Een kloppend gedicht
De moeite die ik doe om overeind te blijven
in een koel en onschuldig briesje vanuit zee,
ik probeer er wat gedichten over te schrijven,
maar om het echt te laten lijken valt niet mee.
Altijd staat iets in de weg, de verbeelding of
anders wel de vorm van het gedicht, en de rijm.
Ik bedel de muze om het juiste evenwicht, om
de woorden goed op te plakken met stevige lijm.
En dat het dan ook nog losjes uit de pols lijkt
geschreven, zonder ook maar een centje pijn.
Nee, dat valt niet mee, blijkt aan het eind wan-
neer ik met moeite de laatste regel opdis die
Weer niet klopt, ik stop ermee, ajuu, tabée,
en laat het over aan degene die wel de gave
van het dichten bezit om mooi af te ronden
wanneer het einde in zicht komt, dus
niet
als
dit
onafgerond
en
ook
nog
eens krom.-
Geplaatst in de categorie: lichaam
dat alles korter moet is onzin, als mensen te lui zijn om poëzie te lezen en alleen maar headliners omarmen moeten ze een Telegraaf kopen. Kopland schreef gedichten van 4 pagina´s, nog meer? je gedicht staat in ieder geval en je bedoelingen op scherp!