Alle inzendingen over gebroken hart

Onder je huid bonst je hart, brengt mijn hart, fladderend als een vlinder, tot rust. In gulzige liefde verslind ik je met huid en hart ----------------------------------------- uit: ' Licht van mijn leven', 2014.…

daarom kerel vieren wij in jou vandaag een man naar ons hart die de zon schijnen laat voor alles wat ons lief is op dus nu naar een geweldig volgend jaar!…

Een gevoelloos gedicht Heeft geen bericht Ook geen hart Die gevoelens opstart Het mist zijn kracht Die de emoties verzacht.…

voel ik mezelf meer dichter dan in mijn dromen is dit mijn weg die zich ontspant in een wolkenlicht gebaar 'n gebaar van heerlijke, warme waanzin waarin ik namen vind als een zelfde beweging van horizon tot hunker voel ik mezelf meer dichter bij jou en jou nog voor we zinnen breken in het vuur en als dat zo is, voel jij het dan…

Mededeelbaar met onze ogen, in de taal van ons hart. Onze ogen zien en spreken. Onze spieren doen. Ons hart weet !…

mijn hart grotendeels te herwinnen ook al zal hij niet meer hetzelfde zijn als toen…

Terwijl het buikje alsmaar ronder wordt kijken we uit naar jouw komst Je mondje, oogjes, handjes, voetjes alles is nieuw, mooi en zacht Wat wensen we je te knuffelen, je met honderden wensen in te duffelen de Goden aanroepend voor geluk en vree In deze wereld die zo dikwijls turbulent is en wreed. We wensen je alle goeds en je bent meer…

er zijn harten van zilver er zijn harten van zand je hebt harten van koper en je hebt ze van kant er zijn harten van plastic er zijn harten van glas je hebt harten van suiker en je hebt ze van was er zijn harten van rozen er zijn harten van hout ik heb zelf al gekozen: dat van jou... dat van goud…

Maar echte vrienden die zijn er niet veel Sommige sleutels heb ik aan oude liefdes verspeeld Maar die sleutels zijn afgebroken in het slot Die zijn kapot en versleten en uit mijn hart geschopt Een sleutel van mijn hart kan je niet zomaar krijgen Maar als ik hem zal geven ben je een belangrijk deel van mijn leven Maar als je hem kwijt bent…

Mijn hart is al vergeven Mijn kind heeft hem bij zijn geboorte gekregen Er is nog wel plek voor een ander Maar mijn kind staat op de eerste plek en er is niemand die dat ooit kan veranderden Ik kan mijn hart wel delen maar mijn kind zal altijd de hoofdrol spelen…

de deur van het paviljoen gaat van het slot de kleine jongen onrustig hart waar is mama? gespitste oortjes waarom is het zo stil? tasten naar geluid kleine voeten schuifelen aarzelend het laatste stukje van zijn vogelvrije leven in stil opgesloten is mama boos?…

Antwoorden ontbreken tussen muren die barsten ramen zijn geen schilderijen achter deuren die sluiten bomen hebben meer vragen dan eenzame huizen boven kelders vol boeken de goden verzoeken je brengt het verbloemde hart naar de zomer van de antieke boom bij het bloemengraf in doodse stilte deze warme lentedag in maagdelijke warmte omhelst…

en gaan in het leven Een reservesleutel kan in het slot afbreken Maar de hoofdsleutel is onverwoestbaar Daarom staat die op mijn kind zijn naam Dat is de enige echte liefde die nooit zal vergaan De sleutel van mijn hart staat op mijn kind z'n naam…

even, nog toch… woorden werden niet uitgesproken jij weet iets wat ik niet weet er schuilt een onzuivere klank een scherpte in een groet wanneer ik je ontmoet even, nog och… ik laat het niet meer toe in mijn gedachten teken stilte in mijn nachten en wacht maar af……

Als mijn hart en mijn verstand op één lijn zouden liggen Dat zou heel veel schelen Want als mijn hart spreekt dan spreekt mijn verstand het heel vaak tegen Mijn hart is te lief, mijn hart is te goed, maar mijn verstand weet dat mijn hart het goed bedoelt Mijn hart heeft zo veel fouten gemaakt in het leven Mijn verstand zal dat nooit vergeten…

we verloren je niet alleen maar ook alle dromen over jou we pasten niet meer in onszelf we dwarrelden uit elkaar het glimlachen vouwde zich niet langer open met roerloos hart zagen we de onverschillige altijd bewegende zee…

ik blaas voor jou een hart van glas en toon je wat ik voel maak voor mezelf een hart van ijs om de hitsigheid te koelen uit steen houw ik een hart zo hard om de afwijzing niet te voelen ook teken ik een hart in ’t zand en zal de wind en golven vragen om de pijn niet bij jou te kunnen zijn teder te vervagen…

bomen zuchten onder de vochtige warmte de wind nam een vrije dag in de kalmte van de wegebbende hitte wordt gewacht op de zeepbel in de zinderende lucht de met mos begroeide muren de niet geplukte vruchten in de boomgaard troost van dat wat was de vallende sterren in de maanloze nacht voor wie luistert de magie van het zingend hart…

Maar jouw hart klopt toch zachter zoals ik je adem zie gaan rest mijn kloppend hart die mijn hartstocht tegen jou passie vertaald. Vertrouw mijn circulatie in mij door mijn kloppend hart voor jouw kloppende hart. Het is zuurstofrijk bloed in mijn lichaam ons keizerrijk voor ons bestaan. Als licht van de dageraad.…

lichamelijk en verbaal Door alle ellende in het leven, door alle pijn en verdriet die je beleefde Is je hart bevroren je hebt een hart van ijs Maar ijs smelt door warmte, door liefde wat het krijgt Beetje bij beetje zal je hart ontdooien als je voldoende liefde krijgt Als je iemand toelaat dichtbij...…

je kunt slapende waken je vervelen en bier drinken een vogel leren vliegen een orkaan temmen en insnoeren in je week geworden ziel, je mag gerust liefhebben en op je bek gaan, vergeet niet te reizen naar de uithoeken waar niemand komt, de kroegen en kale vlaktes, de weelderige tuinen met vijvers, de plekken die je dacht ergens van te herkennen…

Hoe ze parmantig blijft staan en haar armen spreidt Kalm en in evenwicht Sterk en zacht Zonder een kloppend hart blijft ze in leven en wij mogen haar dankbaar zijn.…

Heel eventjes aarzelde de duisternis edoch gaf zich daarna maar verloren Aan ‘t ochtendlicht die als hindernis het duister al dikwijls had bezworen Heel eventjes draalde de stormwind edoch begon daarna hevig te waaien Door de zwarte krullen van het kind dat naar haar vader stond te zwaaien Heel eventjes talmde ’t diep stil nog edoch gleed…

Jouw hart stroomt in de rivier van mijn minuten en mijn hart leert zinken in de plas van zijn dagen. Zoek mij. ---------------------------------------------- Uit:`'Liever niet', antwoordt de liefde', 2013.…

leeftijd leren wij met de jaren hoeft geen angst te geven het is meer dan het getal de kwaliteit van de geest waarmee we onze dromen leven door van wat wij vandaag doen morgen het betere te hopen leeftijd immers is verder kijken dan alleen gisteren of vandaag want juist wie verwachten durft wil zich ook weer verrassen laten wie het beste…

Als het hart getekend is door het leed van het verleden, wordt het moeilijker om je gevoel te uiten in het heden.…

Hij vangt harten voor de wereld, zij verkeert in liefdesnood.…

Mijn hart is nooit van steen geweest, Vlees en bloed waren het enige dat ik had - Windhozen en orkanen Die me overkwamen Zorgden voor uitgesleten Platgetreden paden Die allengs niet anders voelden Dan het gevoel geen gevoel meer te kennen En zie daar, vanmorgen aanschouw ik een wonder, Mijn zichtbaar hart is van jute geworden - Ik…

Maken een gesloten geheel, vormen een hart. Zo gaat dat met liefde denk ik ook. Het mijne is vierkant recht toe, recht aan. Wat hoekig, maar vol lief en leed. Alleen niet rood, maar simpel wit en zwart.…

Een oneindige blik Gedegen liefde, ontembaar Overvallen door schrik Zo mooi, fragiel, zo breekbaar Koester ik haar Geen woorden voor Een verschijning zo onbeschrijfbaar Ik bevroor Ontdooi mij Ontdooi mijn hart Aanvaard mijn liefde Laat mij ontwaken uit deze droom…