datum:: 21 mei 2008
Email:: ludy.roumengmail.com; Dit doet me denken aan de goddelijke status die een jongeman in Nepal (de nieuwe Boeddha) volgens berichten tracht te bereiken door te vegeteren in de jungle.

Naam:: nonna
Datum:: 20 mei 2008; God is al het leven,god huist in alle zielen, ook in de dood,God is allès,God is een deel van ons, wij zijn een stukje van Hem.God is one of us!
Mooi diepzielduikend, Hans.

Geef je reactie op deze inzending: