Alle inzendingen over ga

'k ben gearriveerd in niemandsland onttrokken aan aller oog en duik daar voor even onder voor de Kerst losbarst ga in retraite voor vertrek uit dit vreemde oord heb ik me al heel diep bezonnen…

Stil en ontroerd, ga ik weer henen.…

gooi ramen en deuren in het hoofd maar eens wijd open en ga maar eens lekker met je gedachten aan de wandel om daarna vol met frisse ideeën als nieuw weer thuis te komen…

Aan de reclame te horen, Mag je alleen nog volkoren, Anders ga je eerder dood. De oplossing, als u die wil weten, Is een broodje half/om te eten.…

Geef hem maar een luisterend oor en ga met het denken een andere keer maar door!…

je bent een woud nog onontgonnen ik ben de reiziger die de paden mag maken waarlangs je zult gaan reizen naar ongekende verten met de vader van je kinderen ga maar leef maar het is zo voorbij…

je bent een woud nog onontgonnen ik ben de reiziger die de paden mag maken waarlangs je zult gaan reizen naar ongekende verten met de vader van je kinderen ga maar leef maar het is zo voorbij…

ga nooit in zee om noten te slaan. je vindt geen draaiorgel in gewijde kloostergangen daarvoor moet je beter naar de walletjes gaan.…

Ik stond me laatst te scheren, Ik dacht ik ga het proberen, Een haarscheur te forceren. Maar het liep toch anders dan verwacht, Geen haar op mijn hoofd dat daar aan dacht.…

Er is geen hoop meer voor ons de tijd voorbij Blijf maar weg, ga maar heen zwelg maar in wat niet is Nooit zal zijn laat mij los, laat mij gaan zwelg dan opnieuw In wat wel was maar nooit weer zal zijn…

ik loop weg, ik ga. Het spijt me dat ik niet ben wie je wilde dat ik was Het spijt me, mijn ma…

Ga dan naar ‘Meldpunt tegen Nederlanders’.…

ik heb een schrift met daarin niet geschreven woorden waar ik sta ga is het binnen handbereik soms lees ik er in dwingt het mij; traanogen bedruipen beduimelden niet geschreven woorden schrijven mij…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

ik ben geen taaltovenaar ik ben niet literair hooguit literaar ik ga niet zo ver dat u mij hoogverheven acht ik raak hard, ik ben zacht als ik thuis kom doe ik de deur achter mij dicht, welkom…

Want die is het, die hier de vruchten plukt, Al dagen ga ik onder griep gebukt.…

Ik ga langzaamaan beseffen, Dat je het maar beter kunt treffen Dan verwachtingen te overtreffen. Waarom toch steeds proberen Om te excelleren. U kunt de ander ook vermaken, Door precies de roos te raken.…

De wolken branden in de lucht er is geen wind, slechts een zucht de rivier borrelt alsof hij kookt de natuur lijkt in opstand ik ga naar de rand van een ravijn om te zien hoe vergevingsgezind zij zal zijn.…

Al zolang ik leef Ga ik graag over de schreef, Dan ben ik pas goed op dreef. Want wil je volop leven, Zul je vaak moeten overschreven, Een mooie schreef Is waar ik voor leef.…

te vroeg voor gevallen doek ga nu niet geluidloos voorbij zonder zingen, enig gerucht naar een tempel om de hoek wurgtijd, gesloten boek, allerlei ben voor eeuwigheid beducht Capice?…

Ik ga en ging ervoor, tot op het bot, vanuit iedere lichaamscel in de allerlaatste seconde.. zonder énige angst!…

Loop door het leven Met heel veel gevoel Maar soms zonder doel Volg mijn pad Niet wetend waar heen Waar ik ga,het is mijn lot Ik leg me er bij neer U beslist, mijn Heer…

Sneeuwvlokken dwarrelen, alles is bevroren Tranen worden ijs, stoppen met stromen Gevoelens blijven steken, zoals voetstappen in sneeuw Een winterlandschap vol vragen, daar ga ik heen…

Als u graag blijft plakken, Ga dan uw eigen probleem aanpakken.…

Maar straks betaal ik de tol, Dan ga ik van volslank weer naar boordevol.…

vol gezonde tegenzin kruipt groen gif door mijn lichaam opzoek naar cellen die roerloos woekeren om mijn adem te ontfutselen het gevecht ga ik aan omdat mijn einde der tijd nog lang niet daar is…

een stoel, een bed onbeslapen zo vredig ik ga op zachte tast langs naadloos ledig een avondmerel bezingt het uur van eendagsleven de ochtend is ogenschijn mijn brief ongeschreven…

Tussen regels Met woorden die Ik na langdurig Zoeken vond Ga ik op zoek Naar wat ik Te zeggen heb, En ontdek dat De juiste woorden Mij ontbreken, Dat ik zelfs In mijn diepste Verlangens alleen Maar zwijgen kan…

Het is corona voor corona na Ik wil dat woord het liefste niet meer horen Het doet me pijn aan allebei mijn oren Het achtervolgt me waar ik ga of sta Ik heb mijn oordoppen maar ingedaan Wablief...helaas ik kan u niet verstaan…

Ga nooit midden in de kring staan, dit is te vaak fout gegaan. Volgens de familieberichten op pagina twee, word je er 'geheel onverwachts' uit weggerukt en doe je niet meer mee.…