Alle inzendingen over gebaar OR glimlach OR bevrijdend

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

lichtvoetig danst ze poëzie op de houten vloer bevrijd van grote gebaren alleen in deze indigo nacht overrompelt het hart de verbeelding van verbaasde verwondering het maanlicht vond de openstaande deuren groteske omlijsting van een vogelvrije vlucht eindeloos teder kust de schaduw haar afdrukken op de kale vloer…

Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Ik stik in elk woord, in elk gebaar, verloren in het diepste van elkaar. Het ochtendlicht weerkaatst tegen onze zinnen aan. Onverwachts worden armen om me heen geslaan.…

In de wereld waarin wij leven met vaak slechts oog voor 't eigen streven Dit moment van herbeleven: Na een tijd van zwijgzaamheid raakt in een gebaar van tederheid jouw hand, zo zacht en stil, plots na al die jaren opnieuw mijn schouder aan.…

Een zachte blik, Een blij gelaat. Een vriendelijk woord, Een goede daad. Al lijkt het weinig wat je schenkt, Je geeft soms veel meer dan je denkt.…

Natuurlijk ga ik terug en met veel plezier Een klein gebaar zet harten op een kier. Het afscheid, bedankjes; dit is toch maar heel gewoon Mensen zijn er voor elkaar en dat is nu net zo schoon. Ik ben degene die mag bedanken, Mijn hart is duizend maal groter geworden.…

de lange stoet rijdt toeterend voorbij waar wij opzij zwaaiende deelnemers machtig verrast zijn over het tetterend gelijk de kinderen wuiven terug een mooie rondreis mijn dubbele gedachten over eendracht en massaliteit laten de weggedrukte tranen toe mijzelf ten spijt…

Een gebaar, zomaar een compliment een groet of een aardig woord het voelt als een zachte penseelstreek op het doek van het gemoed dat kleur geeft aan je "zijn".…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

het is soms dat ene woordje die ene oogopslag die ene klank die mooie haarlok die zo perfect op je schouder ligt je oorschelp er tussendoor laat gluren en uitlokt om eraan te gaan knabbelen dat kleine gebaartje die subtiele glimlach dat alles waarmee je mijn ruit aan diggelen gooit mijn blik verruimt en gelijktijdig verstoort ik…

mijn gezicht versteent in een treurig masker met elk niet-uitgesproken woord wordt mijn rust verstoord keer op keer versplinteren je gebaren die stilte om me heen waarom streel je mijn glimlach niet waarom dans je niet met mijn lippen waarom omhels je mijn handen niet koester mijn adem die naar je zucht fluister jouw lied in mijn…

het is je hand die warm de mijne vat een lief gebaar in vertrouwen en houvast we kijken naar elkaar laten woorden stilte spreken niets wordt er verzwegen als we in de diepte duiken van ons zielscontact dan brengt de lach bevrijdend in een kus ons langzaam terug van even samen weg naar de velden van de geest waar nooit…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Om het even Om het even wat je bij me bracht Elke glimlach, elk woord en gebaar schijnbaar zomaar wogen door bewogen me en werden parels rond mijn hals Ik draag ze schaamteloos en slechts dat Omdat ik ben wie ik ben En jij, wie jij bent Maakte me mooier Heler, zielvol Eeuwig Dankbaar…

Een glimlach van jou Maakt mijn hele dag weer goed. Een kus op mijn lippen maakt me weer blij, ’t Is hoe je het doet. Het vertrouwen dat je schenkt, De omhelzing die je geeft, Hoe je me vasthoudt als ik je nodig heb, Hoe je in het moment leeft.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…

terug in de tijd herinnering geboren bewaar dit doosje niets gaat verloren wat zit er in zal men je vragen het zijn momenten van warme dagen een stem, een gezicht een blik, een gebaar een foto, een glimlach voor jou zo dierbaar lange gesprekken een gedicht voor jou maar vooral de woorden ik hou van jou…

Ik sla mijn vleugels uit en zweef over zonnestralen op zoek naar 'n glimp van toevalligheden dansend in schoonheid die de natuur ons aanreikt toch ontbreekt die ene glimlach dat liefdevolle gebaar van open armen zo uit het niets nog altijd zwerf ik rond en zal niet rusten voordat ik die blik weer gevonden heb om je uit…

Een klein gebaar van vergeving, een glimlach en wat levensmoed.…

Hun glimlach verbindt de barstjes uit een lang en liefdevol bestaan Toch worden banden losser dan tevoren overeenstemming is een eigen weg gegaan hoeft niet te worden uitgesproken Lichte gebreken worden niet meer opgelapt met woorden of met eenvoudige gebaren een aanraking, het krullen van een neus Zij rouwen in het geheim over de jaren over…

Thuiskomst in een gebaar of een simpel woord. Zijn persoonlijkheid, dansend op een koord van genegenheid, ogenschijnlijke onbereikbaarheid... Een gevoelsmatig reisschema leidde via vele tussenstops naar jou... De bekende 'maar...' negerend; onze gevoelens regerend. "Ik hou van jou" bevrijdde... Eindelijk bij elkaar!…

Het was die ene zin die mij een glimlach bracht, ik pakte haar in, en gaf het door aan jou, ja, ik geloof aan jou, maar jij zag het niet of wilde het niet zien, verscheurde het papier, gooide het met een achteloos gebaar naast je neer en terwijl jij wegliep, stapte je over haar heen, raakte de strik, die er vlakbij lag, oh ja de…

Jouw glimlach zo mooi. Jouw lippen zo fijn. Jouw lichaam als aarde fijntjes als zand. Met lieve gebaren streel jij mijn hand. Jouw ogen zo eerlijk oprecht en vertrouwd vertellen me zachtjes dat jij echt van mij houdt.…

Want het grootste gebaar van de liefde op haat Is de glimlach, het schrille contrast dat ontstaat dat ijzer ontdooit en het zonlicht laat stromen, het leven ver schijnt en er warmte doet komen.…

, Een ziel wordt bevrijd.…

Ik kus tranen van geluk die zielen doen bevrijden van dansend door tijden vol vreugde en verdriet Ik kus de glimlach van 't leven vergenoeg mezelf met haar zijn met smacht wachtend op de zon die ons verwarmen zal Ik kus de muziek van de wereld laaf mezelf aan het ritme opgaand in rokken die zwieren geef ik mijn hart aan 't avondrood…