Licht gedicht
Onder een onverlicht bestaan
met gruwelijke schaduwkanten
nietige wanklanken van liefde
baan ik mij een voorzichtige weg
naar waar ik de intense echtheid
nog kan voelen
de pure noodzaak
steeds kan proeven
om te communiceren
met het licht in het gedicht.
Inzender: Henk van Dijk, 16 januari 2011
Geplaatst in de categorie: individu
licht 3.0 met 6 stemmen 
293
293
hotmail.com
Geef je reactie op deze inzending: