Alle inzendingen over gekust

Zoals je ziet drink ik je bloed het is niet wat je denkt wees gerust als ik je heb gekust het is een vorm om één te worden al lijkt het misschien wat drastisch.…

Je lippen hebben mij zachtjes gekust verdriet gesust.…

Noem mij een boom waar ik niet onder geschuild heb Noem mij een steen waarop ik niet heb gerust Noem mij een zee die ik niet heb bevaren Noem mij een ochtend waarop ik je niet heb gekust.…

voor eeuwig in steen gedacht in schaduw verstild na jaren door licht gekust Aphrodite hoor toch in het zuiden Ouranos daar huilen boven zeeschuim in de wind…

Toen werd ik door jou gekust.…

Misschien is het omdat je me te vaak bent vergeten Het kan ook zijn dat je me niet vaak genoeg hebt gekust Maar binnen in mij is het zo leeg word het steeds kouder ik mis je aanwezigheid je hand je schouder…

ook als je wordt gekust…

Ik wandel op het strand in de voetsporen van ‘t brandend zand in ‘t water geblust door de hemel gekust zing ik met opgeheven handen van de zegen brengende stranden…

We hadden ons een goede dag gekust op mond en wang, besmeerd met zonnecrème. We hadden er nog wel meer van gelust. Maar zij moest gaan. “Tot straks!”, zei zij, ad rem.…

De eerste duif vliegt met een strootje De pimpelmees zoekt naar een nest Vannacht riep de kievit voor het eerst Ook de heggemus heeft weinig rust En ik, ik heb mijn vrouw heel teer gekust Want het wordt lente…

Kortstondig de betovering Aangeraakt heeft hij haar Aan de oever van de Maas, aan de kade Gekust en gestreeld met 'n haarlok gespeeld Haar wimpers op echtheid getest Wat rest... laat zich raden De betovering... kortstondig.…

Geloof me mijn lief Straks zijn wij weer samen En hebben wij rust Ik zal je dan kussen Zoals ik nooit heb gekust…

Ze bezwoer: 'Hij heeft enkel m'n voorhoofd gekust.' De Rus was gebelgd, maar de Belg was gerust.…

Ook in Oranje Vrijstaat en Transvaal Daar tussen Schilderswijk en Laakkwartier Nèt niet incognito in het vertier Vond hij dat handenschudden doodnormaal Zijn ma werd ooit gekust in de Jordaan Maar zou daar niet alleen in blijven staan…

Veel mensen waren ernstig verontrust Door de geruchten die de ronde deden Dat tussen hen een breuk was opgetreden, Maar toen heeft Judas Jezus dus gekust. En in het Dagblad van Jerusalem Stond daags daarna: Ik houd nog steeds van hem.…

Ze kan niet zeggen dat zij van hem houdt Dat zij hem liefheeft is buiten kijf maar uitspreken fluisteren onverstaanbaar laten zien met één klap buiten bewustzijn daarna zeggen dat zij hem suf heeft gekust lijkt haar eenvoudiger.…

Tot vanavond, nachtelijke rust, een glimlach verschijnt op mijn gezicht, de ochtendzon heeft je goedemorgen gekust...…

Misschien dat vanwege de zondagsrust er door homo's die dag niet wordt gekust!…

Witte bloemetjes Spelend in de zachte wind Wuivend naar de zon Wachtend tot jij komt Om dan geplukt te worden Eeuwig geuren zij Witte bloemetjes Geknuffeld door jouw vingers Door vlinders gekust…

Als William straks zijn 'Katie' heeft gekust, laat hen dan alsjeblieft wat meer met rust.…

ik neem me voor maar buig onder het juk van zware adem -nog even niet- zegt mijn ziel en rust in de gedachte van jouw zaligheid verblijft mijn tijd een poos ademloos frequent ben ik gekust door lieve lentedingen…

Onophoudelijk intens gekust. Toenadering heel intiem. De vrijheid delen van de liefde.…

Wees gerust, je wordt gekust. Schone slaapster vrij van last. Blinkend, blakend uitgerust. Draag het schoentje dat je past.…

De weergoden zijn ons gunstig gezind nog even zindert de zomer na met blauwe hemel en zacht fluisterende wind en je zonnestralen die de aarde hebben gekust zinderende nazomer blijf nog even voordat je bent uitgeblust…

Dagen waarop ik werd gekust. Dagen waarin ik van jou geniet. Maar altijd. Overal: De dag waar ik jou ontmoet. Samen daar is alles goed…

roze ochtendgloren steekt speels af tegen de wakkere kerktoren wiens puntje bevroren leek voordat de zon hem wakker had gekust doorkruist een troep ganzen het morgenbeeld die verkozen hier te blijven…

gelijk ’n periscoop baan jij je een weg door moeder aarde opzoek naar daar waar je gekust zult worden door haar stralende lippen op je aller hardst blaas je de lente aan het orkest volgt vanzelf…

donkere stippen verduisterende manen verjagen het licht vochtige lippen drogen mijn zoute tranen deppen mijn gezicht goudgele bloemen verzwijgen het geweten verwelken in rust wil het benoemen wat in mij heeft gezeten voor ik werd gekust…

Drie weken Frankrijk vergde veel van mij, er moest gekroeld, geknuffeld en gekust dus ben ik in ’t geheel niet uitgerust maar nu is dat gelukkig weer voorbij. ’t Is heus niet zo dat ik veel liever kuis ben, maar ik ben blij dat ik weer rustig thuis ben.…

heb je ontdekt in de luwte van wind je bloeit daar de tuin van mijn dromen kleurt met emoties het veld van jouw bloemen jij watervalt zacht in de vijver van stilte en rust heb je lippen gekust maar verbrak het spiegelend vlak…