178 resultaten.
Als ik in de kerk zit
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.011 En als ze dan gaan zingen
een lied of soms een psalm
dan geniet ik van het orgel
en zijn mooie galm.
Dan vraag ik bij mijzelf
of de Heer dat hoort
of vindt hij het slechts herrie
waaraan hij zich dan stoort?…
Uf dem Anger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ah, die lucht
zwoelig warm
doordrenkt van lentebloesems,
wiegt mij
over de weide
een blad aan de boom
lacht mij toe
ik nestel
gras kietelt mijn voeten
en het beekje stroomt
lustig meanderend
alles daarbuiten
stil
hoor
de muziek van het onhoorbare
vult het firmament
haar galm schampt…
de monotone galm van vergeten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 toen het licht veranderde en tijd
bijna onzichtbaar
schreeuwde het verweesde dier
zijn weeklacht naar het onbekende
golven omarmden hoopvol nog zichzelf
ebden weg en verdwenen
in een zee van verlatenheid
waar de angst stierf
en vanuit een onmeetbare leegte
naderde de monotone galm
van vergeten…
bleke bekken galmen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.520 bleke bekken galmen hun
onnozelheid in kaalslag
door de dikke vachten
groen staat verderop
te wachten en de herder
punt zijn staf met steen
totdat het dwars geluid
zich weer laat horen
de kudde wordt dan een
de geest gaat jagen
op de prooi, het anderszijn
wordt in het nauw gedreven
honden leiden het venijn
hoeven trappen alles…
als je kan zwijgen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 592 als je kunt zwijgen
wees dan stil
gesproken woorden
zinderen na
waardering verloren
misschien nooit gehad
je mening verwoorden
delft langzaam een graf
waar kwetsende woorden
dieper raken
pijn wordt gevoeld
door alles heen
zal men zwijgend
gehuld in het niets
luisteren naar woorden
ze galmen na…
Muziekklanken
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 449 De klanken van de zomer, zoemen voorbij mijn raam
De lichte tonen beroeren het gras
De muzieknoten van de herfst zijn in aantocht
Te horen aan de blaadjes die vallen
De zware galmen van de winter, komen er achteraan
Maar voor we ’t weten, zal de symfonie van de lente
Weer hoog in de top veertig staan.…
Kerkzang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 Ik hoorde
hen zingen
galmen
is 'n beter woord
Buiten werd
de zondagsrust verstoord
door motors
die stuntten op 1 wiel
Op de dodenakker
achter de kerk
was een levende ziel
'n boeketje bloemen in de hand
Dit is het land
terug gegeven-met dijken-
door God
aan jonge mensen.…
Vorstperiode
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 339 Ik zie de winter rond jouw lippen
voel de woorden in mij galmen
hol
als echo’s door een verlaten huis
waar onder as in de open haard
het vuur onzeker gloeit
bevreesd om op te laaien
nu gebroken vensters
kilte binnendragen
en de deur kreunt op een kier
wanneer ik zachtjes vraag
en nu?…
waar stilte fluistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
naar het onvergetelijke leven
voorbij de grens van het geluid
vormen gedachten de beelden
van de mensen en de emoties
die mij de dagen kleur geven
zo bront in mij de herinnering
een brug naar de eeuwigheid
die wat mij gisteren betekende
aan de…
Maria heeft het zwaar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 286 het is al te laat
ongetrouwd in de
galm van het
feestgedruis gevallen
jij speelde Jezus
en dacht aan de luipaarden
in jouw hoofd
mag ik ook een stukje
sluier misselijkmakend
schreeuw je het uit
als je al vanavond naast
mij komt liggen streel mijn
haar dan en fluister
wees gezegend
later komt niet meer
spijkers in mensenvlees…
Stemmenwoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 537 De stemmen in't woud
weergalmen en laten
cirkels in het meer
van Majesteus Goud
een vingerwijzing
van de oude Koning
zou wonderen doen
maar maant slechts
het hemels rood
tot een Lichte boog inslaat
op het galmen plein
waar het Kind van Recht
en Vrede werd vermoord
memorerend,
het stemmenwoud
in een taal
waar hemel en…
akker
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 272 ik leg mijn hart
in de voren van een akker
niet opdat
de raven het zullen vinden
maar zodat
het kan groeien
onder azuurblauwe hemel
zich een nest weet
of een beginpunt
waar nieuwe dingen wachten
zijn geklop over treurnis
een zacht bed rust
zodat het ritme zal galmen
over weiland en water
aplaudiserend voor het leven…
Eclipse
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 237 Het ongerijmd verlangen
dat glansrijk de schemer bood
de dagen mijmerend doen galmen
met de ranke souplesse van de nood,
laat voldoende ademscheuten
om schamelheid te verdringen,
een schouwspel adembenemend
wanneer men de dichtregels kent,
mijn hart zal dan niet nodeloos tikken
maar met fantasie krachtiger dan ooit
wannneer het de onherroepelijke…
Oneindig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 De galm die mij nooit verlaat.
Oneindig echoot haar gedachten.
De waarheid die altijd bestaat.
Oneindig dromen over een beeld.
Een illusies zonder tekstballon.
Een oneindig geschreven liefde.
Het is een geschetst eindstation.…
Herfst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 Dat,
wat zich afspeelt in het hoofd,
een gesprek,
of beeld,
mentale webben,
dat kan de galm en nagalm
van een klankschaal
weg doen ebben,
haar klanken lossen sporen op:
zoals het blad,
dat loslaat van de boom,
verdort en op straat
vergaat,
zoals een wolk, die
wegzeilt
uit het zicht,
zoals aan de dijk,
door nevel,
’t water aan…
achterblijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 de aarde beefde
bergen spuwden vuur
regens van keien roffelden
men hoorde de
schrikwekkende galm
van de grenzeloze zee
onsterfelijke goden
wispelturige titanen
gruwelijk luide monsters
voerden hun strijd
verwoestend en hongerend
naar macht en wraak
verweesd bleef
Moeder Aarde achter in
een geblakerde wereld…
elke stap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 122 ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal
zelfs de langste reis is onverstaanbaar
harde woorden, stap voor stap
met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn
volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren
galm een echo in het bos als kathedraal
verdwaal met vreugde, onverstoorbaar
is er soms een stap die geen richting kent?…
Jammer klacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 684 schrijnend klinkt het klagen
jammert echo's in het dal
treurnis blijft het vragen
druppelt tranen neer en zal
na eindeloos weerkaatst
te zijn nog galmen
voor een laatste maal
een beetje talmen
nog zingen
nog eenmaal
gehoor doordringen
en tot slot
weg
sterven
in wezen
verdoofd door onwil
om te luisteren
naar het leed
dat het verwoordt…
Heavy jumbo
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 50 Oostwaarts
van het Gooi
krijgt men
helaas steeds meer
en vaker
met heavy metal
galm van echo's
holweerklinkend
in de smetteloze
wolkenlucht
te maken
knorrepotten
vliegend
naar de rust
der Malediven
hoger dan de
tetterende
olifanten
op Ceylon
meer jumbo's
landen op Schiphol
die zonder schaamte
's anderendaags…
stilte breekt open
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
wat ik eerder niet horen wilde
voorbij de grens van het geluid
vormen mijn gedachten beelden
die mij zo weer inzicht geven
in het verhaal van mijn leven
het schijnbaar onveranderlijke
danst zich in nieuw perspectief
dat de essentie van gisteren…
Doodsangst
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 494 geluiden
galmen angstig door hoge gangen
doodsangst
houdt mijn hart in stalen wurggreep gevangen
eenzaam
martelend verlaten in mijn cel
het felle licht brandend in de hel
sterk
moet ik zijn als ze me weer komen halen
een hoge prijs
met mijn leven te betalen
Mijn God, mijn God,
geef me moed en kracht
te doorstaan wat mij morgen wacht…
sjakie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 680 klein en dartel
geel met wit
heel lief vogeltje
met veel pit
vrolijk zing je
keer op keer
uit volle borst het hoogste lied
zoveel vreugde geef je mij
verjaagd verdriet
en maakt me blij
hoe klein je ook bent
ik wil je bedanken
voor wat je mij schenkt
met jouw mooie klanken
die dan galmen hier in huis
door jouw is dit nu echt
mijn thuis…
OPLEVEND EN RUSTEND GETIJ
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.
De maïs bloeit hoog,
ofschoon vast omslingerd door
dichte haagwinde.
De kale akker
is vol damp, die zacht voort schuift
naar natte bomen.
De kastanje valt...
Zal hij wintervoorraad zijn
of een nieuwe boom?…
Amen.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 716 Leven lijkt net mensenwerk
zondags ga je naar de kerk
rol pepermunt in ene hand
dominee aan de overkant
preken spreken aan of niet
het is maar net of je iets ziet
bij wijsvingeren naar medemens
verfrist pepermuntadem je grens
dan galmen psalmen door de kerk
en blijkt geloven écht mensenwerk
alleen ben je met allen samen
uniform klinkt…
muziek
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.210 De woorden en de muziek
klinken heel melancholiek
warm en zwoel
het geeft je een rustig gevoel
het laat je zweven
ook al duurt het maar even
zachtjes zit je mee te galmen
in gedachten zit je tussen de palmen
hoor je de golven en de zee
de muziek deinst op de achtergrond mee
loop je over het warme zand
maar ondertussen zit je gewoon in Nederland…
Strohalmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 Tot het diepste, tot ik hard
kan buigen, breken, zal
zoeken naar een teken
van mijn eindeloos verdriet
verdwaald in die grot
ren ik steeds vaker
steeds verder, niet
dat iemand me ziet
weerspiegeld in de beek
leek het toch alsof
getroost en geborgen
iemand naar me-
plots echo en galm je
strohalmen in het donker
in de droom van jou…
Anne Frank
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 729 Kinderstemmen galmen
de stilte voorbij
vullen gapende gaten
van pijn en gemis
niet langer
nacht in de stad
kijkend naar de zonsondergang
wacht ik op mijn droom
een dans van vrijheid
die engelen naar de aarde zond
Mijn dochter zingt in een kinderkoor.…
Papa
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 4.694 Papa, ik lijk zoveel op jou
dat is een lied waar ik zoveel van hou
ik luister intens naar de woorden
ik galm mee met de muziekakkoorden
opa, vader zoon en kind
allen zijn ze eensgezind
ze lijken zoveel op elkaar
vier generaties stonden daar
trots sta ik naar jullie te kijken
ik behoor tot een van de rijken
die kan genieten van zijn gezin…
Ave Maria
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 935 Uitkijkend vanaf de Gasthuisberg
over de stad galmen de klokken
van de Jacobskerk om zeven
even later de Michaelskerk
Verderop de zon maakt zich los
rood van inspanning van de heuvel
In mij trilt het water van millennia
evolutie, zweeft als ochtenmist omhoog
Jij slaapt nog, draait je in het dekbed
tegen de ochtendkou uit het open raam…
Het antwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.799 Ze vlijt de bloempjes neer
tegen mat glanzende woorden
en hoort de stilte galmen
in de klanken van zijn naam.…