Alle inzendingen over gemiste kans OR verloren liefde OR spijt

Een mooie jonge vrouw Haar ogen vol verdriet Niemand die het ziet Een knappe jonge man Zijn ogen staan afwezig Met andere dingen bezig Blikken die elkaar kruisen Slechts een moment, een seconde Ieder weer zijn eigen weg Gemiste kans, zonde…

lang keek ik naar haar uit de vrouw omhuld in blinkend goud uren heb ik staan wachten op het Haagse Lange Voorhout ineens zag ik de gekroonde koets en hoopte op een blik van herkenning de majesteit kwam echter tussenbeiden met handenwuivende inmenging thuisgekomen voelde ik enige smart haalde haar verkreukte foto uit de la en drukte deze…

Ik had moeten weggaan, zei ze Toen het nog kon Maar er was altijd wel iets: Te laat, te vroeg, te koud, te donker Ik had moeten weggaan toen de dooi intrad en het smeltwater in beken stroomde naar het dal Waarna de katjes van de hazelaar Kwistig met hun stuifmeel strooiden Ik had moeten weggaan nog vóór de zwaluwen weerkeerden uit het…

Al wat had kunnen zijn, is verdwenen. Door de zon verschenen En de regen Maar tot morgen geen zorgen. Al wat komt, ligt verborgen in de toekomst, op onze wegen.…

Ze draait zich om en laat mij eenzaam achter; ik betreur mijn twijfel en baal van de gemiste kans.…

wat het ooit zou hebben gebracht Ik ben je kwijt voorgoed verloren aan die nooit terug te draaien tijd…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Ik verloor m'n hart !…

En weer die kille duisternis Zwaar drukkend op mijn ziel Nog even en dan Knalt hij in duizend stukken uit elkaar In elk stukje een reflectie Van verloren dromen Gemiste kansen Of simpelweg verdriet Dit was mijn laatste keer Geen liefde meer voor mij Nu heb ik Genoeg verloren…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

spel van rozen, kaarten en hartjes van aandacht verstoken verlangens wachtend op een dag met ballonnen het carnaval van liefdes gedichten geheime fluisteringen en teleurstellingen weer te laat om jouw kaart te versturen opnieuw een gemiste kans op geluk ik voel mijn rode hart kloppen mijn liefde voor jou gaat nooit stuk…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

grond van mijn hart watert, klatert oprecht tranenregen valt in smart droefheid voelt onecht ik voel gemiste kans ontspring de dans ik val op mijn smoel…

Te vaak gekwetst, te vaak ook pijn, heb ik het soms iets gemist? Liefde hoort toch mooi te zijn, maar het lot heeft nu beslist. Ik gaf de liefde nog een kans, de laatste wat mij betrof. Eerst blonk mijn hart, nog van zijn glans, nu ziet het alleen nog dof. De pijn nog scherp in het geheugen ga ik verder met frisse moed.…

Een gebroken hart dat machteloos is door smart, ogen vol weemoed.…

De wijzer stopt en ik doof het avondlicht. Ragfijn Rank en sober Kruipen mijn gedachten naar een dwalend aangezicht wat ooit had geklopt is roemloos gezwicht Verzachtend glijdt haar glimlach weg alsof ze zegt "doe maar, doof het avondlicht" de wijzer stopt…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Het begon mij te dagen.. Hij durft niet te vragen. Ik stuurde een emailbericht, om hem over de streep te trekken, zag alleen een slachtoffergezicht, en hij liet mij verrekken. Hij is niet dom, maar intelligent, maar....is hij dan wel een echte vent? Zo passief, geen verlangen? ach...weet je wat? ik ga verder en laat deze 'hangen'.…

Het was laat in de avond regen in lamplicht gevangen sloeg neer op het macadam van de Mechelsesteenweg je had een offwhite jurkje aan ik schatte je op vijftien je liep langs de straat waar ook ik overging auto's passeerden remden af reden weer verder je vroeg de weg naar de Muze café waar Ferre optrad Ferre Grignard de anger van jouw lied…

hij weet niet dat hij weent om een verloren leven dat voorbij is om liefde die verwelkte of verdampte en om geliefden die zijn heengegaan naar nergens.…

knuffel Die ene arm om me heen Spijt van de verloren tijd Maar geen spijt Dat mijn liefde er altijd blijft…

gemiste kansen goed of slecht kom ik op mijn plek terecht loslaten, vallen, onzekerheid komt een einde aan de strijd en spijt…

die opkomt als belofte aan weer een nieuwe dag danst daarin de schaduw van jou verloren liefde daarom is alles wat ik vraag een nieuwe kans van jou om terug te roveren wat ik liggen liet is dat teveel gevraagd…

Ik had de kans om vreemd te gaan Maar heb het – helaas – niet gedaan De kans was daar Hij lag grijpklaar Híj wilde wel Híj kende ‘t spel Een kale Brit Ik zag het niet Ik sterf van spijt Maar ben hem kwijt Te laat was ik Ik zag het niet…

Vaak uitgemaakt voor 'zeikerd' en 'verrader' Maar achteraf in elke speculatie De zo gemiste redder van de natie Al brengt dat een verspeelde kans niet nader Aan heel zijn loopbaan tussen paal en lat Kleeft, nu nog meer, het eeuwige 'Stel dat...'…