Alle inzendingen over gedichten

de bergen klein en kortstondig, aan onze voeten dat tastbare uur van de aarde, dat mag maar woorden als wereld als tijd voor onze vluchtig plek van de waarheid schrijven zich weg, schrijven ons weg Voor Paula en Gerrit Kouwenaar ------------------------------------------------------------- uit: 'Tot het ons loslaat' - in Verzamelde Gedichten…

De trotse dag loopt op z’n laatste halmen en begraaft de aardse vuilnis achter zich, laaft zich aan de tragiek van de nacht, breekt in duizend splinters en gemalen tot stof in de transcendente ziel van een gedicht.…

Mijn leven is als een gedicht met de muziek van het leven: Van comfortabel en ongemakkelijkheid; Van van samen zijn en gescheidenheid; Van vervulde verlangens en frustraties. Ja, en een leven met de muziek van stilte in mijn hart.…

is een tramper zonder moederhaven hij west in het oosten hij noord in het zuiden een jong dichter zoekt zichzelf in de spiegel hij noemt de poolster het noordelijke zuiderkruis een jong dichter is een lege schildersezel die slechts de pijnletters vond van het tweede alfabet ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten…

Van verre zweefde een stil gedicht ‘t fluisterde losse dromerige zinnen Over lange schaduwen van het licht van de dag die nooit zou beginnen Door stille straten gleed het geluid van zo goed als ontzielde woorden Door een gedeeltelijk gebroken ruit waarachter de mensen ze hoorden Mensen blikten in gedoofde vuren van twee ogen die gebroken…

--------------------------------------- uit: 'Gedichten voor de zomer', 2003.…

Een gevoelloos gedicht Heeft geen bericht Ook geen hart Die gevoelens opstart Het mist zijn kracht Die de emoties verzacht.…

de zoeker naar de aard van een gedicht en van des gedichts dichter hij zal doof zijn voor het ijlingse loven en laken van modejager & modeverguizer de dichter hij eet de tijd op de beleefde tijd de toekomende tijd hij oordeelt niet maar deelt mede van dat waarvan hij deelgenoot is mijn gedichten zijn gevormd door mijn gehoor en door de…

Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

LIEF GEDICHT nog voor ze gelegd worden kan ik je kwijt aan de straatstenen op de onderkant kalk ik je en laat ik je aan de stratenmakers om ontdekt te worden ieder woord afzonderlijk als een puzzel waarvan geen stuk mag ontbreken willen ze je met voeten treden zodra je met de neus omhoog uit laatste respect in de juiste volgorde…

hangend aan december als het fragiele bewijs van vergankelijkheid bevriezen we de tijd steken een kaars aan en veinzen voor een moment de knusheid van weleer…

bloemetjes en bijtjes raken nooit uitgekauwd hartendief, ik heb je lief is ook een geheid gedoe voorbij het zoete zijn nog vele lagen die wachten op ongerustheid van een dichter vreemd genoeg niet populair smartlappen zijn populair doodbloedend geweten snakt naar wat aandacht…

(bewust gestolen zinnen uit bekende gedichten als een fraaie collage) alles is veel voor wie niet veel verwacht veel liefde ging verloren in de wind en wat de wind wil zullen wij nooit weten het zal lang duren maar de tijd zal komen die tevergeefs om zachte woorden smeekt een taal waarvoor geen teken is in dit heelal verstond ik…

Ik werd opmerkzaam gemaakt zo velen had dit gedicht geraakt het had een heel diepe betekenis sommigen deelden de droefenis ze waren diep getroffen en geschokt het heeft zelfs discussies uitgelokt hoe kan men zover komen in het leven dat men zijn leven voor een ander gaat geven opofferingsgezindheid in pure vorm lijkt op een boot in hevige…

dit, mijn lief dit dat immer terugkeert het kriebeltje op mijn wang omdat je in de ochtend geen woorden hebt, de lakens warm met nog een lichte verlegenheid en wij die zo mooi elkaar wensen, armen en benen in lepeltjes en badjas het tikken van uren en eitjes de klok die zich verliest met vingers om jou te zien het onzichtbare, lang…

we balanceren in gedachten zonder net het koord trilt lichte ritmes de einden zingen rond zetten gedichten als gezichten op het net zonder mond facetten ogen virtueel net echt kussen woorden warmen zinnen als in bed belijden liefde die zijn werkelijkheid heeft afgelegd ik ontmoet je in je geest het ijle spinrag van contacten niemand…

Het ultieme gedicht, zal nooit worden geschreven. Dat finale vers, bereikt nooit ons wit papier. Wat ware liefde is, kan geen dichter ons vertellen. Wat liefde niet is, weet iedereen.…

Op de prachtige bijna gezellige Oosterbegraafplaats ligt een grafsteen te wachten op het moment dat mijn graf wordt gedolven nooit zo bij stilgestaan maar nu komen de zwarte gedachten op als golven van een onrustige zee ze zullen wel weer verdwijnen ik zal vooreerst niet wegkwijnen ik hecht nog te veel aan het leven nee, het wordt tijd…

Mijn lief gedicht laat mij nu dan hopen op een stille plek achter de horizon waar ik mijn pen in goud kan dopen.…

Ik maak een gedicht voor jou kleine man, die aanspoelde op het strand, daar dan. Ik maak een gedicht voor je broertje kleine man, omdat die samen met jou om het leven kwam.…

mijn armen rust floreert mijn hart van tederheid Dan voel ik je liefde zo bewust als een verrukkelijke zekerheid Als jij dan heerlijk naast mij zit wil ik jou ook graag verwennen Ook al wordt je haar al wat wit blijf ik graag je lijfje verkennen Als je dan heerlijk naast mij ligt dan weet ik één dingetje meteen Je bent schoner dan een gedicht…

je moet een gedicht lezen of schrijven opstaan en lezen of schrijven weet je dat het gedicht onbarmhartig is juist in het poetische schuilt de vernietigingskracht van de natuur en van de cultuur de krokodil springt ver uit het water om een muisje te vangen om het huis van bewaring scharrelen vluchtelingen ze weten niet wie…

*********** ************************* het is heel belangrijk dat de klinkers om en om liggen met je mede klinkers **************************** ***********…

Hout is brandstof voor gedichten! Ook mensen vergaan ooit als hout, uniek levend naar een vurig licht. Een foto heeft zijn unieke weg gevonden. Onmogelijk om zichzelf te herhalen, of om een identieke fotograaf te vinden. Gedichten ontstaan als brandend hout. Vaak uit vurige gedachten. Soms uit bijna niets. Zo lijkt het.…

onlangs in Juinen geweest en nog even op het terras van café Hekking gezeten werd ik ook nog door de oud-wethouder persoonlijk van een koel pilsje voorzien juist in die gefingeerde werkelijkheid teruggeworpen op mezelf wist ik soms mag alles kan alles... en daar kan niemand tussenkomen en dat is maar goed ook…

Verlangen, noodzaak en urgentie, maken van een gedicht een gebed, dat ook door atheïsten wordt gebeden.…

Gedichten schrijven is niet schrijven. Is voorbij woorden gaan. Is bruggen slaan tussen woorden en gevoel. Is zonder woorden spreken wat niet kan worden uitgesproken. Gedichten schrijven is tasten in het duister zodat het ongekend geheim dichters kan bereiken. Zo wordt de brug geslagen. Zo gaat het licht weer aan.…

een fraaie vorm gegoten aan de mensheid door te geven hij moet de juiste wolkjes poëzie uit de lucht trachten te plukken die aan hem voorbij drijven gedichten zijn wat ze zijn hebben slechts zichzelf te geven en vervoeren ons soms naar verre onbekende oorden…

voor Hans Andreus er zijn dichters die een laatste gedicht schrijven zonder te weten dat het de laatste is maar er zijn er ook (ik ken er één) die wel wisten dat het de laatste was zo'n allerlaatste daad louter als bevestiging zouden we moeten koesteren uit piëteit voor de dichter…

Hoe vergeefs des doelmans hand zich strekte naar de bal die één minuut voor tijd de Duitse doel- lijn kruiste Zij die vielen rezen juichend uit hun graf ------------------------------------------ uit: 'Lijf- en andere gedichten', 1991.…