823 resultaten.
stenen monoloog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 209 er zijn mensen
die met stenen praten
op de begraafplaats
kom je ze wel tegen
met gebogen hoofd
stamelen ze zinnen
tegen een zerk
maar zerken zwijgen
doch de tekst op de steen
geeft goddank tóch
nog iets van troost…
In dwars gebogen koppen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 160 kilte beet onbegrip
in zongekleurde sluiers
rafelde verwachting tot angst
gebed ontwarde
geen knopen met
het vouwen van de handen
gezang weerkaatste demonisch
de vervalste melodie van
naastenliefde en toegewijd zijn
toch daalde
voortvarendheid
in dwars gebogen koppen
hun tongen spraken
de talen van elkaar
in het opgaan van de…
Kaart van een Grieks eiland
gedicht
3.0 met 70 stemmen 43.645 Ik leef deze laatste dagen gebogen, voor dat alles,
voor dat verlegen lichaam, dat weemoedige hoofd
waarmee je sprak, voor dat alles
levend wordt begraven,
ik bedoel, ik leef gebogen over die kaart,
je weet wel, zo'n veel te blauwe zee,
zo'n veel te blauwe hemel:
Happy days in Greece.
*Herman de Coninck…
Kronende mystificatie
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 641 Laatst zat ik en met het oranje-gevoel in de trein
naar een comic over onverwachte schetsen onder ogen;
een zwarte mij opnieuw in de mystieke nacht deed zijn,
onvervulde dromen haar even over mijn oranje bank gebogen.…
CDA-MOREEL
snelsonnet
4.0 met 23 stemmen 778 De christelijke draaideur-demagogen
hebben hun hoofd voor Geert devoot gebogen
en vroom wordt er gelogen en bedrogen
alleen om toch maar aan de macht te mogen.
Zou echt hun Bovenbaas daar in den Hoge
dit onvertogen wangedrag gedogen…?…
Kriegstagebuch: ik geloof niet dat mijn lot een brug bouwt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 als ik een boom met mijn handen
zou willen schudden
zou ik het niet kunnen
maar de storm buigt hem
waarheen hij wil
wij allen worden het ergst
door onzichtbare
handen gebogen en
gepijnigd
ik geloof niet dat mijn lot
een brug bouwt naar
vreedzamer tijden…
Op 't oude kerkhof
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 561 Zij was te oud geworden
om nog te schreien,
sloeg een kruis
en ging
nog dieper gebogen
dan dat ze was gekomen
weer heen
de weg naar de poort
iets in haarzelf
mompelend…
De dagen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 824 Haar last is zwaar, de frêle schouders staan gebogen
je nam het weg, de ogen vol van mededogen
kreeg dank voor hulp en je lankmoedigheid.
Die hulp bleek deelbaar dat wil zeggen:
van toen af aan,- en saam, de zelfde weg gegaan
en tellen gaandeweg, de jaren samen.…
De peinzende dichter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 878 Zijn rug is krom gebogen
als hij aan zijn tafel zit.
Geschreven woorden, niet gelogen;
het blad voor hem was eens wit.
Zijn hand peinzend op zijn kin,
gedachten kronkelen in en uit.
Het dichten heeft voor hem weer zin,
sterke woorden zonder geluid.…
het water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 465 zacht beweegt het water
en zingt een lied
het hoofd niet meer gebogen
belast door het verdriet
de zon als meesteres
verschijnt
en laat zich gelden
het water zingt niet meer
nu ruist het in de velden
er komt ander weer…
De golven kringen weer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 196 rijendik stond
doodstil op
de wal te kijken
de adem ingehouden
toen hij opdook
voor de laatste keer
geen luchtbel meer
om te ontsnappen
de golven kringen weer
gebogen is hun gaan
het dood door schuld
te lezen in de ogen…
Mobiele telefoon
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 120 De mens steekt z'n arm uit,
hoofd gebogen, de blik neer,
niet gericht
op de medemens
maar richt z'n blik op een schermpje
dat zijn leven verlicht...?
dit te aanschouwen
een trieste aanblik…
danseres
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 718 Hoe sierlijk en bewogen
een pirouette
gestrekt op een punt
gracieus omhoog
gebogen armen
vingers raken elkaar
snelle draai
het hoofd kwam
wat later
het is prachtig
om te zien
nu staat ze daar
sierlijk onbewogen.…
Krom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 155 De dag is begonnen met groot tumult
de ochtend is krom gebogen
mijn hart is met droefenis vervuld
terwijl ik ergens hoor, "geduld"
hoe vindt een dag zijn juiste baan
als hij van meet af aan verkeerd is gegaan?…
lieve Anne
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 toen ik jouw levende schrift
in kleine woorden zag
gebogen door de tijd van toen
op los papier en zonder zwier in rood
geruit geweten
willen ze niets anders doen
dan jouw geschreven hartenkreten
tot ons brengen
uit jouw nood…
Droomde je verloren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 319 ik zag verliezen
in je ogen
meer dan afscheid
in je blik
woorden sprak je
licht gebogen
onder hun
betekenis
je hand gaf kou
je groet verwees
naar kilte
zwaaide weg
ik draaide
bij de hoek
je was er nog
een vage vlek…
Pasen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 257 In gedachten zie ik een gebogen figuur die zich tussen een menigte joelende mensen voortsleept
Op weg naar de heuvel van waaraf hij nog één keer de mens zal zien
Niemand doet iets
Zelfs zijn vrienden niet
Een mysterie voltrekt zich…
droomde je verloren
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.099 ik zag verliezen
in je ogen
meer dan afscheid
in je blik
woorden sprak je
licht gebogen
onder hun
betekenis
je hand gaf kou
je groet
verwees en
zwaaide weg
ik draaide bij het hek
om nog te kijken
je was er niet
op de vertrouwde plek…
Gesloten argusogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 761 Elk individu kijkt met andere ogen
Sommigen recht, sommigen gebogen
Maar weet je wat het meeste van ons zegt?
Dat we allen kijken met argusogen
We willen toch niets geloven!
Neem nu een oorlog in het Midden-Oosten
Waar wij door economisch handelsrecht, wapens loosden
Weet je wat dat van ons zegt?…
Zij komt...
poëzie
3.0 met 2 stemmen 715 Ik zit geboge' en schrijf, - er wringt
moeilijke wrangheid in mijn keel.…
de schaatser
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.471 Krakende, kronkelende aders
doorsnijden het koude land
zwarte diepten
tegen het scherpe wit
diep gebogen
dans ik in jouw ritme
uitzicht op je strakke kont
spannende spieren
blij dat ik niet voor
maar achter je rij!…
Violiste
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 966 Dat het podium kraakte
ik mijn chanson zong
jij van concentratie gebogen
me aankeek uit een hoekje van je ogen
impromptu dat je maakte
Dat blijft als ochtendgloren
duisternis van de nacht en de regen
samen onder een paraplu
De zachtheid van de paardenharen
strijkstok over de snaren…
Vlinderzucht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.342 Jouw huid kust het zoute nat,
kom speel met mijn ogen,
smal spoor in het zand,
mijn torso gebogen.
Jouw geuren verdwijnen,
met ritme zo zwart,
nog een keer kijk jij,
mijn vlinder verward.…
mijn rafelig hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 571 mijn rafelig hart
dat nauwelijks kloppend
slechts af en toe schoppend
mijn uithoudingsvermogen tart
en ik
die als een wakkere heilsoldaat
gebogen over een dodelijk ziek wezen
onmachtig de gebroken ogen te lezen
wacht, opdat het mij eindelijk verlaat.…
Een amuse voor diner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 208 zag je hand
naast het couvert
slanke vingers iets gebogen
in je ogen
speelde kaarslicht
een amuse voor diner
we klonken
met champagne
belletjes dansten mee
mijn ring heb ik je
niet gegeven zij ankert
nog de bodem van de zee…
Schouders rechten weer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 513 zie je stappen lopen
je lijfje iets gebogen
ogen nog geen meter ver
maar ergens komt
de confrontatie het
zebrapad en oogcontact
een lach en vrije overgang
je schouders rechten weer
ja weet en voel jezelf vrouw…
Bogen......
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 die de Maas
overspannen
in -licht gebogen- lijn
de rivier de baas
Ik ben aldoor
opgetogen
over deze brug
die verbindt....
het warmbloedig rood
van Brabant
met het zomers groen
van Gelderland.…
perspectief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 407 het lijkt wel een zoo
de duif onder tafel
labrador links
zwarte kat op rechts
terras de gulden haan
zij sloft en slentert voorbij
reumatiek gebogen
het kipling-aapje
als eeuwige jeugd
aan haar bejaarde tas…
landschap met paard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 zo lichaamstaal iets kan
vertellen dan zegt de houding
van het paard in de wei
mij dat het niet gelukkig is
met het hoofd diep voorover
gebogen lijkt de zwaartekracht
het vooralsnog op punten te winnen
verstoken van de oorzaak
van zijn verdriet kan ik er toch
in het voorbijgaan niet omheen...
op zulke momenten ben ik weerloos…
Blindelings geen vertrouwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 223 Licht en schaduw
donker en schemer
Ze zit met
haar hoofd gebogen
Tranen stromen
maar wangen
blijven droog
Vervlogen hoop
blindelings
geen vertrouwen
De wanhoop
snoert de keel dicht
wringt handen
in een droge snik…