Netgedichten

netgedicht (nr. 10.746):

tot leven

hij schreef er al zovele
verbond een hand met een dans
met fleurige bedwelming
de schrijver aan de rol
is aan zijn eind

hij betwijfelt de wereld
die hem het dierbaarst is
en denkt in eigen zinnen
gewoon het zijne ervan

hij loopt rechtop, dat is
de waarhied van een mens
en zoekt de liefde eeuwig
misschien tot morgen, maar dan

verlaat hij zijn groeven
het houwen stijf voorbij
te proeven van het beeld
dat blozend voor hem staat