3192 resultaten.
klaar voor de start
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 930 Ik wilde iets
wist niet wat
voelde de drang
Het kloppen van mijn hart
Ik wilde wat
wist niet hoe
Ik was bang
Voelde me verward
Gevangen in angst
Veilige schijn
Vrij van alle zorgen
vervuld van pijn
de harde waarheid
greep mij aan
gaf mij de vrijheid
door te gaan
vrij te willen
vrij te doen
ga dan
zonder remmen
klaar…
alaam
netgedicht
2.0 met 55 stemmen 7.638 zij die al mijn leed verwoordde
ligt voor mij op de tafel
inktloos, leeggeschreven
hoe vaak kneep ik vertwijfeld
haar vertrouwde vorm
tot reddingsboei
door stormige tijden
stuurloos het noorden onzichtbaar
in dreigende nacht
gaf zij weer regel
richting aan mijn hand
verwarde gedachten gestold in woorden
afbakening brengt tot rust…
Zichtbaar en toch heel klein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 424 Deert de regen mij
vraag ik me af
wanneer mijn rug de
zwaartekracht overhevelt
van mijn schouders naar het
gevoel van toen het kind dat in mij
huisde met me speelde en mij
de kracht gaf dromen na te jagen
en te gaan slapen op het kille bed
Ik heb de tijd gesproken
gezegd dat het niet bestond
al was het slechts alleen maar
om te zeggen…
Waar Haydn is kan niets gebeuren
gedicht
2.0 met 16 stemmen 10.283 Zijn we gezoken in de Donau
zijn we als een pas op de plaats
Wat hier allemaal meespeelt
twaalf vibrafonisten die een liefde delen
voor plaatstaal
Hier kan niets gebeuren
want het anker hangt als een bel
aan het oor
we luisteren het af
Achter die boom heb ik je gekust
je mond gaf mee
Wat we verwachten van harmonie
wat van de vuurpijl…
Het zachtste
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 916 Uit haar veren weerklonk
de zwanenzang, zonder blozen
stapte ze uit de warme nacht
met beide lippen half geopend,
waarmee ze mij een teken gaf,
- wacht met verpozen niet te lang -
lag ze daar als een zoete vrucht
te rijpen waarop ik wachtte,
de blanke borsten rezen in het
ochtendlicht, de ranke benen
half uiteen, ontbood ze mij voor
het…
In de kleur van jouw ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 mag ik met schuim
de golven krullen
van de grijsgroene zee
ongenaakbare bergen
zachtjes afkammen tot
een geel glooiend geheel
waar boven ik speel
met het wit van wolken
in een zomers blauwe lucht
zo samen liggend
in het groen van gras
met bloemen die ik je gaf
maak ik de wereld
die ik al jarenlang zag
in de kleur van jouw ogen…
Totdat ik haar aanraakte
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 857 Bloemen van dankbaarheid
gaf ik aan mijn lieve moeder
die met zachte stem en
een mooie glimlach
vol van vrede mij aankijkt.
Haar liefde
zat al die tijd
in me opgesloten
totdat ik haar
aanraakte…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 389 Het is in de grond, het raakt er
het wortelt er aan de beginselen
de kus van de dood, de Maan
die geboorte gaf aan een levenloze woestenij
de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde
op een stormen en een blussen
tot het over gaat, in een versleten seizoen
iets houdt er de adem in
op de zijlijn van een woestijn
het wervelt er in een navelstaren…
nachtleven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 226 een oude vrouw kwam naar me toe
ze zei weet je nog hoe het is je jong voelen
de wijn onbezonnen
ik haalde het meisje van haar af dat net weer zeventien werd
gaf haar door aan een jongen met jouw ogen
wiens vingers speelden met mijn haren
hij vertelde dat hij dood was
en vroeg is het normaal ik lachte deze dagen houd ze vast
het zijn…
Vloed van ellende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.296 Ik lig helemaal alleen op bed
en de muren komen op mij af
mijn optimisme komt in verzet
door de narigheid die jij mij gaf
Het gat wat door jou is geslagen
is zwart, eindeloos en leeg
strompelend over lange dagen
voel ik niet eens dat ik beweeg
Wat heeft het leven nu nog voor zin
met deze vloed van doffe ellende
ik sta niet meer voor mezelf…
De bodem ketste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 handenvol
heb jij gegeven
aan ieder die dat vroeg
je bron
leek onuitputtelijk
omdat jij steeds dieper groef
totdat
de bodem ketste
jij wat restte gaf
je laatste lach
pas na het breken
groeide stukjes eigen leven
een eerste lente
onervaren nog in geur
maar wel jouw vorm en kleur…
Mystieke scheppingsdrang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 ben het zoeken beu
naar hemel
hel en paradijzen
magie mystiek
alles ligt op aarde
zomaar voor het grijpen
als ik
in je ogen kijk
dan hemel ik gelijk
hoor paradijselijke tonen
in je parelende lach
toen jij mij die appel gaf
geen hoogmoed
val of slangenbeet
omdat liefde die vergeet
wees niet bang
geniet van samenzijn
in de…
Naar de hemel reikte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 de wortels waren gaaf
de jonge stam droeg
trots een weelderige kruin
maar aan de voet
ontsproot een nieuwe loot
die onbelemmerd groeide
een tweelingstam
die zonder steun
al naar de hemel reikte
het leken twee gelijken
maar de jeugd schoot uit
waar behoudend rustte
de tweestrijd is gedaan
de jonge loot zal verder gaan
in het dragen…
Ons mozaïek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 252 wij kozen glas
omdat transparantie
licht en openheid gaf
jij de kleur
en grote lijnen
ik details om te verfijnen
brak en schuurde
plakte de motieven
uit het werkelijk bestaan
samen hebben wij
het ingegoten
de verrassing kwam na drogen
we hadden niet
het echte leven beet ons mozaïek
bleek slechts een spiegelbeeld…
Van de eeuwigheid
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.602 Hoor de eeuwigheid lachten
om het pietepeuterige
dat kleine strookje tijd
waar die families toch allemaal
zo voor rondrennen
-------------------------------------
uit: 'God gaf ons apparaten', 2012.…
Stenen huizenhoog gemetseld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 wij hebben
samen stenen
huizenhoog gemetseld
jij gaf opening
met grote ramen
op de zuidelijke zon
ik schilderde
de muren met je lach en
alle kleuren van je ogen
jij zong muziek
in de verlichting
sfeerde warm de vloer
wij herschiepen de tuin
tot paradijs waar jij eva
en ik adam weer kon zijn…
Het hemelse kramen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 307 wit sluierde
langs muren
golfde en danste
in een maagdelijk feest
jij bent
er geweest
deelde het hemelse
kramen van plezier
kleurde
uit licht nuances
in begroeten
ontmoeten van leven
dat brandend
pigment gaf
aan het intense
nemen en geven
zacht sluier je weg
danst in het wit
van de muren
je oneindige uren…
Ontzettend gelukkig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 650 Tijdens het laatste Gronings ontzet
had ik mijn hoofd op het hakblok gezet
Ik ging voor haar bil voor de bijl
en wilde maar een ding onder zeil
Onder d' Olle Grieze aan de grote overkant
gaf ik haar een kus en vroeg ik haar hand
De vrees voor haar vernederende afwijzing
was net zo ondraaglijk als mijn trouwring
Die had ik ontzettend…
Over, voorbij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 192 Voorbij, bedankt
voor wat je aan me gaf
al klikt het misschien wel maf?
Verliefd, voorbij, gelukkig, bedankt
om dat alles te overwinnen,
moet ik aan een ander leven beginnen!…
Oma's woorden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 567 Oma echoot in de bergen
"Ik gaf wat ik had,
en deed wat ik kon."
Eventjes voel ik
haar heel dichtbij.…
regen boog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 217 verenigd in één blik
de zwaluw en de arend
boven bergen, in een waterval
van woorden gaf de zon
haar warmte weg
de wolken legden boorden
rond de hoogste top, een witte
waas vol stil verdriet
vergeet me niet!
ver-geet-me-niet
haar blauwe ogen dragen tranen
haar blonde haar, dat vonken schiet…
SPEEDDATE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 298 Slim, standvastig en niet onbezonnen,
maar gaf me op den duur toch gewonnen.
Hij kreeg uiteindelijk de hoofdprijs: MIJ!
Hij bleek geen geboren winnaar te zijn,
pakte wat verloren, de snelheidstrein!
Geschreven door: Lotje van Reymerswael
(oftewel van lotje getikt)…
kain en abel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 155 Kain was landbouwer
Abel was herder
Kain was gevestigd
Abel was nomade
Kain sloeg Abel dood
het was zijn eigen broer
en God gaf hem
een gerechtvaardigde straf
in plaats van boer blijven
moest hij weggaan en zelf nomade worden
dat is dus de oorsprong
van het nomadische bestaan
vertelt het verhaal terwijl je
een zandstorm ziet…
Moraalfilosoof
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 De vrouw die mij eens ongevraagd,
maar niet minder dwingend,
moraalfilosofisch consult
in de liefde gaf,
belde mij onlangs
per ongeluk
vanuit haar broekzak.
Zij wist niet dat ik kon horen
hoe zij gewillig uit haar kleren schoot
bij een ander dan haar man.…
De onzekerheid over een passende toespraak bij een jubileum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 447 De augustuszon stond laag
maar gaf nog hitte af
toen plots een koele schaduw me overdekte.
Niet over de zonzijde zou ik spreken
niet over de schaduwkant.
Maar over de warmte van een stem
de troost van een woord
de zegen van de stilte
de doem van de eenzaamheid.
Dus toch zon?
Dus toch schaduw?…
Genezing
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 585 het dekbed van stilte waaronder ik mij had verscholen
om zachtjes weg te glijden uit dit leven
lichtte zij op met haar fluwelen stem
door mij te noemen gaf ze mijn bestaan terug
speelde de hagel tegen de ruit
een etude van Chopin
zingend ruimde zij de dorre bladeren
die ik had verzameld voor mijn graf
al gaat het donderen
al slaat de…
Sneeuwpop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 187 Maar aan het einde
van de gebaande paden
stond ik opnieuw oog in oog
met Koning Winter;
ik gaf mij over,
wentelend door de sneeuw werd
ik vanzelf een sneeuwen marionet.…
woont nu in je dromen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 397 het nest was vol
met leven en zo druk
door herrie ben je
naar de rand gevlucht
in stilte gaf je
je niet bloot je hechtte
moeilijk miste warmte
uit de moederschoot
je woont nu in je dromen
met de wereld in je hand
het leven is je overkomen
ervaring scherpt je verstand
vliegt al zonder vleugels
wortels ben je kwijt
eens zul…
want onze handen raken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 502 mag ik spoken
door je hoofd
je handen voor
mezelf gebruiken
ik geef maar neem
ook uren van je af
die ik je eerder
vol intense liefde gaf
jij deelt mijn bestaan
daardoor kan ik je
niet laten gaan
want onze handen raken
pluk weer die bloem
in het groen, ja korenblauw
ze staat er trouw te bloeien
omdat ik eindeloos van je houd…
langs een gebogen lijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 477 we schilderen
langs een gebogen lijn
jij kwast anders maar
je kleuren voelen fijn
je raakt daar
waar je grenzen weet
vergist je en herstelt
met zachte warme streken
ik heb het altijd
al geweten
je talent is jeugdig
en zo gaaf
penseel nu maar
je eigen smaak en weet
dat jij in kleur en lijn
voor niemand meer gebogen staat…