Alle inzendingen over gedichten

er is geen woord voor dat gevoel dat zuigt en zuigt tot alles leeg en leger is dode letters op een rij q w e r t y u i o p a s d f g h j k l z x c v b n m er is geen woord dat vormen wil…

ben buiten zinnen als ik niet dicht…

Je ogen spiegelen Onschuld; ze zien steeds meer. Je wangen bollen Van tevredenheid telkens weer. Je oren staan uit Ze horen mama en papa elke keer. Je haren pieken In de zon schitteren ze zeer. Je ogen glinsteren Olijk; het leven is nog spel. Je wangen glanzen Onbekommerd, het is een guitig stel. Je oren nijgen Horen ze wel alles? ondeugend…

dan het mooiste lied Ik pomp en pomp het bloed rondom om plaats te maken in mijn hart voor lange linten zwart en rood Want jij zwiert en zwiert mijn oog voorbij En mint en mint mijn lijf volkomen Ik vloei en vloei in jou en jij in mij en word opgezogen als een wonder een wonder, wonder door jou verricht Voor mijn lief, mijn lief, dit lief gedicht…

Ik ben dat gedicht, dat alles verloor woord voor woord.…

Waar woorden droevig de momenten kiezen en tussen regels niet langer te verhullen vreugdetranen rollen in het onbezonnen leven daar stap ik in het gedicht waar de liefde wordt verricht door letters dansend onder een volle maan naar het totale geluk in een dichtersbestaan. *…

Zonsondergang Terwijl Veere De rode broek aantrekt En wegzakt Op de horizon Schreeuwt een meeuw Dat het heelal lekt En roept van Red de zon…

Hittegolfdag Het meer is betegeld De lucht is verzegeld De stompe toren Laat geen geluiden Horen De boten hangen Loom aan hun mast De vogels zitten Bewegingsloos vast In hun vlucht Boven in de veerse Meerse lucht…

vandaag doe ik mijn best oprechte poëzie te schrijven het ligt niet echt in mijn handen slechts goden bepalen of mijn verzen ten einde in lyrische zin aan uw superbe ziel zullen beklijven die zo met waarden en normen van de letterorde is begaan en zij, strofisch als gezegd, in uw edele gemoed wensen te landen ik spreek thans…

woorden vormen papier waar de mond spuwt waar gal de lendenen verlaat ruzie is de snelste vorm van communicatie het gedicht is dood vormloos geef ik hier mijn titel bloot ik daag uit, een weerwoord is er niet dat had ik al gedacht…

Vannacht heb ik een zoen begraven. Hij lag dertien maanden tussen ons in en jij had al een paar keer gevraagd: wat ligt daar nou toch steeds. Toen je eindelijk sliep, drukte ik de zoen met mijn lippen in een doosje vol watten en liep naar de tuin. Daar groef ik een graf van twee monden diep onder de beuk. De duizend zoenen die volgend jaar…

Opeens schreef ze niet meer Altijd schreef ze nog Wat er ook gebeurde Maar opeens waren er geen gedichten meer Ze was met de Noorderzon vertrokken Naar een land zonder naam Ze kon dus ook niemand laten weten Dat ze daar naar toe zou gaan Want hoe noem je een land zonder naam Ze zou het ook geen naam geven Dat was wel lekker rustig zo Niemand…

Ik schrijf een kort gedicht Het moet niet zwaar zijn, maar licht. De woorden moeten als wolken langs de blauwe lucht varen en met een zucht tot bedaren en stilstand weten te komen.…

die ik in het hart laat drijven en in niets meer dat zich nog verloren waant voel de duif hoe ze broedt op het nest van een nieuwe morgen of laat ons schuilen in de grot met tegenlicht waar zelfs gisteren werd geborgen zo denkt zo vraagt zo zwicht het zand door helmgras gevangen doch verlangend op de zon gericht * duo-gedicht…

'What is if this is one of those ideal poems?' 'Every poem is an ideal poem.' Een griffioen in winterkleed, vliegende kameleons en vlinders die van kleur verschieten, elk gezicht een verre stem achter een waterval - ik schiet op eenhoorns in mijn slaap en bal mijn vuist naar het heelal. Soms droom ik een feniks die verrijst uit witte…

mensen op dezelfde plekken op dezelfde tijden rijden aan ons voorbij op vaste ritten op vaste dagen op vaste punten passeren we elkaar met gelijke blikken in gelijke ochtendogen kijken we gelijk weer voor ons uit niet wetend wie de ander is noch waarheen en waarom - misschien hebben zij dezelfde vragen dezelfde gevoelens maken zij eenzelfde gedicht…

Sinds wanneer zijn gedichten wetten? Zijn jouw benen zuilen van albast? En jouw lippen – zijn het poorten? Vind ik jouw diepste diepte op de tast? Het licht is gemaakt opdat wij zien en woorden bevrijden, zijn geen last Leef en open je ziel en lichaam Toekomst is herboren, houd me vast…

Europa helpt bij financiële nood Van staten met een hele grote schuld Er komt een fonds en dat wordt dan gevuld Door landen die juist góed hebben begroot In juni kunnen wij het beste kiezen Voor de partij met de gróotste verliezen…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

op schreden terug getreden had niemand enig schuld simpele woorden nopen tot geduld en hadden woorden niet erger mogen worden geduld mijn lief ik schrijf je een klein gedicht…

De moeite die ik doe om overeind te blijven in een koel en onschuldig briesje vanuit zee, ik probeer er wat gedichten over te schrijven, maar om het echt te laten lijken valt niet mee. Altijd staat iets in de weg, de verbeelding of anders wel de vorm van het gedicht, en de rijm.…

Lichterlijk gedicht Daar zie ik je, schat schimmige vlam gedoofd in een tel en wachten is wat rest daar schijn je weer te zijn ik roep je naam maar de wind verliest mijn verlangen en blaast je verschijnen weg wachten, alweer en toch hoop ik dat als je je weer laat zien je steeds langer durft te blijven en uiteindelijk bij me wilt zijn…

*) strenge voordeuren het is koud tussen de huizen, de stegen ademen slechts hier en daar een warme bloem voet na voet bedelt mijn bus wat smartengeld verzameld voor een hoger doel, vergaard uit losse hoeken en een zak vol stof deuren zwijgen tot stilte leeft een snelle blik vergeeft en mijn voorzichtig vragen laat wat ogen…

Wat doet het verlangen ontwaken naar het voelend lezen van een laatste gedicht?…

Maar verdomd zul je net zien mij krijg je echt niets geleerd dit is mijn allereerste gedicht en ik doe precies beide nu verkeerd…

GEDICHT VAN FOPPE VOOR SINTERKLAAS Er was eens een kunstenaar uit drachten die had eens avondgedachten ik voel me wel eens schizofreen en soms heel alleen en wat was er eerder de kip of het ei ja daar kon hij lang over denken en toen dacht hij eindelijk hoe kon hij het bedenken maar waar komt eigenlijk die haan vandaan wie ben…

Levend ben ik dood en dood kan ik niet leven, of zoiets, ik ben dichterlijk wel vaker de weg kwijt. Welke zinnen kun je nog meer ratelend haspelen en jezelf inkleden met dichterlijk imponeren? Terwijl je alleen maar aan het klooien bent, toch is de verleiding groot om soms serieus genomen te willen worden, om voor vol te worden aangezien. En…

We banjeren door een besneeuwde vlakte Hoe dankbaar is dat knullige geknerp Als klaaglijk conversatieonderwerp Bij klappertanderige straatcontacten Maar ja, 't is iets om even uit te zitten Daarna gaan we weer zeuren om de hitte…

Is de tijd te dichten? Iets zinnigs over te zeggen? Iets te schrijven wat beklijft? Dat is nog maar de vraag! Over tijd kan je wel denken En maximaal overdenken Neem daar de tijd voor Dat is geen vraag, dat is een weet!! Want wie de tijd neemt Ademt de tijd Leeft tijdloos!!!…

Onder een onverlicht bestaan met gruwelijke schaduwkanten nietige wanklanken van liefde baan ik mij een voorzichtige weg naar waar ik de intense echtheid nog kan voelen de pure noodzaak steeds kan proeven om te communiceren met het licht in het gedicht.…