senilitas
Kortstondig
weent hij
de hete tranen van de krokodil
die voortleeft
in zijn primitieve brein
dat heel geleerd
hypothalamus heet
of ook wel chtonisch wordt genoemd.
hij weet niet dat hij weent
om een verloren leven dat voorbij is
om liefde die verwelkte of verdampte
en om geliefden die zijn heengegaan
naar nergens.
hij weent om de gemiste kans
zich te verheffen uit het primordiaal moeras
de zwoele waters waarin hij
lijzig rondjes zwom
zich wentelend in ongenaakbaarheid
hij weent
zoals een wolf huilt naar de volle maan
en lunatieke haat onstuitbaar opwelt
uit de donkere krochten van de tijd.
Hij weent kortstondig,
Tot vergetelheid
barmhartig wegveegt
wat hem wenen deed.
zoals een donkere wolk
de maneschijn versluiert
Geplaatst in de categorie: tijd