Alle inzendingen over gekleed

beweeg ik bewogen wiegend en zingend op het ritme van roering en pijn gevoeld de ontspanning van een berustend refrein gaat het dansend over kindertijd in niets gekleed dan naakte huid mag ik er zijn nog onverbruid ontken toch weer geen verdriet vergeet de eerste noten niet…

Als een geliefde op ontwaken van hartstochtelijke bruid die komt door rozenvelden gekleed in tule als van nevel stralend onder sterrendiadeem als een lichtstraal uit de hemel.…

ik heb je niet gekleed met wat de natuur je geschonken heeft jij groeide op tussen maan en sterren onder de zon danste jij je leven in woorden ben je al vereeuwigd op het doek aan de wereld getoond het is onze muziek die ademloos boeit in liefde die dag en nacht groeit…

Gekleed in conducteurscostuum van Engels laken een goede indruk voor de spiegel maken, en zachtjes krijsen op het zoveelste perron: 'honnepon, honnepon ...'…

Hetzelfde haar en eender gekleed. Verstoord draaide je je om en keek naar mij; minachting wat ik in je ogen las, dat viel me koud. Temeer daar jij diegene was, op wie je leek. ----------------------- uit: Poëzie-leestafel…

ik liep op glas wist niet meer wat boven of beneden was met wanden vol doorzichtigheid zo dat buiten binnen kwam ramen in verleden tijd botste niet meer met mijn spiegelbeeld dat was gekleed in transparantie gaf alles bloot zag eindelijk mijn ziel ontluiken bloeien in de moederschoot…

kousenvoetend kom je uit de stilte als de mens zijn schaduw nog niet heeft gekleed twist en tweedracht zaaiend uit de halfnacht donker paaiend terwijl de dag zich met zijn kwetsbaarheid omgeeft nog is jouw zwaard tweesnijdend in het eerste ochtendlicht maar de doodslag heeft vandaag het leven weer gemist…

een mens omschrijven vrouw, schouders ontbloot zwarte, gerende jurk met op de achtergrond een bladerende betonnen muur daarin een rond gat en een deuk alsof de tand des tijds hier gruwelijk heeft rond gebeten de wereld in rouw gekleed…

Crisis is een killer gekleed in zwart.…

De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

dien avond heeft men ons gekleed te bed gelegd, als in een rose medaillon voor iedereen te kijk - en o bepoederde horreur, het clavecimbel speelt door. -------------------------------- uit: 'Een harp op wielen', 1959. * panier = open mand…

ze stonden wat te turen handen boven hun ogen starende blikken gericht op de zee slechts gekleed in een fel rode bikini en een donker blauwe boerkini gewoon gezellig samen hand in hand twee jonge vrouwen op ‘t strand…

Gesproken tekst snoert in zijn zwarte oor: ‘Dag vriend, ik weet dat u zo binnentreedt Geen mens die ’t ziet, u bent erop gekleed!’ Dus stapt hij in het werk van Salvador… ‘Ik zit erin, onwerkelijk, maar waar! Die kleurenpracht! Hoe krijgt ie 't voor elkaar!'…

Praten met mannen die ik niet ken meezingen met de muziek waarop ik dans in de ogen die mij volgen als schaduwen begeerd willen worden zonder dat het gevaarlijk is erop gekleed, ook dat is wie ik ben, vrij voor zover toegelaten door de hel van andermans ogen die mijn lichaam liefhebben en mij erom haten maar dat ben ik niet…

Gekleed in roze broek met wat bretels zit ik voor ’t eerst te paard in volle draf Er komt een briesend busje op mij af… De afgelopen nacht was meer dan hels ’t Komt door de wrede vraag die mij verscheurt: Is óns land nú… of mórgen aan de beurt?…

ze heeft weinig om het lijf maakt schaars gekleed onzichtbare rondes als woorden stokken kruipt ze omhoog en bivakkeert in je keel ze slaat haar tenten op met sprakeloos vertoon je bent met stomheid geslagen haar woordeloos verblijf laat je zwijgen stilte heeft ze op je lijf geschreven…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

Er zijn weer nieuwe Eurovisieplannen De Toppers gaan in Moskou triomferen Da's leuk voor ons, want wij kennen de heren; Europa ziet drie mal geklede mannen Wanneer het clownerie is dat straks wint: Stuur Bassie met z'n nieuwe vrouw en kind!…

Als de naakte waarheid gekleed gaat in spiegels van de ziel Als door een magneet keren de gedachten elke betekenis om die ik aan iedere boodschap geef Ze raken me aan en diep verzink ik in het tochtig gat van het eigen zijn onwetend in een wereld onmetelijk en te groot voor het menselijk oog: De iris is als een kosmos…

Dat zou gekomen zijn door de vleesjurk waarin ze gekleed was. ------------------------------------ Ze is als Lady Gaga excentriek, Een meesteres in doelbewust shockeren. Wie gaat er van zo ’n vleesjurk niet vomeren? Ook zij werd van die jurk een beetje ziek.…

je bent gekleed door de natuur een tweede huid is overbodig de roze sluier van de ochtendzon bedauwd met parels licht bedekt de helft van je gezicht dat stralend naar mij kijkt je vlijt je warme lichaam in een groet tegen mij aan met een kus verlaten we de nacht op weg naar een paradijselijke dag…

Uw stralend gezicht heeft veel te geven: warmte, licht, lust en leven; Uw gouden zegen laat 1000 bloemen bloeien en, samen met aarde en regen, alle gewassen groeien; Ik eer U gekleed in lucht, onbeducht; Ik offer U graan en vrucht en alle zelfzucht.…

Bestaan ze nog, haar liberale dromen, Waarover Hennis toen ze jong was sprak? Ze is VN-gezante in Irak, Maar hoe nu verder als zij terug wil komen? Ik pleit ervoor dat zij dan wordt geweerd, Zij is totaal geradicaliseerd!…

en 'k danste midden in uw tas, als ik maar niet zo deftig was, zo stijf in mijn geklede jas. -------------------------------- uit: 'In de zoete inval', 1955.…

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet hier om de hoek en dat je niet gekleed bent voor een lange reis. Je kus is licht, je blik gerust en vredig zijn je hand en voet. Maar achter deze hoek een werelddeel, achter dit ogenblik een zee van tijd. Zul je voorzichtig zijn? ---------------------------- uit: 'Oogappel' (1986)…

jij, jij leeft als een luxe object en kijkt minachtend neer als een mens je voorbij gaat gekleed in doodsimpele gewaden je verbergt je schijn door te paraderen met veel te hoog gegrepen madammen terwijl diep in jezelf je geweten je verwart want ook jij leeft in de armoede van de maatschappij…

ik wist het glas doorzichtig toch spiegelde het schaduw in een vaag contour kon gezicht en vorm niet onderscheiden herkenning was er wel van beide zonder rugzak en bagage half gekleed in duisternis stond daar weer mijn donkere ik heb de ramen snel ontsloten de weerspiegeling verbroken en koester mij in zon en licht…

Yes, ik heb mijn 1e date hoe ga ik eigenlijk gekleed? het wordt best spannend maar ik blijf grijnzend 61 jaar, dat kan nog wat worden we gaan zeker geen potje ganzenborden een kopje koffie ter kennismaking en een enkele aanraking ik zal het zien woensdagavond misschien is hij wel een echte knuffelkont…

Het leek een romantisch winterplaatje, ik warm gekleed met sjaal en goed gemutst, wachtende op de hoek van ons straatje, op mijn geliefde maar die had het verprutst. Na een uurtje te lopen ijsberen, ben ik behoorlijk bekoeld weggegaan. Hij hoefde nooit meer iets te proberen, want hij had me ijskoud laten staan.…